محمدرضا مظفر

• عبدالهادی شیرازی
• میرزا محمدحسین غروی نائینی
• محمد حسین اصفهانی کمپانی
• آقا ضیاءالدین عراقی
• میرزای نائینی
• سید علی قاضی طباطبایی
وی از خاندان مظفر بود. این خانواده متشکل از افرادی بودند که همگی دانشگاهی و از محققان مشهور به شمار می آمدند. خاندان مظفر در نجف از قرن دوازدهم هجری خاندانی از اهل علم به شمار می آمدند. برخی از افراد این خاندان در الجزایر می زیستند که در منطقه بصره در عراق امروزی است. پدر محمد رضا، شیخ محمد ابن عبدالله، فقیه و مجتهد و مرجع تقلید بود. وی در نجف زاده شد و دوران جوانی اش را صرف مطالعات و دیگر فعالیت های دینی همچون عبادت و تعلیم کرد مادامی که به عنوان یک فقیه برجسته شناخته شود. وی نویسنده تفسیری جامع بر کتاب شرایع الاسلام است که «توحید الکلام» نام دارد.
محمد رضا مظفر در پنجم شعبان سال ۱۳۲۲ هجری قمری/۱۹۰۴ میلادی، پنج ماه بعد از مرگ پدرش زاده شد. از آن جا که پدر وی قبل از زاده شدن محمد رضا، درگذشت آن ها همدیگر را نتوانستند ببینند و بنابراین تعلیم و تربیت محمد رضا بر عهده برادر بزرگترش شیخ عبدالنبی گذاشته شد. شیخ عبدالنبی بسیار به برادر کوچک تر خود عشق می ورزید و تمام تلاش خود را کرد تا محمد رضا غیاب پدر را احساس نکند. محمد رضا مظفر در محیط علمی و فرهیخته نجف رشد کرد. در جلسات و حلقه های علمی شرکت می جست و نیز در سخنرانی ها و کلاس ها نیز حضور می یافت و همچنین در حوزه های سطح بالا شرکت می کرد و از طرف فقیهان برجسته و نامی، عناوین و اجازات مختلفی را دریافت می کرد. در محضر دو برادر خود یعنی شیخ عبدالنبی و شیخ محمد حسن بسیاری از توانایی های علمی خود را گسترش داد. زمانی که محمد رضا تحصیلات خودش را که عموماً در مدارس الامی نجف بود به پایان رساند و پس از آن که به موقعیت ممتازی دست یافت در کلاس هایی شرکت کرد که برادرش محمد حسن مدرس آن بود. همچنین در کلاس های درس آقا ضیاء الدین عراقی در فقه اسلامی شرکت کرد. در درس های میرزای نائینی در حقوق و فقه شرکت کرد و به طور عمیقی تحت تأثیر کلاس های درس آقا شیخ محمد حسین اصفهانی بود. وی تقریباً در تمام دروس شیخ محمد حسین اصفهانی در فقه و فلسفه شرکت کرد و همیشه از محمد حسین اصفهانی به بزرگی یاد می کرده و بسیار تحت تأثیر او بوده است چنان که از روشش در نوشتن کتاب مشهورش در زمینه اصول به نام «اصول الفقه» پیروی کرده است. وی همچنین از طرف علمای طراز اول نجف صاحب عنوان اجتهاد شد.