محمد تافلاتی

[ویکی فقه] تافلاتی، محمدبن محمد طیّب مالکی، فقیه و شاعر حنفی قرن دوازدهم است.
وی در مغرب زاده شد؛ از زمان تولدش اطلاعی در دست نیست.
از کودکی به تحصیل پرداخت و در هشت سالگی قرآن را حفظ کرد.
در نحو، آجرومیّه صنهاجی را نزد پدر خود و در عقاید، کتاب سنوسیّه را نزد شیخ محمد سعدی جزایری آموخت و هنوز به سن بلوغ نرسیده بود که کتاب سنوسیّه را برای طلاّب تدریس می کرد.
سپس به قصد ادامه تحصیل به طرابلس و از آن جا به مصر رفت و در الازهر مشغول تحصیل شد.

اساتید
وی نزد استادانی چون محمدبن سالم حنفی (متوفی ۱۱۸۲) صاحب کتاب الثمره البهیّه و احمد ملوی (متوفی ۱۱۸۱) علم آموخت.

اسارت توسط اروپاییان
پس از مدتی، هنگامی که از راه دریا قصد بازگشت به وطن داشت، به دست فرنگیان (اروپاییان) اسیر و روانه مالطه (مالت) شد.
تافلاتی دو سال در آن جا اقامت کرد و با احاطه علمی به مناظره با مسیحیان در باره الوهیت مسیح و معجزه پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله وسلم و دیگر مسائل پرداخت و به رغم سن کم، بر آنان فایق آمد.
وی پس از این توقف در مالطه به اسکندریه و قاهره و حجاز و یمن و بحرین و بصره و حلب سفر کرد؛ از زمان و مدت این سفرها اطلاعی در دست نیست.

سرگذشت
...