[ویکی فقه] بَرَوی، ابومنصور، فقیه شافعی قرن ششم و عالم در کلام و جدل است.
نامش را محمدبن محمدبن محمدبن سعدبن عبدالله یا محمدبن محمدبن احمدبن اسماعیل و کنیه اش را ابومظفر و ابوحامد گفته اند ابن خلکان نسبت او را بَرَوی ذکر کرده و گفته است که نمی داند این انتساب به کجاست و تأکید کرده که سمعانی هم اشاره ای به این موضوع نکرده است و احتمالاً منسوب به جایی از نواحی طوس است.سبکی بدون هیچ توضیحی این نسبت را بَرُّوی طوسی نوشته و ابن عماد نیز همین ضبط را آورده، اما افزوده است که این نام به برویه، جدّ او منسوب است.بروی در ۵۱۷ در طوس به دنیا آمد.
تحصیلات
نزد محمدبن یحیی، از شاگردان ابوحامد غزالی، فقه آموخت و از محمدبن اسماعیل فارسی و عبدالوهاب بن شاه شادیاخی استماع حدیث کرد. پس از حمله ترکمانانِ غز به خراسان و تخریب مراکز علمی و آموزشی نیشابور از آن شهر رفت و در ۵۶۷ وارد بغداد شد اما از حدود بیست سال از زندگی او، یعنی از زمان ترک مدرسة نظامیه در نیشابور تا ورودش به بغداد، اطلاع مهمی در دست نیست.بروی واعظی فصیح بود و هنگام ورود به بغداد با استقبالی گرم روبرو شد.سپس در مدرسه بهائیه بغداد در نزدیکی نظامیه منزل کرد و همان جا روزانه چند مجلسِ تدریس ترتیب داد.در جامع قصرِ خلافت و مدرسه نظامیه نیز به وعظ و مناظره می نشست و با آن که طالبان دانش و بزرگانِ مدرّسان و اعیان دولت در مجالس وعظ او شرکت می کردند، همواره آرزوی تدریس در مدرسه نظامیه را داشت و با خواندن امثال و اشعار و نشان دادن اشارات و حرکات، این اشتیاق را آشکار می کرد، چنانکه خواست او بر همگان روشن شد؛ و چون شایستگی این کار را داشت، متصدیان به او وعده (اجازه) تدریس دادند، اما دیری نپایید که درگذشت. بروی سفری به دمشق کرد.بیشتر نویسندگان ، به نقل از ابن عساکر ، تاریخ این سفر را ۵۶۵ نوشته اند.او در خانقاه یا رباط سُمَیساطیّة دمشق منزل کرد و مقداری از اَمالی او را در محضرش خواندند.
مذهب
بروی اشعری مذهب متعصبی بود و در مجالس وعظ حنبلیان را سخت نکوهش می کرد و می گفت که اگر کار در دست من بود، برآنان جزیه می نهادم
← علت مرگ
...
نامش را محمدبن محمدبن محمدبن سعدبن عبدالله یا محمدبن محمدبن احمدبن اسماعیل و کنیه اش را ابومظفر و ابوحامد گفته اند ابن خلکان نسبت او را بَرَوی ذکر کرده و گفته است که نمی داند این انتساب به کجاست و تأکید کرده که سمعانی هم اشاره ای به این موضوع نکرده است و احتمالاً منسوب به جایی از نواحی طوس است.سبکی بدون هیچ توضیحی این نسبت را بَرُّوی طوسی نوشته و ابن عماد نیز همین ضبط را آورده، اما افزوده است که این نام به برویه، جدّ او منسوب است.بروی در ۵۱۷ در طوس به دنیا آمد.
تحصیلات
نزد محمدبن یحیی، از شاگردان ابوحامد غزالی، فقه آموخت و از محمدبن اسماعیل فارسی و عبدالوهاب بن شاه شادیاخی استماع حدیث کرد. پس از حمله ترکمانانِ غز به خراسان و تخریب مراکز علمی و آموزشی نیشابور از آن شهر رفت و در ۵۶۷ وارد بغداد شد اما از حدود بیست سال از زندگی او، یعنی از زمان ترک مدرسة نظامیه در نیشابور تا ورودش به بغداد، اطلاع مهمی در دست نیست.بروی واعظی فصیح بود و هنگام ورود به بغداد با استقبالی گرم روبرو شد.سپس در مدرسه بهائیه بغداد در نزدیکی نظامیه منزل کرد و همان جا روزانه چند مجلسِ تدریس ترتیب داد.در جامع قصرِ خلافت و مدرسه نظامیه نیز به وعظ و مناظره می نشست و با آن که طالبان دانش و بزرگانِ مدرّسان و اعیان دولت در مجالس وعظ او شرکت می کردند، همواره آرزوی تدریس در مدرسه نظامیه را داشت و با خواندن امثال و اشعار و نشان دادن اشارات و حرکات، این اشتیاق را آشکار می کرد، چنانکه خواست او بر همگان روشن شد؛ و چون شایستگی این کار را داشت، متصدیان به او وعده (اجازه) تدریس دادند، اما دیری نپایید که درگذشت. بروی سفری به دمشق کرد.بیشتر نویسندگان ، به نقل از ابن عساکر ، تاریخ این سفر را ۵۶۵ نوشته اند.او در خانقاه یا رباط سُمَیساطیّة دمشق منزل کرد و مقداری از اَمالی او را در محضرش خواندند.
مذهب
بروی اشعری مذهب متعصبی بود و در مجالس وعظ حنبلیان را سخت نکوهش می کرد و می گفت که اگر کار در دست من بود، برآنان جزیه می نهادم
← علت مرگ
...
wikifeqh: محمدبن_محمد_بروی