محمد بن عبدالرزاق بن محمد کردعلی

[ویکی فقه] محمد بن عبدالرزاق بن محمد کردعلی در دمشق به دنیا آمد. وی در مصر، فرانسه و سوریه به نگارش می پرداخت.
«محمد بن عبدالرزاق بن محمد کردعلی» در سال ۱۲۹۳ ق/ ۱۸۷۶ م در دمشق متولد شد. خانواده وی اصالتا از کردهای سلیمانیه عراق بودند. پس از فراگیری خواندن و نوشتن و قرآن کریم، به مدرسه رشیدیه رفت و در آن جا بود که زبان های ترکی و فرانسوی را فرا گرفت. وی کتب ادب، لغت، بلاغت، فقه، تاریخ، تفسیر و فلسفه را نزد عده ای از علماء اهل سنت دمشق آموخت. در این زمان به مطالعه کتاب های پیشینیان علاقه مند شد و پدرش نیز او را در این زمینه تشویق کرد و در گردآوری کتاب ها به او کمک کرد.
فعالیت ها
در سال ۱۸۹۷ م تحریر مجله حکومتی هفتگی «الشام» را در سوریه به عهده گرفت که مدت سه سال ادامه یافت. در سال ۱۳۱۹ ق/ ۱۹۰۱ م به قاهره مهاجرت کرد و در آن جا به مدت ده ماه تحریر مجله «الرائد» مصر را به عهده داشت. سپس از ترس بیماری طاعون که در مصر انتشار یافته بود، به دمشق بازگشت. وی در سال ۱۳۲۶ ق/ ۱۹۰۸ م به دعوت شیخ علی یوسف صاحب، به نگارش در روزنامه «الظاهر» - که در آن روزگار، بزرگ ترین نشریه در عالم اسلام بود- مشغول شد. او در دمشق مجله «المقتبس» را که پیش از آن در قاهره منتشر می شد، دوباره انتشار داد و از سوی مغرضین و اصحاب نفوذ مورد اتهام واقع شد و به همین دلیل، به صورت مخفیانه به فرانسه رفت. وی مدتی را در فرانسه ماند و در این مدت با سیاسیون و متفکرین آنجا ملاقات نمود. او در مدت اقامتش در پاریس، ۳۵ مقاله نوشت که در کتابی با عنوان «غرائب الغرب» منتشر شد. وی بین در سال ۱۹۱۹ م مجمع علمی عربی با نام مجمع اللغة العربیة در دمشق را تاسیس نمود و ریاست آن را تا زمان وفاتش (۱۳۷۲ ق/ ۱۹۵۳ م) به عهده داشت.
اساتید
۱- الشیخ سلیم البخاری؛ ۲- الشیخ محمد المبارک؛ ۳- الشیخ طاهر الجزائری؛
تالیفات
...