[ویکی فقه] محمد بن حسن حاتمی، کنیه اش ابوعلی، شاعر، کاتب، نقاد و لغوی بغدادی قرن چهارم می باشد.
وی به یکی از اجدادش ، حاتم، منسوب بود. ثعالبی (متوفی ۴۲۹)، به اشتباه، نام پدر او را ابوعلی ذکر کرده است و یاقوت حموی (متوفی ۶۲۶) و سیوطی (متوفی ۹۱۱)، بدون اشاره به این اشتباه، مطالبی را از ثعالبی نقل کرده اند. بروکلمان (متوفی ۱۹۵۶) حاتمی را با نام محمد بن حسین معرفی کرده و دهخدا شرح حال محمد بن حسن و محمد بن حسین را ذیل دو مدخل جداگانه آورده است.
اساتید و شاگردان
غلام ثَعلب و ابن دُرَید از استادان حاتمی بودند که وی اخبار آنان را در مجالس ادبی نقل می کرد. قاضی ابوالقاسم علی بن مُحَسِّن تَنوخی شاگرد حاتمی بود و از وی روایت می کرد.
اخلاق تند حاتمی
حاتمی متکبر بود و بی پرده سخن می گفت، شاید به همین دلیل در مراکز ادبی معاصر خود کمتر مطرح شد و مورد خشم و هجو اهل علم، از جمله ابن حَجّاج قرار گرفت. او در بغداد ، تحت تأثیر مُهَلَّبی، در مناظره ای از متنبّی انتقاد کرد. انتقادهای او شایان توجه است، چنان که زکی مبارک، با نقل نمونه ای از آن، وی را هم سطح ناقدان دقیق عصر جدید دانسته است.
اشعار
...
وی به یکی از اجدادش ، حاتم، منسوب بود. ثعالبی (متوفی ۴۲۹)، به اشتباه، نام پدر او را ابوعلی ذکر کرده است و یاقوت حموی (متوفی ۶۲۶) و سیوطی (متوفی ۹۱۱)، بدون اشاره به این اشتباه، مطالبی را از ثعالبی نقل کرده اند. بروکلمان (متوفی ۱۹۵۶) حاتمی را با نام محمد بن حسین معرفی کرده و دهخدا شرح حال محمد بن حسن و محمد بن حسین را ذیل دو مدخل جداگانه آورده است.
اساتید و شاگردان
غلام ثَعلب و ابن دُرَید از استادان حاتمی بودند که وی اخبار آنان را در مجالس ادبی نقل می کرد. قاضی ابوالقاسم علی بن مُحَسِّن تَنوخی شاگرد حاتمی بود و از وی روایت می کرد.
اخلاق تند حاتمی
حاتمی متکبر بود و بی پرده سخن می گفت، شاید به همین دلیل در مراکز ادبی معاصر خود کمتر مطرح شد و مورد خشم و هجو اهل علم، از جمله ابن حَجّاج قرار گرفت. او در بغداد ، تحت تأثیر مُهَلَّبی، در مناظره ای از متنبّی انتقاد کرد. انتقادهای او شایان توجه است، چنان که زکی مبارک، با نقل نمونه ای از آن، وی را هم سطح ناقدان دقیق عصر جدید دانسته است.
اشعار
...
wikifeqh: محمدبن_حسن_حاتمی