محمدامین استرابادی

[ویکی شیعه] محمدامین استرآبادی. محمدامین بن محمد شریف (درگذشت ۱۰۳۶ق)، معروف به اَمین اِستَرآبادی از علمای امامی و بنیان گذار گرایش اخباری گری است. وی سعی داشت که در محافل امامیه، اجتهاد اصولیان را به عنوان یک خطر مطرح سازد تا با رجوع به روایات، مذهب گذشتگان را احیا کند. در سراسر کتاب الفوائد المدنیة، برخورد انتقادی استرآبادی با روش اجتهادی محقق کرکی و گاه به طور کلی اصولیان دیده می شود.
او مخاطب اصلی قرآن را معصومین(ع) دانسته و استنباط احکام نظری از آیات قرآنی که چند احتمال دارند را مختص ایشان می دانست. از منظر او همه احادیث کتب اربعه صحیح هستند.
از آغاز زندگی او اطلاعی در دست نیست، ولی می دانیم که مدتی از دوره جوانی خویش را در شیراز سپری کرده، نزد شاه تقی الدین محمد نسابه مدت ۴ سال دانش اندوخته و از علوم عقلی بهره گرفته است. وی گویا سپس به نجف رفته و از سیدمحمد عاملی که از او به عنوان نخستین استاد خود در حدیث و رجال نام برده، به فراگیری علوم نقلی پرداخته است. او در نجف از محضر شیح حسن صاحب معالم نیز استفاده علمی برده و از او اجازه ای نیز دریافت داشته است.

[ویکی اهل البیت] محمدامین استرآبادی. فقیه، متکلم و محدث اخباری
در جوانی به عتبات رفت واز محضر استادان بزرگی چون میرزا محمد بن علی تلمذ کرد و از بزرگانی مثل صاحب معالم و صاحب مدارک اجازه نقل روایت دریافت کرد. وی شاگردان مشهوری داشته است از جمله فیض کاشانی که در سفر مکه محضر امین استرابادی را درک کرده و یک چند مصاحب وی بوده است .
ایشان نخست در زمره مجتهدان بود و از رویه آنان پیروی می کرد، اما به توصیه استادش میرزا محمد استرآبادی، به احیای مکتب اخباری پرداخت و بنیان گذار اخباری گری شدند.
منبع: کتابخانه دیجیتال موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام