محاصره پاریس

محاصرهٔ پاریس رویدادی بود که در آن ارتش پروس از ۱۹ سپتامبر ۱۸۷۰ تا ۲۸ ژانویهٔ ۱۸۷۱ میلادی شهر پاریس را محاصره کرد. سرانجام این درگیری پیروزی قطعی پروس بود. محاصرهٔ پاریس نبردی از رشته جنگ های فرانسه و پروس بود.

محاصره پاریس (۸۴۵). محاصرهٔ پاریس اوج یورش وایکینگ ها به پایتخت امپراتوری فرانک بود. نیروهای وایکینگ توسط راگنار لودبروک رهبری می شدند. ناوگان او دربردارندهٔ ۱۲۰ کشتی که هزاران جنگجو را با خود حمل می کردند در ماه مارس سال ۸۴۵ میلادی وارد رود سن شده و اقدام به پیش روی در آن کردند. در پاسخ، شارل تاس، پادشاه فرانک ها ارتش کوچکی فراهم آورد؛ ولی پس از شکست یکی از دو لشکر همین ارتش، باقی نیروها میدان را خالی کردند و عقب نشستند. مهاجمان در پایان ماه مارس هم زمان با عید پاک به پاریس رسیدند. آنها پس از اشغال و تاراج شهر، سرانجام با دریافت ۷۰۰۰ لیور فرانسه ( برابر ۲۵۷۰ کیلو زر و سیم ) به عنوان غرامت جنگی از شارل تاس، پاریس را ترک کردند.
امپراتوری فرانک نخستین بار در سال ۷۹۹ میلادی مورد یورش وایکینگ ها قرار گرفت. یورشی که در سال ۸۱۰ میلادی شارلمانی را به ساخت یک نظام پدافندی در راستای ساحل شمالی فرانسه رهنمون شد. این نظام یکی از یورش های وایکینگ ها که سال ۸۲۰ میلادی یعنی ده سال پس از مرگ شارلمانی رخ داد، را دفع کرد ولی نتوانست یورش دوبارهٔ وایکینگ های دانمارکی به درستاد و فریزلند که در سال ۸۳۴ میلادی رخ داد، را ناکام بگذارد.
تاخت و تاز سال های ۸۲۰ و ۸۳۴ میلادی با تاخت و تازهای بعدی نامرتبط و کمابیش کوچک تر از آن بودند. تهاجمات نظام مند تا میانهٔ سال ۸۳۰ میلادی آغاز نشده بود و فقط حملات گهگاهی در این سو یا آن سوی کانال مانش رخ می داد.
تهاجم های وایکینگ ها اغلب نمود کشمکشی میان بلندپایگان سرزمین های شمالی برای کسب قدرت بیشتر و موقعیت بهتر بود. دانمارکی ها نیز مانند دیگر ملل همسایهٔ فرانک ها از اوضاع سیاسی این کشور آگاهی داشتند و دههٔ ۸۳۰ میلادی و اوایل دهه ۸۴۰ میلادی از جنگ های داخلی فرانک ها بیشترین استفاده را کردند. یورش های گسترده در آنتورب و نورموتیر ( ۸۳۶ ) و در روان و کوئنتویک و نانت ( ۸۴۲ ) اتفاق افتاد.
۴ سال پیش از محاصره پیرامون سال ۸۴۱ شارل تاس زمین هایی را در ترو به راگنار داد؛ ولی راگنار نهایتاً این منافع و توجه پادشاه را از دست داد. در سال ۸۴۵ وایکینگ های راگنار در مسیر پیش روی شان در رود سن به روان حمله کردند. در پاسخ به این حمله شارل تاس که مصم بود از ویرانی کلیسای سن - دنی جلوگیری کند، ارتشی فراهم آورد و آن را به دو لشکر بخش کرد؛ هر کدام برای یک سوی رود سن. راگنار به یکی از هنگ های لشکر کوچک تر حمله کرد و آنرا شکست داد و ۱۱۱ نفر از مردان آن را اسیر کرده در یکی از جزایر رود سن بدار آویخت. این کار برای ادای احترام به خدای وایکینگ ها اودین و هم چنین تحریک کشتار باقی نیروهای فرانک ها انجام شد. وایکینگ ها در دوشنبه ۲۹ مارس هم زمان با عید پاک به پاریس رسیدند، به شهر درآمدند و به تاراج آن دست زدند. در طی اشغال پاریس، طاعون در اردوگاه وایکینگ ها افتاد. وایکینگ ها پس از نیایش به درگاه خدایان خود به سفارش یکی از اسیران مسیحی اقدام به روزه گرفتن کردند و اینگونه طاعون فروکش کرد.

محاصره پاریس (۸۸۵–۸۸۶). محاصره پاریس ( انگلیسی: Siege of Paris ) ، بخشی از یورش وایکینگ ها به رود سن، در پادشاهی فرانک های باختری بود. محاصره مهمترین رویداد سلطنت شارل فربه و نقطه عطفی در ثروت دودمان کارولنژی و تاریخ فرانسه بود. همچنین برای فرانک ها اهمیت استراتژیک پاریس را در زمانی که یکی از بزرگترین شهرهای فرانک باختری نیز بود، ثابت کرد. محاصره موضوع روایت شاهد عینی در شعر لاتین Bella Parisiacae urbis Abbo Cernuus است. محاصرهٔ در سال ۸۸۵ از طرف وایکینگ های مهاجم آغاز شد که یک سال به درازا کشید و سرانجام در سال ۸۸۶، فرانک ها توانستند وایکینگ ها را شکست داده و آن ها را به سمت بورگونی عقب برانند.