مجلس جمهوری خلق آذربایجان. مجلس جمهوری خلق آذربایجان ( ترکی آذربایجانی: 'Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Parlamenti ) نخستین جمهوری پارلمانی در شرق اسلامی است ( که به تاریخ ۷ دسامبر ۱۹۱۸ ساعت ۱۳:۰۰ تأسیس گردید ) .
در مجمع ماورای قفقاز به تاریخ ۲۸ ماه مه سال ۱۹۱۸ فراکسیون مسلمان خود را به عنوان شورای ملی آذربایجان اعلام کرد. بدین وسیله، در واقع نخستین مجلس آذربایجان تأسیس و نخستین جمهوری مجلسی پایه گذاری شد. همان طور که در اعلامیه استقلال بیان گردید: «تا زمان تشکیل مجلس مؤسسان، شورای ملی منتخب مردم و نیز دولت موقت که در برابر شورای ملی مسئول است، رهبری آذربایجان را برعهده دارد». در تاریخ ۱۷ سپتامبر سال ۱۹۱۸، سه ماه پس از تشکیل دولت فتحعلی خان خویسکی، دولت جمهوری خلق آذربایجان به باکو انتقال یافت و شهر باکو به عنوان پایتخت اعلام گردید. روز ۹ نوامبرهم پرچم ملی جمهوری خلق آذربایجان با پرچم سه رنگی دارای تصویر هلال و ستاره هشت گوشه عوض شد. کار آبادانی و سازندگی در حوزه های مختلف عرصه سیاسی - اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بیش از پیش گسترش یافت. دولت فتحعلی خان خویسکی که متعهد به اصول و موازین حقوقی نظام جمهوری مجلسی بود، در عین حال، مقدمات تشکیل مجلس مؤسسان را فراهم ساخت. برای این منظور یک کمیسیون ویژه تشکیل شد. هنوز از مصوبه مورخه ۱۷ ژوئن ۱۹۱۸ شورای ملی ۶ ماه نگذشته بود، به تعبیر درست، در حالی که دولت به تنهایی اختیار ادامه قدرت و مدیریت را داشت، ولی با ابتکار و درخواست فتحعلی خان خویسکی، شورای ملی آذربایجان از تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۱۸ جنبش خود را از سرگرفت. با پیشنهاد فتحعلی خان خویسکی، رئیس دولت، شورای ملی آذربایجان عهده دار تشکیل مجلس مؤسسان گردید.
در جلسه مورخه ۱۹ نوامبر ۱۹۱۸ شورای ملی آذربایجان به ریاست محمدامین رسول زاده، تصمیمات فوق العاده مهمی در تاریخ مجلستاریسم آذربایجان به تصویب رسید. علی رغم اینکه جمهوری خلق آذربایجان در آن زمان در شرایط بسی دشوار و پیچیده فعالیت می کرد، راه پیشرفت کاملاً دموکراتیک را در پیش گرفت. در همان جلسه مورخه ۱۹ نوامبر مقرر گردید که همه ملت های ساکن در قلمرو حکومت باید در مجلس نماینده داشته باشند.
براساس آمار وقت تقویم قفقاز، جمعیت این سرزمین ها ۲٫۷۵۰٫۰۰۰ نفر بود که از این تعداد ۱٫۹۰۰٫۰۰۰ نفر شامل مسلمانان، ۵۰۰٫۰۰۰ نفر ارامنه و ۲۳۰٫۰۰۰ نفر روس بود. بااحتساب یک نماینده در ازای هر ۲۴ هزار نفر، می بایست مسلمانان ۸۰، ارامنه ۲۱ و روس ها ۱۰ نماینده معرفی نمایند. تصمیم به تشکیل مجلس آذربایجان با تعداد ۱۲۰ نماینده گرفته شد و طبق قانون، می بایست از مجموع ۲۱ نماینده ارمنی منتخب مجلس، ۸ نفر از کمیته ارمنی گنجه، ۸ نفر از شوشی و ۵ نفر نیز از باکو انتخاب شوند. قرار بود شورای ملی روس از بین جمعیت روس های ساکن باکو - ۱۰ نماینده، از سازمان ملی جمعیت آلمان - یک نماینده، از شورای ملی یهودی - یک نماینده، از کمیته گرجی - ۱ نماینده و از کمیته لهستانی - یک نماینده معرفی کنند. علاوه براین، در قانون فوق همچنین حضور سه نفر از طرف شورای سازمان تعاونی باکو و دو نفر از سوی سازمان صنایع و تجارت باکو در مجلس جمهوری خلق آذربایجان مدنظر بود. اعضای مجلس دارای مصونیت بودند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مجمع ماورای قفقاز به تاریخ ۲۸ ماه مه سال ۱۹۱۸ فراکسیون مسلمان خود را به عنوان شورای ملی آذربایجان اعلام کرد. بدین وسیله، در واقع نخستین مجلس آذربایجان تأسیس و نخستین جمهوری مجلسی پایه گذاری شد. همان طور که در اعلامیه استقلال بیان گردید: «تا زمان تشکیل مجلس مؤسسان، شورای ملی منتخب مردم و نیز دولت موقت که در برابر شورای ملی مسئول است، رهبری آذربایجان را برعهده دارد». در تاریخ ۱۷ سپتامبر سال ۱۹۱۸، سه ماه پس از تشکیل دولت فتحعلی خان خویسکی، دولت جمهوری خلق آذربایجان به باکو انتقال یافت و شهر باکو به عنوان پایتخت اعلام گردید. روز ۹ نوامبرهم پرچم ملی جمهوری خلق آذربایجان با پرچم سه رنگی دارای تصویر هلال و ستاره هشت گوشه عوض شد. کار آبادانی و سازندگی در حوزه های مختلف عرصه سیاسی - اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بیش از پیش گسترش یافت. دولت فتحعلی خان خویسکی که متعهد به اصول و موازین حقوقی نظام جمهوری مجلسی بود، در عین حال، مقدمات تشکیل مجلس مؤسسان را فراهم ساخت. برای این منظور یک کمیسیون ویژه تشکیل شد. هنوز از مصوبه مورخه ۱۷ ژوئن ۱۹۱۸ شورای ملی ۶ ماه نگذشته بود، به تعبیر درست، در حالی که دولت به تنهایی اختیار ادامه قدرت و مدیریت را داشت، ولی با ابتکار و درخواست فتحعلی خان خویسکی، شورای ملی آذربایجان از تاریخ ۱۶ نوامبر ۱۹۱۸ جنبش خود را از سرگرفت. با پیشنهاد فتحعلی خان خویسکی، رئیس دولت، شورای ملی آذربایجان عهده دار تشکیل مجلس مؤسسان گردید.
در جلسه مورخه ۱۹ نوامبر ۱۹۱۸ شورای ملی آذربایجان به ریاست محمدامین رسول زاده، تصمیمات فوق العاده مهمی در تاریخ مجلستاریسم آذربایجان به تصویب رسید. علی رغم اینکه جمهوری خلق آذربایجان در آن زمان در شرایط بسی دشوار و پیچیده فعالیت می کرد، راه پیشرفت کاملاً دموکراتیک را در پیش گرفت. در همان جلسه مورخه ۱۹ نوامبر مقرر گردید که همه ملت های ساکن در قلمرو حکومت باید در مجلس نماینده داشته باشند.
براساس آمار وقت تقویم قفقاز، جمعیت این سرزمین ها ۲٫۷۵۰٫۰۰۰ نفر بود که از این تعداد ۱٫۹۰۰٫۰۰۰ نفر شامل مسلمانان، ۵۰۰٫۰۰۰ نفر ارامنه و ۲۳۰٫۰۰۰ نفر روس بود. بااحتساب یک نماینده در ازای هر ۲۴ هزار نفر، می بایست مسلمانان ۸۰، ارامنه ۲۱ و روس ها ۱۰ نماینده معرفی نمایند. تصمیم به تشکیل مجلس آذربایجان با تعداد ۱۲۰ نماینده گرفته شد و طبق قانون، می بایست از مجموع ۲۱ نماینده ارمنی منتخب مجلس، ۸ نفر از کمیته ارمنی گنجه، ۸ نفر از شوشی و ۵ نفر نیز از باکو انتخاب شوند. قرار بود شورای ملی روس از بین جمعیت روس های ساکن باکو - ۱۰ نماینده، از سازمان ملی جمعیت آلمان - یک نماینده، از شورای ملی یهودی - یک نماینده، از کمیته گرجی - ۱ نماینده و از کمیته لهستانی - یک نماینده معرفی کنند. علاوه براین، در قانون فوق همچنین حضور سه نفر از طرف شورای سازمان تعاونی باکو و دو نفر از سوی سازمان صنایع و تجارت باکو در مجلس جمهوری خلق آذربایجان مدنظر بود. اعضای مجلس دارای مصونیت بودند.
