لوازم الکترونیکی مصرفی

لوازم الکترونیکی مصرفی ( انگلیسی: Consumer Electronics ) یا لوازم الکترونیکی خانگی تجهیزات الکترونیکی ( آنالوگ یا دیجیتال ) هستند که به صورت روزمره، معمولاً در خانه های شخصی استفاده می شوند. لوازم الکترونیکی مصرفی شامل وسایلی است که برای سرگرمی، ارتباطات و تفریح مورد استفاده قرار می گیرند.
پخش رادیویی در اوایل قرن ۲۰ میلادی اولین محصول عمده مصرفی، یعنی گیرنده پخش رادیو را به ارمغان آورد. محصولات بعدی شامل تلفن، تلویزیون و ماشین حساب، ضبط و پخش صوتی و تصویری، کنسول های بازی، رایانه های شخصی و دستگاه های پخش MP3 بود. در دهه ۲۰۱۰، فروشگاه های لوازم الکترونیکی مصرفی اغلب دستگاه هایی از قبیل GPS، لوازم الکترونیکی خودرو ( ضبط ماشین ) ، کنسول بازی های ویدیویی، آلات موسیقی الکترونیکی ( به عنوان مثال، صفحه کلیدهای سینت سایزر ) ، دستگاه های کارائوکه، دوربین های دیجیتال و پخش کننده های ویدیو می فروشند ( VCR در دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، به دنبال آن دستگاه های پخش DVD و دستگاه های پخش Blu - ray ) . فروشگاه ها همچنین لوازم هوشمند، دوربین های دیجیتال، دوربین فیلمبرداری، تلفن های همراه و تلفن های هوشمند را به فروش می رسانند. برخی از محصولات جدید فروخته شده شامل عینک های نمایش واقعیت مجازی، اینترنت اشیاء و تکنولوژی قابل پوشیدن هستند.
پیش بینی می شود فروش سالانه لوازم الکترونیکی مصرفی تا سال ۲۰۲۰ به ۲٫۹ تریلیون دلار برسد. [ ۱] این صنعت فقط بخشی از صنعت الکترونیک است. در عوض، نیروی محرک صنعت الکترونیک صنعت نیمه رسانا است. [ ۲] عنصر اصلی ساخت وسایل الکترونیکی مدرن MOSFET ( ترانزیستور MOS ) است، [ ۳] [ ۴] که امکان مقیاس بندی و کوچک سازی آن عامل اصلی رشد سریع نمایی فناوری الکترونیکی از دهه ۱۹۶۰ بوده است. [ ۵]