لؤلؤ و مرجان

[ویکی فقه] مؤلف:حاج میرزا حسین نوری معروف به محدث نوری
این کتاب که از سر اخلاص و درد دین نوشته شده نخستین کتاب مستقلّی است که در ردّ خرافات ساخته و پرداخته شده در ساحت مقدس حماسه عاشورا، سخن می گوید و با صمیمیت و صداقت از مدّاحان و منبریانِ محترم می خواهد که در این کار حساس و حیاتی، به هیچ وجه ارکان سه گانه راستگویی، درست گویی و اخلاص را فراموش نکنند و با فدا کردن علم و عقل در پای عشقِ فرضی، آبروی همه را نبرند ... .

منبع
سایت اندیشه قم
...

[ویکی شیعه] لؤلؤ و مرجان (کتاب). لؤلؤ و مرجان در شرط پله اول و دوم منبر روضه خوانان، کتابی به زبان فارسی با موضوع ویژگی های منبری ها و روضه خوان ها، نوشته میرزا حسین نوری در سال ۱۳۱۹ ق (۱۲۸۰ ش) است. نویسنده، اخلاص و صداقت را در اهل منبر و روضه خوان ها شرط دانسته و به نقل های تاریخی تحریف شده در روضه خوانی واقعه عاشورا می پردازد. شهید مطهری این کتاب را ستوده است.
محدث نوری فرزند محمدتقی محدث نوری مازندرانی طبرسی، محدث و چهره سر شناس علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری بود. این فقیه امامیه، در ۱۸ شوال ۱۲۵۴ قمری در روستای یال رود از توابع نور مازندران به دنیا آمد و در ۲۷ جمادی الثانی ۱۳۲۰ هجری قمری درگذشت. از القاب وی می توان به خاتم المحدثین، علامه نوری، میرزای نوری، محدث نوری و حاجی نوری اشاره کرد. وی دایی و پدر همسر شیخ فضل الله نوری بود. محدث نوری در سن ۶۴ سالگی در سامرا درگذشت. شهرت محدث نوری بیشتر به سبب تالیف کتاب مستدرک الوسائل و به ویژه کتاب فصل الخطاب فی تحریف الکتاب است. آرامگاه او در نجف و در حرم حضرت علی (ع) قرار دارد.
آنگونه که نویسنده در سرآغاز کتاب آورده است، سید محمد مرتضی جونپوری هندی از علمای هند از ذاکرین و روضه خوانان منطقه هند، گله و شکایت می کند و از محدث نوری درخواست می کند تا در این زمینه کتابی تالیف کند. سید مرتضی به محدث گفته است که ذاکرین آن دیار از گفتن دروغ باکی ندارند و حتی نزدیک به آن است که برخی از آن ها برای گریاندن مومنین گفتن دروغ را جایز و مباح بدانند. محدث نوری می گوید: «سید مرتضی تصور کرده است این روال فقط در منطقه هند جاری است در حالی که این روال در عتبات نیز دیده می شود.» وی از علما بخاطر اینکه عرصه روضه خوانی را به حال خود رها کرده اند انتقاد می کند.