محدث نوری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] میرزا حسین نوری، محدث و رجالی بزرگ و چهره سرشناس علمای شیعه در قرن چهاردهم هجری به شمار می آید. او در هیجده شوال ۱۲۵۴ ق در روستای یالو، از روستاهای اطراف شهرستان نور در استان مازندران، چشم به دنیا گشود.
هنوز هشت سال او تمام نشده بود که غبار یتیمی بر چهره او نشست و پدر بزرگوار خود را که از علمای آن سامان بود، از دست داد. حسین در خانواده ای اهل علم به دنیا آمده بود. لذا علاقه ای وافر به علم و دانش و سلسله جلیل روحانیت داشت. از همان کودکی به درس فقیه بزرگ آن دیار، مولا محمد علی محلاتی، رفت و علم و دانش را از محضر آن عالم بزرگ فرا گرفت.
دوران جوانی
میرزا در آغاز جوانی به شهر تهران سفر کرد تا از علمای بزرگ آن شهر نیز بهره مند گردد. او در مجلس درس عالم جلیل شیخ عبدالرحیم بروجردی حاضر شد و از خرمن علم و دانش آن دانشمند بزرگ خوشه چید.
ازدواج
محدث نوری با دختر استاد خود شیخ عبدالرحیم بروجردی ازدواج کرد.وی با وصلت با خانواده ای روحانی و اهل علم، شرایط را برای پیشرفتهای بزرگ علمی خود مهیا ساخت، چرا که همسر او در خانواده ای اهل علم تربیت شده بود و می توانست شریک و همراهی مهربان برای همسر دانشمند خود باشد.
سفرها
...

[ویکی اهل البیت] شیخ حسین بن محمد تقی، مشهور به میرزای نوری یا محدّث نوری، از پژوهشگران و محققان حدیث، در دوران اخیر است که آثار علمی گوناگونی، در زمینۀ معارف اهل بیت(ع) ، به رشتۀ تحریر درآورده است.
زادگاه نوری دهی است از روستاهای سرسبزِ شهر نور، به نام «یالو» واقع در استان مازندران. هیجدهم شوال (1254) در شهر نور شور و سروری برپاست. شهر حال و هوایی دیدنی دارد. همه خوشحال و شادمانند و دل خوش از این که نوری بر نوریان اضافه شده است. تو گویی در آیینه دل، آسمان حدیث را می دیدند که آفتابش آیت الله نوری شده است و سرآمد محدثان شیعی، همین کودک امروزِ نور است که نام آوری زبانزد گشته است.
مردان بیدار، مردان میدان اند و مدام در حرکت و تکاپو. بی خود نیست که مبدأ تاریخ اسلام را هجرت قرار داده اند؛ هزار نکته باریکتر از مو اینجاست.
در حدیث حیات و روایت بلند نوری، بخش گسترده ای است که تنها با تفسیری از سفرهای سبز او روی نشان می دهد. محدث نوری قرار و آرام ندارد، همیشه در حرکت و هجرت است، زندگانیش سراسر سیر و سفر است.
در همان سال های آغازین عمر، تحصیلاتش را از موطن خود آغاز نمود و سپس در تهران، نزد شیخ عبدالرحیم بروجردی، علم¬آموزی را دنبال کرد. در سن 19 سالگی، برای فراگیری علوم و معارف اسلامی و غور در کلمات اهل بیت(ع)، به نجف اشرف مهاجرت نمود و در آن جا، نزد اساتید بنام و پر آوازۀ روزگار خویش، کسب فیض و علم نمود. ایشان در نجف اشرف، در درس میرزای بزرگ، شرکت می جست.
سیر در بوستان دانشمندان ـ کتاب ها و کتابخانه های ایران و عراق ـ سیاحت او، استنساخ و نسخه برداری از نسخه های نفیس و استراحت او، جستن و یافتن کتاب های کمیاب و کیمیاهای نایاب عیش و عشق اوست همچنان که تحقیق و تفحص، تفریح روح و تفرج فکر اوست.
جالب تر این که نوری در این سفرهای سبز برای سیر و سلوک، نقشی بس نگارین و بسیار زیبا هم دارد که مثلث وار و دیدنی است. یک نقطه از این نقشه، مکه مکرمه، خانه خداست و نقطه دیگر آستان قدس رضوی علیه السلام و نقطه سوم عتبات عالیات عراق است. محدث به دور این سه پایه پایدار، پروانه وار می گردد و پرواز می کند.
در سال 1273 ق، از تهران به همراه استادش و پدر زنش به عراق هجرت می کند. پس از گذشت چهار بهار مجبور می شود حوزه علمیه نجف را ترک گفته، به ایران برگردد ولی باز توفیق رفیقش گشته، با فاصله کمی (1278 ق) به عراق هجرت می کند. این بار همراه و همگام با دانشمند بزرگواری به نام آیه الله شیخ عبدالحسین تهرانی معروف به «شیخ العراقین» است. پس از اندک زمانی که در کربلا همراه او بود با هم به شهر کاظمین سفر می کنند و دو سال در سایه سار دو امام معصوم (امام کاظم و امام جواد علیهماالسلام ) بیتوته می کنند.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:نوری، حاج میرزا حسین (نور ۱۲۵۴ـ نجف ۱۳۲۰ق)

پیشنهاد کاربران

بپرس