[ویکی فقه] قصه قوم صالح علیه السلام، سرگذشت قرآنی قوم صالح پیامبر علیه السّلام و عاقبت شوم آن ها را می گویند.
قرآن کریم از قوم صالح علیه السّلام با عنوان « ثمود » و « اصحاب الحجر » یاد کرده است. ثمود یکی از قبایل عرب ماقبل تاریخ بود که در محلی به نام « وادی القری » بین حجاز و شام سکونت داشتند. آن ها از اقوام وحشی عرب و مطیع دولت آشور بودند و نام قبیله آنان در کتیبه سارگن دوم پادشاه آشور که ۷۱۵ سال پیش از میلاد می زیسته، مذکور است.« حجر » نیز نام شهری است که در مسیر کاروان مدینه و شام قرار داشته و یکی از شهرهای تجاری عربستان بوده و تا جایی اهمیت داشته که بطلمیوس از آن به عنوان شهری تجاری نام برده است. وجوه دیگری نیز برای وجه تسمیه «اصحاب الحجر» به این نام، ذکر شده است.
در قرآن
قرآن داستان قوم صالح علیه السّلام را به اختصار بیان کرده است. از مجموع آیات قرآن برمی آید آن ها مردمانی متمدن بودند و برای سکونت خود قصرها می ساختند و از کوه ها با مهارت خاصی خانه می تراشیدند و -بنا بر روایات- عمرهای طولانی و آسایش تام و تمامی داشتند و نیز مردمانی مغرور و بت پرست بودند. حضرت صالح علیه السّلام آن ها را به خداپرستی و ترک بت پرستی دعوت کرد؛ اما آن ها گردن کشی کرده، از وی خواستند اگر واقعا اعمالشان سزاوار عذاب است نشان و آیتی را به آن ها بنمایاند.حضرت صالح علیه السّلام به گونه ای اعجازآمیز شتری را ظاهر کرد و فرمود: «ای مردم! این شتر خدا است که شما را در آن نشانه و معجزه ای است؛ او را به حال خود رها کنید تا در زمین خدا بچرد و گیاه و علف بخورد و آسیبی به او نرسانید که عذاب زودرس شما را فراخواهد گرفت»؛ اما قومش علی رغم هشدارهای وی، آن شتر را پی کردند و کشتند، و از این بالاتر، تصمیم گرفتند حضرت صالح علیه السّلام و خاندانش را شبانه بکشند.آن بزرگوار به آن ها هشدار داد یا تا سه روز دیگر توبه کنند یا منتظر عذاب الهی باشند؛ اما طغیانگری آنان مانع توبه آن ها شد و سرانجام صاعقه آسمانی فرود آمد و آنان را نابود کرد؛ مگر صالح علیه السّلام و گروه معدودی که به وی ایمان آورده بودند.
عناوین مرتبط
قصه حضرت صالح علیه السّلام .
قرآن کریم از قوم صالح علیه السّلام با عنوان « ثمود » و « اصحاب الحجر » یاد کرده است. ثمود یکی از قبایل عرب ماقبل تاریخ بود که در محلی به نام « وادی القری » بین حجاز و شام سکونت داشتند. آن ها از اقوام وحشی عرب و مطیع دولت آشور بودند و نام قبیله آنان در کتیبه سارگن دوم پادشاه آشور که ۷۱۵ سال پیش از میلاد می زیسته، مذکور است.« حجر » نیز نام شهری است که در مسیر کاروان مدینه و شام قرار داشته و یکی از شهرهای تجاری عربستان بوده و تا جایی اهمیت داشته که بطلمیوس از آن به عنوان شهری تجاری نام برده است. وجوه دیگری نیز برای وجه تسمیه «اصحاب الحجر» به این نام، ذکر شده است.
در قرآن
قرآن داستان قوم صالح علیه السّلام را به اختصار بیان کرده است. از مجموع آیات قرآن برمی آید آن ها مردمانی متمدن بودند و برای سکونت خود قصرها می ساختند و از کوه ها با مهارت خاصی خانه می تراشیدند و -بنا بر روایات- عمرهای طولانی و آسایش تام و تمامی داشتند و نیز مردمانی مغرور و بت پرست بودند. حضرت صالح علیه السّلام آن ها را به خداپرستی و ترک بت پرستی دعوت کرد؛ اما آن ها گردن کشی کرده، از وی خواستند اگر واقعا اعمالشان سزاوار عذاب است نشان و آیتی را به آن ها بنمایاند.حضرت صالح علیه السّلام به گونه ای اعجازآمیز شتری را ظاهر کرد و فرمود: «ای مردم! این شتر خدا است که شما را در آن نشانه و معجزه ای است؛ او را به حال خود رها کنید تا در زمین خدا بچرد و گیاه و علف بخورد و آسیبی به او نرسانید که عذاب زودرس شما را فراخواهد گرفت»؛ اما قومش علی رغم هشدارهای وی، آن شتر را پی کردند و کشتند، و از این بالاتر، تصمیم گرفتند حضرت صالح علیه السّلام و خاندانش را شبانه بکشند.آن بزرگوار به آن ها هشدار داد یا تا سه روز دیگر توبه کنند یا منتظر عذاب الهی باشند؛ اما طغیانگری آنان مانع توبه آن ها شد و سرانجام صاعقه آسمانی فرود آمد و آنان را نابود کرد؛ مگر صالح علیه السّلام و گروه معدودی که به وی ایمان آورده بودند.
عناوین مرتبط
قصه حضرت صالح علیه السّلام .
wikifeqh: قصه_قوم_صالح