قزوین

که اجازه ها درمجازی بدهند که هرکسی بتواند رقص کند توهین کند تحقیرکند ترورکندگروهی حمله کنن انجامیرسدکه احساس کنی تنهایی و بهتراست خودراکناربکشی وخاسته ات رازنده به گورکنی اما خداروشکرمیکنم که رهبری بزرگواروخردمنددارم که به هرشایعه ای توجه نمیکند من به چنین رهبری افتخارمیکنم که یک ایرانیم که تازمانی که نفس بکشم خودراانسان میدانم وخودراتغیرنمیدهم ازاینکه خودراکنارکشیدم ازخستگی وتحقیربوده ولاقیرممنوع که فرست دادیدکه باشم ازخداوندبهتریناروواسه شماعزیزان میخواهم ومن الاتوفیق

اولیا چلبی، سیاحِ معروفِ عثمانی، در سیاحتنامه خود ۱۶۴۷ تا ۱۶۵۴ میلادی، زبان مردم قزوین را اینگونه شرح می دهد:اکثر اهالی قزوین عارف و ظریف، فصیح و بلیغ هستند و از این رو با همدیگر به پارسی ظریف سخن گویند اما عربی نیز می دانند.
در سفرنامه ادوارد براون به نام �یک سال در میان ایرانیان� ۱۸۸۷–۱۸۸۸ زبان مردم قزوین نیز پارسی ذکر شده است.
تاریخ نگاران ایرانی و عرب عقیده دارند که واژه قزوین از جمله �این کش وین� گرفته شده است، به این شرح که وقتی سرکرده سپاه کسرا به هنگام نبرد، در صف لشکریان خود خللی دید، با عبارت �این کش وین� ( یعنی به آن کنج بنگر ) زیردست خود را مأمور رفع خلل کرد و در نتیجه سپاهیان او پیروز شدند. آن گاه در آن محل؛ شهری بنا کردند و آن را �کشوین� نامیدند و در دوره اسلامی، عرب ها، این واژه را معرب کرده و آن را قزوین نامیدند.
( مثل واژه کَند در پارسی که پس از وارد شدن به سیستم زبانی عربی قند شده و قناد از آن صرف می شود. اما امروزه در زبان انکلیسی کَندی گفته میشود و در ایران قند ) ( قرمز:عربی شده ی واژه ی کرمست یا کرمس ( kermest/kermes ) ، قباد ( معرب کوات/کباد )
*****البته اگر قباد از دید بعضی ها نشه جایی که پشه ها قِر می دهند؟!
بر پایه نوشته های یونانی و رومی پیش از دوران هخامنشی ، مردمی که آن ها را �کاسی ها� یا �کاسیت� می نامیده اند، در کرانه باختری دریای شمال ایران می زیستند که به گفته بعضی از تاریخ نگاران، آریایی یا از ملیت �میت تانی� به حساب می آمدند. گفته می شود این قوم مدت ها پیش از مادها به ایران آمده و قرن ها در کرانه باختری دریای هیرکانی کاسپین استقراریافته بود. گفته شده که نام قزوین از این اقوام، و از نام دریای کاسپین گرفته شده است.
همچنین گفته شده اشکانیان قزوین را به نام مؤسس آن اردپا می خواندند. و ساسانیان نام این شهر را "کشوین" ( یعنی سرزمینی که نباید از آن غافل شد ) نهاده بودند. در برخی متون نام این شهر "قسوین" ( یعنی شهری که مردمی پر صلابت و استوار دارد ) ذکر شده است.
هر شهر ایران قدمت و دیرینه خاص خودش رو داره بی اصالت نیست که دزدیده بشه. . .

قزوین شهر فارسی زبان است. زبان مادری اکثر اهالی اصیل شهر قزوین فارسی همراه با لهجه خاص قزوینی است. زبان های تاتی، گیلکی و آذری نیز در قزوین تکلم می شود. علی رغم حضور تات ها، گیلک ها و آذری ها در شهر قزوین، اغلب آن ها بومی خود شهر قزوین نمی باشند، و از اقصی نقاط ایران و استان قزوین به شهر قزوین مهاجرت کرده اند. کردها و لرها از دیگر اقوام شهر قزوین هستند.
نام ها پیشین قزوین:کاسپین، ارساس، ارساسیا، راژیا، کشوین، قسوین، شاد شاپور، باب الجنه

دشت نشین های " کاسپی " نامور شدند امروزه نام شهرهای " کاشان ( کاسان ) ، کاشمر ( کاسمان ) ، کاشغر ( کاسگر ) از گروه نخست گرفته شده که در سراسر ایران پراکنده شدند و تمدن های نخستین مانند سیلک کاشان را پی ریزی نمودند و نام دریایی اپاختری و شهر قزوین " کاسپیان " از نام گروه کاسپی ها گرفته شده و به معنی سرزمین کاسی های دشت نشین است که در لاتین" کاسپین" گردیده .