قرب الاسناد

[ویکی فقه] کتاب قرب الإسناد ابو العباس عبد الله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع حِمیَری قمی، از یاران امام حسن عسگری علیه السلام و از فقها و روات بزرگ شیعه در قرن سوم هجری می باشد.
مولف: ابو العباس عبد الله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع حِمیَری قمی.
← ولادت
در زمان امام هادی و امام حسن عسکری علیهما السلام ظلم و ستم حکومت عباسی به اوج خود رسیده بود و حکام ستمگر از ارتباط میان شیعیان و این دو امام بزرگوار بشدت جلوگیری می کردند. در چنین زمانی مؤلف این کتاب- مانند بسیاری دیگر از روات بزرگ شیعه- به وسیله ارتباط با دیگر یاران نزدیک ائمه علیهم السلام و ارتباط مخفی و مکاتبه ای و نامه نگاری با ائمه علیهم السلام، سخنان گهربار آن امامان بزرگوار را در مجموعه های روایی جمع آوری می کرد تا آن را به آیندگان و نسلهای آینده برساند.مؤلف کتاب با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز مکاتباتی داشته است.
سخن شیخ آقابزرگ
علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی در کتاب ارزشمند خود، «الذریعة إلی تصانیف الشیعة» دربارۀ ارزش این کتاب می فرماید:این کتاب در نزد قدمای فقهای شیعه بسیار ارزشمند و گران قدر به شمار می آمد و لذا از شهرهای دور برای شنیدن و یا دیدن آن بار سفر می بستند و رنج سفر را بر خود هموار می کردند و چشمانشان با دیدن این کتاب روشن می گشت و به همین جهت این کتاب را به عنوان کتابی مستقل به رشته تحریر در می آوردند.مؤلف این کتاب شیخ بزرگ قم، ابو العباس عبد الله بن جعفر حمیری می باشد. وی در این کتاب روایات هر امامی را مستقلا در یک بخش آورده، مانند:« قرب الإسناد إلی الصادق علیه السلام» و« قرب الإسناد إلی الرضا علیه السلام».از دیگر نکات با ارزش این کتاب آن است که مؤلف سؤالات علی بن جعفر از امام موسی کاظم علیه السلام را نیز در کتاب خود آورده و بدین ترتیب بر اعتبار کتاب علی بن جعفر افزوده است.
اعتبار کتاب
...

[ویکی نور] قرب الإسناد تألیف عبدالله بن جعفر حمیری از علمای شیعه قرن (قمری). این کتاب حدیث دارد. در این مجموعه، احادیثی که با واسطه کمتری از معصوم نقل شده و سلسله سند کوتاه تری دارند، نقل شده است.
این کتاب دارای سه بخش قرب الاسناد عن الامام الصادق، قرب الاسناد عن الامام الکاظم، و قرب الاسناد عن الامام الرضا است.
مؤلف این کتاب عبدالله بن جعفر حمیری از بزرگان علمای قرن سوّم هجری است. در این مجموعه، احادیثی که با واسطه کمتری از معصوم نقل شده و سلسله سند کوتاه تری دارند، نقل شده است. این شیوه گزینش احادیث از آن جهت مورد توجّه است که زیاد شدن واسطه - حتّی اگر مورد اعتماد و مُوَثَّق باشند - احتمال اشتباه در نقل حدیث را افزایش می دهد.
گفتنی است در آثار رجالی از قرب الاسناد عن الإمام الجواد و عن القائم علیهماالسلام نیز نامبرده شده است که به دست ما نرسیده است.
بخش دوّم این کتاب (یعنی قرب الاسناد عن الامام الکاظم علیه السلام) همان کتاب مسائل علی بن جعفر است که به روال آثار فقهی تنظیم و عنوان گذاری شده است.

[ویکی نور] قرب الاسناد (حمیری عبد الله بن جعفر). قرب الإسناد تألیف ابوالعباس، عبدالله بن جعفر حِمیَری از یاران امام حسن عسکری علیه السلام و از روات بزرگ شیعه در نیمه دوم قرن سوم هجری.این کتاب، مجموعه روایاتی است که به معصوم علیه السلام نسبت داده شده و به دلیل واسطه کم و راویان معدودی که میان امام علیه السلام و مؤلف کتاب واسطه شده اند آن را قرب الإسناد نامیده اند.
در زمان امام هادی و امام حسن عسکری علیهما السلام ظلم و ستم حکومت عباسی به اوج خود رسیده بود و حکام ستمگر از ارتباط میان شیعیان و این دو امام بزرگوار بشدت جلوگیری می کردند.در چنین زمانی مؤلف این کتاب - مانند بسیاری دیگر از روات بزرگ شیعه - به وسیله ارتباط با دیگر یاران نزدیک ائمه علیهم السلام و ارتباط مخفی و مکاتبه ای و نامه نگاری با ائمه علیهم السلام، سخنان گهربار آن امامان بزرگوار را در مجموعه های روایی جمع آوری می کرد تا آن را به آیندگان و نسلهای آینده برساند.
مؤلف کتاب با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز مکاتباتی داشته است.
علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی در کتاب ارزشمند خود، «الذریعة إلی تصانیف الشیعة» دربارۀ ارزش این کتاب می فرماید:
این کتاب در نزد قدمای فقهای شیعه بسیار ارزشمند و گران قدر به شمار می آمد و لذا از شهرهای دور برای شنیدن و یا دیدن آن بار سفر می بستند و رنج سفر را بر خود هموار می کردند و چشمانشان با دیدن این کتاب روشن می گشت و به همین جهت این کتاب را به عنوان کتابی مستقل به رشته تحریر در می آوردند.

[ویکی شیعه] قرب الاسناد (کتاب). قُرْبُ الإسْناد از کتاب های روایی کهن امامیه تألیف عبدالله بن جعفر حمیری از علمای قرن سوم و چهارم شیعه است. هدف این کتاب معرفی سلسله سندهایی است که فاصله کمتری با ائمه دارند. در این کتاب ۱۳۸۷ حدیث نقل شده و نویسنده فقط احادیث امام صادق، امام کاظم و امام رضا (ع) را نقل کرده است. کتاب ابوابی چون طهارت، نماز، روزه، زکات و حج را در بر می گیرد. در انتساب یا عدم انتساب کتاب به حمیری، میان دانشمندان و کتاب شناسان اختلاف است.
عبداللّه بن جعفر حِمیری عالم و محدّث شیعی، در قرن سوم و چهارم است. از تاریخ دقیق ولادت و وفات عبدالله بن جعفر اطلاعی در دست نیست؛ اما بدون شک در دوران امامت امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) و در دوره غیبت صغری می زیسته است.
درباره مؤلف کتاب بین دانشمندان و کتاب شناسان اختلاف است. بسیاری از دانشمندان و محققان آن را تألیف عبدالله بن جعفر حمیری می دانند که شیخ طوسی در الفهرست نجاشی در کتاب رجالعلامه مجلسی در بحارالانوار ابن شهر آشوب در معالم العلماء شیخ حر عاملی در کتاب وسائل الشیعة آقا بزرگ تهرانی در الذریعة آیت الله خوئی در معجم رجال الحدیث از آن جمله اند.