فوتوریسم

/futurism/

معنی انگلیسی:
futurism

فرهنگ معین

(فُ تُ ) [ فر . ] (اِ. ) نام مکتبی در هنر، موسیقی و ادبیات در ایتالیا که از ۱۹٠۹ تا ۱۹۱۵ رواج داشته است ، بنیانگذار این مکتب ف . ت . مارتینی شاعر ایتالیایی بوده است . ویژگی این مکتب رها کردن سنت ها و رسوم معمول ، طرد تغزل از شعر، ایجاد سبکی نثر مانند، و ب

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فوتوریسم اعتقاد به دوران آخر الزمان و ظهور منجی موعود است.
«فوتوریسم،(msirutuf) یعنی اعتقاد به دورۀ آخر الزمان و انتظار ظهور منجی غیبی و مصلح جهانی و بزرگ، از جمله مسائلی است که در اصول عقاید ما، جای مهمی را اشغال کرده است.
فوتوریسم در کیش های آسمانی
فوتوریسم عقیده ای است که در کیش های آسمانی: زوراستریانیسم ( مذهب زردشت ) و جودائیسم (مذهب یهود ) و سه مذهب عمده مسیحیت : کاتولیک ، پروتستان، ارتودکس و به طور کلی در میان مدعیان نبوت ، به مثابه یک اصل مسلم قبول شده و همگی به اتفاق بشارت ظهور همچو مصلحی را داده اند....» «فتوریسم یکی از مسائلی است که در بحث های تئولوژیک تمام مذاهب آسمانی (رشتۀ تئولوژی بیبلیکال) در بارۀ آن بحث و گفت وگو شده است. دارمستتر در طی کنفرانس هایی که به مناسبت ظهور «مهدی متمهدی» در سودان در فوریه سال ۱۸۸۵ میلادی در حضور عدۀ فراوانی برگزار گردید و سپس گفتارهای وی به شکل کتابی مستقل چاپ شد، می گوید: می دانید که محمد (صلی الله علیه و اله و سلم) چگونه شریعت خود را بنیان نهاد؟ وقتی که او ظهور کرد، در عربستان افزون بر شرک ملی باستانی! سه دیانت بیگانه موجود بود: آیین یهود، دیانت عیسوی، کیش زردشت... نکتۀ مشترکی که در این سه دیانت یافت می شد عبارت از اعتقاد به یک وجود فوق الطبیعه بود که بایستی در آخر الزمان ظهور کند و نظم و عدالت رفته را به جهان بازآرد و مقدمۀ جاودانگی و سعادت دائم انسان را فراهم سازد. شما همگی در کتاب یسوع بحثی را که مربوط به این موضوع است خوانده اید: مطابق آموزه های این سه دیانت پیش از ظهور منجی باید نیروی بد بر جهان حکم فرما شود.»
← فراگیری مهدویت
۱. ↑ خسروشاهی ،هادی ، مصلح جهانی و مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از دیدگاه اهل سنت، ص۵۵.۲. ↑ خسروشاهی ،هادی ، مصلح جهانی و مهدی موعود ، به نقل از: دار مستتر، مهدی در قرن۱۳، ترجمه محسن جهان سوز.
منبع
...

دانشنامه عمومی

فوتوریسم (ادبیات). فوتوریسم یا آینده گری ( انگلیسی: Futurism ) در ادبیات، یک جنبش آوانگارد مدرنیستی و بخشی از جنبش هنری فوتوریسم است که در اوایل قرن بیستم در ایتالیا شکل گرفت. اولین ادبیات رسمی خود را با انتشار مانیفست آینده گرایی فیلیپو تومازو مارینتی ( ۱۹۰۹ ) آغاز کرد. شعر فوتوریستی با ترکیب ناگهانی تصاویر و با اختصار بیش از حد آن ( هم در کم گویی گفتار و هم در پرگویی واقعی ) مشخص می شود. تئاتر فوتوریستی نیز نقش مهمی در این جنبش ایفا کرد و با صحنه هایی که تنها چند جمله هستند، تأکید بر طنز بی معنی و تلاش برای بررسی و براندازی سنت های تئاتر از طریق تقلید و تکنیک های دیگر متمایز می شود. اشکال طولانی تر ادبیات، مانند رمان، جایی در زیبایی شناسی آینده گرایانه ندارند. [ ۱] ادبیات فوتوریستی در درجه اول بر هفت جنبه تمرکز دارد: شهود، قیاس، کنایه، لغو نحو، اصلاح متریک، انوماتوپئا، و غزل ذاتی/ترکیبی. آرمان های فوتوریست ها به مجسمه ها و سبک های نقاشی آن ها نیز گسترش یافت. آن ها به جنبش کوبیسم در فرانسه یا پیشرفت دوران رنسانس ( از دیدگاه آن ها، انزجار ) علاقه نداشتند و اغلب در مانیفست ها و مقالات و همچنین آثار هنری خود بازگشت به ارزش های قدیمی را موعظه می کردند. [ ۲] اگرچه جنبش با مانیفست های نوشته شده توسط مردان پایه گذاری شد، اما واکنش هایی به مارینتی به ویژه از جانب زنانی که خود را فمینیست می دانستند داشت.
در مانیفست مارینتی در سال ۱۹۰۹، مارینتی خواستار بیداری مجدد «شهود الهی» است که «پس از ساعت ها زحمت بی امان»، «به نظر می رسد روح خلاق به طور ناگهانی از غل و زنجیر خود رها می شود و طعمه خودانگیختگی غیرقابل درک تصور و اجرا می شود». [ ۳]
منبع:[ ۴]
عکس فوتوریسم (ادبیات)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس