فقیر

بر عهده او است، مانند فرزندان، پدر و مادر و همسر. برخی قدما بر اساس آنچه از آنان نقل شده است فقر را به نداشتن مقدار یکی از نصابهای زکات یا قیمت آن تعریف کرده اند. بر اساس این نظر، کسی که مالک یکی از نصاب های زکات یا بهای آن است شرعاً غنی به شمار می رود نه فقیر؛ چنان که بر پایه نظر نخست، کسی که به قدر کفایت خود و افراد واجب النفقه اش در طول سال دارایی دارد، غنی محسوب می گردد.

ربطی بگدا وتکدی گری ندارد، خواهشمندم از کسانیکه معلومات آنچنانی ندارند در دیکشنری جهانی چیزی ننویسند که سبب خشم فرقه و یا مذهبی شود در اول انقلاب دکتر نورعلی خدابنده دکترای حقوق داشت وبعدا قطب ورئیس سوفیان نعمت الهی و بیدختی گناباد شد این را گفتم که دوستان متوجه سواد ومعلومات دراویش باشند البته اینجانب درویش نیستم وشیعه اثنی عشری دارم ومقلدمرجع عالیقدرحضرت آیت الله سیستانی هستم منظورم این است که این دیکشنری متعلق بتمام پارسی زبانان و اقلیت های مذهبی است کسیکه معلومات آنچنانی ندارد نظر ننویسد و لذا علامه دهخدا هم مانند دکتر حسابی یک بت پوشالی بوده که آن همه سرمایه و نیرویی که رژیم پهلوی در اختیار او قرار داد یک فرهنگ ناقص وبدون ریشه یابی و تفسیر فلسفی مانند فرهنگ های روسی و انگلیسی که زیبا واژگانشان را اسپراتور و غربال زده اند ننوشته بلکه هرچه ششصد هزار دانشجو از سرتاسر ایران برایش با طبقه بندی الف تا ی بردند همه را چاپ کرد و هروقت مثل من نشئه تریاک میشد یک یاداشت به اندک واژه ها آن هم گاهی اوقات نادرست اضافه میکرد البته اقدام حسن عمید در اواخر عهد پهلوی مفید بود کهبا انقلاب و تعطیلی دوسال دانشگاه آنهم نیمه کاره و فلسفی نبود ولی خیلی بهتر از فرهنگدهخدا و معین میباشد وهنوز سه فرهنگستان یعنی فرهنگستان پهلوی اولو فرهنگستان پهلوی دوم و فرهنگستان انقلاب هیچ اقدام مفیدی نتوانسته اند انجام بدهند و نبودشان بهتر از بودشان بود و لذا همان تغییرات شاه قاجار که نوشته دست خودش بود فرهنگپارسی ما متفاوت و زیباتر از فرهنگ پارسی افغانستان بود یعنی زبان محاوره را قاجاریه متفاوت نمود والی الان سواد پارسی افغانستان بدون فرهنگستان از سواد پارسی ما در ایران بیشتر است لذا مگر شاه قاجار چه کرد که صحبت های پارسی زیباشد دستور داد که همه مردم باید قلمی گفتگو داشته باشند یعنی همانگونه که می نویسند همانگونه هم صحبت نمایند که بلآخر همین زبان محاوره کنونی از توش بیرون آمد که نه قلمی ونه خراسانی است و چیزی فیمابین ایندو می باشد