فرهنگ در اندونزی

فرهنگ اندونزی با تعامل طولانی بین آداب و رسوم بومی اصلی و تأثیرات متعدد خارجی شکل گرفته است. اندونزی در طول مسیرهای تجاری باستانی بین خاور دور، آسیای جنوبی و خاور میانه واقع شده و در نتیجه تحت تأثیر بسیاری از مذاهب از جمله اسلام، هندوئیسم، بودیسم، کنفوسیوس و مسیحیت قرار گرفته است. شهرها عمده تجاری است و ترکیبی پیچیده فرهنگی است که بسیار متفاوت از فرهنگهای بومی اصلی است.
نمونه هایی از ادغام اسلام با هندوئیسم عبارتند از اعتقاد جوان آبانگان، ادغام هندوئیسم، بودایی و روح باوری در بودها، و همجوشی هندوئیسم و روح باوری در کاهارنگان. هنر، موسیقی و ورزش سنتی در قالب هنرهای رزمی به نام پنچاک سیلات ترکیب شده است.
جهان غرب بر فرهنگ اندونزی در علم، فناوری و سرگرمی های مدرن مانند نمایش های تلویزیونی، فیلم و موسیقی و همچنین سیستم و موضوعات سیاسی تأثیر داشته است. فرهنگ هند به ویژه در آهنگ ها و فیلم های اندونزی تأثیر گذاشته است. دانگدوت یک نوع آهنگ محبوب ریتمیک هندی است که اغلب با موسیقی عامیانه عربی و مالایی مخلوط می شود.
با وجود تأثیر فرهنگ خارجی، برخی از مناطق دور افتاده اندونزی هنوز فرهنگ بومی و منحصر به فردشان را حفظ کرده اند. گروه های قومی بومی منتاوی، عصمت، دانی، دایاک، تورجا و بسیاری دیگر هنوز در حال انجام مراسم قومی، آداب و رسوم و پوشیدن لباس های سنتی هستند.
موسیقی در اندونزی انواع گوناگونی داد ولی معروف ترین آن موسیقی گاملان است که موسیقی سنتی دربارهای جاوه و بالی به شمار می آید. امروزه تمام سبک های موسیقی پاپ نیز به زبان ملی ( اندونزیایی ) یا به زبان محلی خوانده می شود. افزون بر این سبک های عامه پسندی مانند کرونتیونگ، دانگ دوت، کاپورساری و جایپونگان نیز رایجند.
در ۲۹ ژوئن ۱۹۶۵، کوسه پلاس، یک گروه پاپ شناخته شده اندونزیایی در دهه های ۱۹۶۰، ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، به دلیل نواختن موسیقی به سبک غربی در گلودوک، جاکارتا غربی زندانی شد. پس از استعفای رئیس جمهور سوکارنو، این قانون از بین رفت و در دهه ۱۹۷۰ زندان گلودوک برچیده شد و با یک مرکز خرید بزرگ جایگزین شد.
زبان رسمی این کشور زبان اندونزیایی و واحد پول آن روپیه است. مردم این کشور متشکل از اقوام گوناگونی است که جاوه ای ها با حدود ۴۰ درصد بزرگ ترین قوم هستند و پس از آن ها سوندانی ها با ۱۵ درصد قرار دارند. جاوه ای ها بر امور سیاسی اندونزی چیرگی دارند.