غیبت امام زمان در روایات شیعه

[ویکی فقه] روایاتی که در موضوع غیبت حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) » وارد شده، برای آن حضرت دو غیبت را بیان کرده اند، غیبت صغری غیبت کبری. شبهه ای که مطرح شده این است که این روایات صحیح السند هستند یا ممکن است سند روایی نداشته باشد. در این مقاله به بررسی روایات مختلف در مورد غیبت حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) پرداخته می شود.
طبق بررسی انجام شده، روایاتی که موضوع غیبت امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را بیان می کنند، به دو دسته تقسیم می شوند:دسته نخست دو مقطع از غیبت (صغرا و کبرا) را پس از دیگری، برای آن حضرت ذکر کرده اند.دسته دوم نیز بیانگر غیبت طولانی برای ایشان است که طبعا اشاره به غیبت کبرای آن حضرت دارد.و نکته قابل توجه این که در هر دو دسته، روایات صحیح وجود دارد و روایات این موضوع در حد استفاضه است؛ از این جهت نیازی به بررسی سندی هم نیست ولی از آنجایی که نیاز هست، در هر دسته یک روایت را بررسی سندی کرده و از بررسی اسناد بقیه روایات به خاطر پرهیز از اطاله کلام صرف نظر شده است.
سخنان علمای شیعه در صحت روایات
اما قبل از بیان روایات، کلمات علمای شیعه را در صحت این روایات ذکر می کنیم:علمای شیعه بعد از این که روایات این موضوع را در کتابهای شان آورده اند، به صحت اسناد و متواتر بودن این روایات تصریح کرده اند. به سخنان برخی از بزرگان اشاره می کنیم.
← محمد بن ابراهیم نعمانی
نکته مورد توجه دیگر این است که روایات موضوع غایب شدن امام زمان (علیه السّلام) بعد از تولد، از ناحیه هر یکی از معصومین (علیهم السّلام) از وجود مبارک رسول خدا گرفته تا امام حسن عسکری (علیه السّلام) صادر شده و علمای شیعه آنها را در کتب شان نقل کرده اند.مرحوم قطب رواندی در این باره می نویسد:«وقد اخبر بغیبته رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) ثم امیرالمؤمنین (علیه السّلام) ثم الحسن ثم الحسین ثم علی بن الحسین، ثم محمد بن علی، ثم جعفر بن محمد، ثم موسی بن جعفر، ثم علی بن موسی، ثم محمد بن علی، ثم علی بن محمد، ثم الحسن ابن علی صلوات الله علیهم اجمعین؛
الراوندی، قطب الدین (متوفای۵۷۳ه)، الخرائج والجرائح، ج۲، ص۹۵۳، تحقیق ونشر:مؤسسة الامام المهدی (علیه السّلام) قم، الطبعة:الاولی، ۱۴۰۹ه.
...