غلامرضا نیک پی

نیک پی در دوران کارش در شهرداری تهران، برای حل مشکلات این شهر که به گفته خودش «مثل تار عنکبوت می ماند؛ مرکز اصلیش بازار است و مرکز سکونتش شمیران»، به جای مدیریت بر اساس آزمون و خطا، تلاش کرد تهران را از روی «حساب و کتاب»، نوین کند. از کارهای مهم نیک پی در شهرداری تهران می توان به تدوین طرح جامع شهر تهران، ساخت بزرگراه ها و پارک ها، تصویب طرح جامع متروی تهران و آغاز به ساخت آن، گرفتن عوارض شهری، ساخت پارکینگ ها، تعیین حریم شهری تهران و ایجاد کارخانه برای تبدیل زباله به کود اشاره کرد. از دههٔ ۱۳۷۰ خورشیدی به بعد، برای حل مشکلات شهر تهران، بسیاری از طرح هایی که در دوران نیک پی برای نخستین بار تصویب و اجرا شده بودند، از جمله طرح جامع شهر تهران و متروی تهران، دوباره پیگیری شدند.
غلامرضا نیک پی فرزند عزیزالله اعزاز نیک پی در سال ۱۳۰۶ در اصفهان به دنیا آمد. پدرش عزیزالله ملقب به اعزاز الملک از تحصیلکردگان آمریکا بود که در زمان رضاشاه در سال ۱۳۱۸ استاندار کرمانشاه شده بود و پس از آن در کابینه قوام السلطنه و در سال ۱۳۲۵ به معاونت نخست وزیری و وزارت پست و تلگراف رسید. پدربزرگ مادری غلامرضا نیز ظل السلطان فرزند ناصرالدین شاه قاجار بود که حتی قرار بود بعد از پدرش به جای وی به پادشاهی بنشیند که این طور نشد و برادرش مظفرالدین شاه به تخت پادشاهی رسید.
غلامرضا پس از طی دوران کودکی و نوجوانی در اصفهان و کرمانشاه، دیپلم خود را نیز در اصفهان گرفت و برای ادامهٔ تحصیل راهی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد. پس از گرفتن لیسانس در سال ۱۳۲۹ برای ادامه دادن تحصیل خود، به انگلیس رفت و دکترای اقتصاد بین الملل را نیز در سال ۱۳۳۵ در مدرسهٔ اقتصاد لندن گرفت و به کشورش، بازگشت.
نیک پی پس از بازگشت به ایران در شرکت ملی نفت ایران به عنوان معاونت اداری استخدام شد و به مرور به عنوان متصدی تهیه آمار شرکت نفت و سپس به ریاست اداره کل آمار و بررسیهای اقتصادی دست یافت. در زمان تصدیگری ریاست اداره کل آمار و بررسی های اقتصادی، حسنعلی منصور ریاست شورای عالی اقتصاد را عهده دار بود و به همین جهت ارتباط وی با منصور بیشتر شد. به جهت آشنایی و همراهی بیشتر وی با حسنعلی منصور، نیک پی نیز به همراه وی و هویدا از اعضای اصلی کانون مترقی قرار گرفت. پس از تبدیل کانون مترقی به حزب ایران نوین، به عضویت شورای مرکزی این حزب درآمد و بیش از پیش به فعالیت در این حزب پرداخت. وی در اوایل سال ۱۳۴۳ در دولت حسنعلی منصور به معاونت نخست وزیری رسید. پس از ترور منصور، امیرعباس هویدا، دیگر دوست صمیمی نیک پی در حزب ایران نوین به نخست وزیری رسید و وی در کابینه وی نیز به معاونت نخست وزیری در امور اجرایی ادامه داد.