علی بن ابی طالب در تمام نبردهای دوران پیامبر اسلام به استثناء جنگ تبوک شرکت کرد. محمد بن عبدالله در این جنگ، علی را به عنوان جانشین خود در مدینه گذاشت تا از سوی مخالفین توطئه ای صورت نپذیرد. [ ۱] [ ۲] علی بن ابی طالب همچنین در تهاجمات به سرزمین های دشمن به عنوان فرمانده نظامی، گروه ها و دسته های مبارزان را رهبری می کرد و همواره نماینده پیامبر بود. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] شهرت علی با پشت سر گذاشتن هر جنگ که وی در آن حضور می یافت، بیشتر می شد و این به دلیل شجاعت، دلیری، جوانمردی و پهلوانی بود که مردم در او می دیدند. همچنین وی به تنهایی بسیاری از مشاهیر عرب و جنگجویان نامدار را در نبردها کشته بود. پیامبر اسلام از وی به عنوان یک جنگجوی بی نظیر در تمام اعصار نام برده بود و مبارزان از وی در هراس بودند. این ترس بیشتر به خاطر شمشیر وی به نام ذوالفقار بود. [ ۸]
در نبرد بدر در صحنه ای، نخست، اسود بن عبدالاسد کنار آب انباری که مسلمانان ساخته بودند رفت و حمزه بن عبدالمطلب وی را کشت. سپس عتبة پیش آمد و برای نبرد تن به تن مبارز طلبید؛ پس میان عتبة و شیبة ( برادر عتبة ) و ولید ( پسر عتبة ) از قریش، و عبیدة بن الحارث و حمزه بن عبدالمطلب و علی از مسلمانان، نبردی سه به سه درگرفت[ یادداشت ۱] و هنگامی که عتبه توسط حمزه، و ولید توسط علی کشته شد، شیبه، با خنجری پهلوی عبیده زخمی کرد و عبیده با شمشیر پای شیبه را آنگاه حمزه و علی پیش رفتند و شیبه را کشتند و به کمک علی، عبیدة را به لشکرگاه بازگرداند و وی چند روز بعد درگذشت. کمی بعد از سوی سپاه مکه تیری چند انداخته شد و دو مسلمان کشته شدند، و آنگاه نبرد اصلی آغاز شد. [ ۱۰] [ ۱۱]
به نوشتهٔ سید محمدحسین طباطبایی در تفسیر المیزان به نقل از کتاب الارشاد شیخ مفید، شیعه و سنی متفقند که سی وپنج نفر از سپاه مکه به دست علی کشته شده اند. علاوه بر این افراد دیگری نیز هستند که در خصوص مشارکت علی در کشتن آن ها اختلاف وجود دارد. [ ۱۲]
در جنگ احد در صحنه ای در نبرد تن به تن علی بن ابی طالب بر طلحة بن ابی طلحة پیروز شدند. محمد از هر طرف مورد هجوم دسته هایی از لشکر قریش قرار گرفت. هر دسته ای که به او حمله می آوردند علی به فرمان پیامبر به آن ها حمله می برد و با کشتن بعضی از آن ها باعث پراکندگی آن ها می شد. در روایتی دسته ای که برای کشتن محمد هجوم می آوردند پنجاه نفر بودند و علی در حالی که پیاده بود آن ها را متفرق می ساخت. ابن ابی الحدید می نویسد: هنگامی که غالب یاران محمد پا به فرار نهادند فشار حمله دشمن به سوی او بالا گرفت. دسته ای از قبیله بنی کنانه و گروهی از قبیله بنی عبد مناف که در میان آنان چهار قهرمان نامور بود به سوی پیامبر هجوم آوردند. در این هنگام علی پروانه وار گرد وجود پیامبر می گشت و از نزدیک شدن دشمن به او جلوگیری می کرد. گروهی که تعداد آنان از پنجاه نفر تجاوز می کرد قصد جان پیامبر کردند و تنها حملات علی بود که آنان را متفرق می کرد. اما آنان باز در نقطه ای گرد می آمدند وحمله خود را از سر می گرفتند نخستین کسی که مسئولیت پرچمداری قریش را به عهده داشت طلحة بن طلیحه بود. وی نخستین کسی بود که با ضربات علی از پای درآمد. پس از قتل او پرچم قریش را افراد زیر به نوبت به دست گرفتند و همگی با ضربات علی از پای درآمدند. با کشته شدن این افراد، سپاه قریش فرار کردند و از این راه نخستین پیروزی مسلمانان با فداکاری علی به دست آمد. [ ۱۳] مفید در ارشاد از صادق نقل می کند که پرچمداران قریش نه نفر بودند وهمگی، یکی پس از دیگری، به دست علی از پای درآمدند. ابن هشام در سیره خود علاوه بر این افراد از افراد دیگری نام می برد که در حمله نخست با ضربات علی از پای درآمدند. [ ۱۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر نبرد بدر در صحنه ای، نخست، اسود بن عبدالاسد کنار آب انباری که مسلمانان ساخته بودند رفت و حمزه بن عبدالمطلب وی را کشت. سپس عتبة پیش آمد و برای نبرد تن به تن مبارز طلبید؛ پس میان عتبة و شیبة ( برادر عتبة ) و ولید ( پسر عتبة ) از قریش، و عبیدة بن الحارث و حمزه بن عبدالمطلب و علی از مسلمانان، نبردی سه به سه درگرفت[ یادداشت ۱] و هنگامی که عتبه توسط حمزه، و ولید توسط علی کشته شد، شیبه، با خنجری پهلوی عبیده زخمی کرد و عبیده با شمشیر پای شیبه را آنگاه حمزه و علی پیش رفتند و شیبه را کشتند و به کمک علی، عبیدة را به لشکرگاه بازگرداند و وی چند روز بعد درگذشت. کمی بعد از سوی سپاه مکه تیری چند انداخته شد و دو مسلمان کشته شدند، و آنگاه نبرد اصلی آغاز شد. [ ۱۰] [ ۱۱]
به نوشتهٔ سید محمدحسین طباطبایی در تفسیر المیزان به نقل از کتاب الارشاد شیخ مفید، شیعه و سنی متفقند که سی وپنج نفر از سپاه مکه به دست علی کشته شده اند. علاوه بر این افراد دیگری نیز هستند که در خصوص مشارکت علی در کشتن آن ها اختلاف وجود دارد. [ ۱۲]
در جنگ احد در صحنه ای در نبرد تن به تن علی بن ابی طالب بر طلحة بن ابی طلحة پیروز شدند. محمد از هر طرف مورد هجوم دسته هایی از لشکر قریش قرار گرفت. هر دسته ای که به او حمله می آوردند علی به فرمان پیامبر به آن ها حمله می برد و با کشتن بعضی از آن ها باعث پراکندگی آن ها می شد. در روایتی دسته ای که برای کشتن محمد هجوم می آوردند پنجاه نفر بودند و علی در حالی که پیاده بود آن ها را متفرق می ساخت. ابن ابی الحدید می نویسد: هنگامی که غالب یاران محمد پا به فرار نهادند فشار حمله دشمن به سوی او بالا گرفت. دسته ای از قبیله بنی کنانه و گروهی از قبیله بنی عبد مناف که در میان آنان چهار قهرمان نامور بود به سوی پیامبر هجوم آوردند. در این هنگام علی پروانه وار گرد وجود پیامبر می گشت و از نزدیک شدن دشمن به او جلوگیری می کرد. گروهی که تعداد آنان از پنجاه نفر تجاوز می کرد قصد جان پیامبر کردند و تنها حملات علی بود که آنان را متفرق می کرد. اما آنان باز در نقطه ای گرد می آمدند وحمله خود را از سر می گرفتند نخستین کسی که مسئولیت پرچمداری قریش را به عهده داشت طلحة بن طلیحه بود. وی نخستین کسی بود که با ضربات علی از پای درآمد. پس از قتل او پرچم قریش را افراد زیر به نوبت به دست گرفتند و همگی با ضربات علی از پای درآمدند. با کشته شدن این افراد، سپاه قریش فرار کردند و از این راه نخستین پیروزی مسلمانان با فداکاری علی به دست آمد. [ ۱۳] مفید در ارشاد از صادق نقل می کند که پرچمداران قریش نه نفر بودند وهمگی، یکی پس از دیگری، به دست علی از پای درآمدند. ابن هشام در سیره خود علاوه بر این افراد از افراد دیگری نام می برد که در حمله نخست با ضربات علی از پای درآمدند. [ ۱۴]
