عمر ابن سعد

[ویکی فقه] ابوحفص، عمر بن سعد بن ابی وقاص مالک بن وهیب بن عبدمناف ابن زهرة بن کلاب بن مرّة زهری مدنی معروف به ابن سعد (مق ۶۵ یا ۶۶ یا ۶۷ق /۶۸۴ یا ۶۸۵ یا ۶۸۶م )، امیر سپاه عُبیدالله بن زیاد در کربلا می باشد. برخی از منابع تولد او را در سال مرگ عمر بن خطاب (در سال بیست و سوم هجری) و برخی دیگر در دوران حیات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) دانسته اند.
تاریخ تولد وی به درستی روشن نیست . برخی نوشته اند که در زمان پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) و به قولی در سال کشته شدن عمر بن خطاب (۲۳ق / ۶۴۴م )، زاده شده است . با توجه به اینکه به گفته وی در ۱۷ق /۶۳۸م همراه پدرش سعد بن ابی وقاص در فتح عراق شرکت داشته و آن زمان نوجوان بوده و حتی از طرف پدرش مأمور فتح رأس العین گردیده است ، باید قول اول در تولد وی درست باشد.
نقل حدیث
ابن سعد از پدر خود سعد و ابوسعید خدری روایت کرده است ، و کسانی چون ابراهیم پسر وی ، ابوبکر بن حفص نوه او، ابوالخطاب بصری ، قتادة بن دعامه سدوسی ، محمد بن مسلم بن شهاب زهری ، ابواسحاق سبیعی همدانی ، عمرو بن عبدالله از او روایت کرده اند. عجلی او را در شمار ثقات آورده است ، اما ابن ابی حاتم رازی نقل می کند که یحیی ابن معین گفته است : چگونه می توان قاتل حسین بن علی (علیه السّلام) را ثقه دانست ؟ ابن حجر ضمن اینکه در تقریب او را «صدوق » شمرده ، در تهذیب نوشته است که محدثانی که از عمر بن سعد روایت نقل می کرده اند مورد اعتراض دیگر راویان قرار می گرفته اند.
تشویق به خلافت پدر
او پس از کشته شدن عثمان بن عفان، پدرش را تشویق کرد تا ادعای خلافت کند همچنین ۳۷ق /۶۵۷م ، زمانی که داستان حکمیت میان علی (علیه السّلام) و معاویه ابن ابی سفیان در دومة الجندل اتفاق افتاد، در آن جا بود و پس از مشاهده اختلافات میان سران سپاه علی (علیه السّلام) و معاویه ، نزد پدرش رفت و او را تشویق به ادعای خلافت کرد، اما پدرش نپذیرفت .
گواهی علیه حجر
...