[ویکی فقه] نشانه جواز وقف در حال اختیار و اضطرار را علامت وقف مطلق گویند.
حرف «ط» علامت وقف مطلق است؛ یعنی وقف در همان جا و ادامه قرائت از بعد آن مطلقا مانعی ندارد چه به خاطر تنگی نفس باشد یا به حالت اختیار؛ همچنان که اگر به وصل نیز خوانده شود، معنای کلام، تغییر نمی کند؛ مانند: (ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء (ط) والله ذو الفضل العظیم).
خصوصیتی دیگر
گاهی گفته شده وقف مطلق، تاکید بر وقف است از آن جهت که موضوع مورد بحث تمام شده است.
حرف «ط» علامت وقف مطلق است؛ یعنی وقف در همان جا و ادامه قرائت از بعد آن مطلقا مانعی ندارد چه به خاطر تنگی نفس باشد یا به حالت اختیار؛ همچنان که اگر به وصل نیز خوانده شود، معنای کلام، تغییر نمی کند؛ مانند: (ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء (ط) والله ذو الفضل العظیم).
خصوصیتی دیگر
گاهی گفته شده وقف مطلق، تاکید بر وقف است از آن جهت که موضوع مورد بحث تمام شده است.
wikifeqh: علامت_وقف_مطلق