عروس وحی

[ویکی فقه] سوره الرحمن با کنایه و استعاره و ایهام بیشتری نازل شده است و همین باعث می‏شود که این سوره زیباتر از سوره‏ های دیگر باشد و شباهتش به عروس بیشتر شود؛ زیرا که حسن و زیبایی عروس در این است که در زیر تور و پشت پرده باشد: «حور مقصورات فی الخیام‏» لذا این سوره را عروس قرآن نامیده اند.
آیات قرآن و کلام وحی همواره از زیباترین و شیواترین کلمات برخوردار بوده ‏اند، به گونه ‏ای که نه در کلام عرب و نه در هیچ کلام دیگری همانند نداشته و نخواهند داشت.
الفاظ کلام الهی از لحاظ کیفیت چنین کلمات و نظم زیباتر از هر نظم و نثر و از نظر مفاهیم و معانی دقیق و عمیق آن، شیواتر از هر سخن و کلام دیگری است.
اما در میان آیات و سوره های قرآن، بعضی از درخشندگی و برجستگی خاصی برخوردارند که ائمه‏ (علیهم السلام) به آنها اشاره کرده‏ اند. از آن جمله سوره «الرحمن‏» است که «عروس قرآن‏» لقب گرفته است.
روی عن موسی بن جعفر، عن آبائه عنه قال: «ولکل شی‏ء عروس و عروس القرآن سورة الرحمن - جل‏ذکره - .»

وجه تسمیه عروس قرآن
اما چرا «عروس‏» و نه چیز دیگر؟ معلوم است که به خاطر زیبایی این سوره است، آن هم زیبایی مفاهیم این سوره، نه زیبایی ظاهر آیات و الفاظ آن؛ چه اینکه ظاهر آیات این سوره چندان تفاوتی با دیگر سوره‏ ها ندارد و شاید بتوان سوره‏ های زیباتری هم از نظر نظم و نثر در قرآن پیدا کرد که به آنها لقب «عروس‏» داده نشده است.
اما باز این سؤال مطرح است که چه مفاهیم و معانیی در این سوره وجود دارد که موجب شده این سوره لقب «عروس‏» به خود بگیرد، در حالی که می‏بینیم همین مطالب یعنی تذکر به نعمت‏های خدا و توبیخ مکذبین در جاهای دیگر قرآن هم آمده است؛ با این حال چرا فقط این سوره را عروس قرآن نامیده‏ اند؟! شاید بتوان به این سؤال با دو احتمال پاسخ داد:

← دیدگاه نخست
بعضی از مفسرین نمونه هایی از این پرده برداری از الفاظ و معانی ظاهری و کشف جمال این حقیقت پنهان شده را بیان کرده‏ اند که در این مقاله، به طور اجمال به آنها می‏پردازیم:

← علامه مجلسی در بحار الانوار
...