عبدالرحمن بن خالد بن ولید

[ویکی فقه] عبدالرحمان فرزند خالد بن ولید، یکی از مخالفان طرح جانشینی یزید بود. خالد بن ولید دو پسر به نام های عبدالرحمان و مهاجر داشت. خالد دشمنی دیرینه ای با اهل بیت (علیهم السلام) داشت.
ولید بن مغیره چند فرزند داشت: خالد که به سیف الله معروف شد؛ عمارة، قیس که در جنگ بدر در حالی که کافر بود کشته شد؛ و هشام که روز فتح مکه ایمان آورد و عبدشمس، و ولید که قبل از فتح به مدینه هجرت کرد.ولید نیز چند فرزند داشت: خالد بن ولید و مهاجر و عبدالرحمن که والی جزیره شد و در صفین همراه معاویه حضور داشت و عبدالله که در عراق کشته شد، مادرشان دختر انس بن مدرک الخنثمی بود، فرزند دیگر خالد، سلیمان بود که کنیه خالد از او گرفته شده است، عبدالرحمن، پسر خالد هم پسری داشت به نام مهاجر و مهاجر فرزندی داشت به نام خالد که زهری از او روایت کرده است، فرزندان خالد بن ولید زیاد شدند تا به حدود چهل مرد رسیدند و همه آنها در شام بودند، سپس در اثر طاعون از بین رفتند و نسلی از آن ها باقی نماند.
پدر عبدالرحمن
خالد بن ولید که کنیه اش ابوسلیمان بود، در صفر سال هشتم قبل از فتح مکه اسلام آورد فرماندهی جنگ های بسیاری را بر عهده داشت از جمله: فرماندهی لشکر شام در زمان ابوبکر فرماندهی در زمان عمر بن خطاب برای فتح دمشق، فرماندهی سپاه در جنگ یمامه در زمان عمر نیز فرمانداری رها و حران و رقه و تل موزون و آمد به او داده شد که خالد یک سال در آنجا ماند و سپس مستعفی شد. در خلال به اصطلاح دلاوری ها و رشادت های بسیاری که خالد از خود نشان داد، برخی جنایات وی همچون قتل مالک بن نویره و دست درازی به همسرش از نگاه تاریخ مخفی نمانده است.
شخصیت عبدالرحمن
عبدالرحمن زمان پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) را درک کرد؛ ولی از ایشان روایتی حفظ ننمود و یا نشنید، پدرش خالد بن ولید از بزرگان صحابه و سالخوردگان آنان بود و عبدالرحمن از سوارکاران ماهر و از شجاعان قریش بود و دارای برتری و بزرگواری و کرامت بود جز این که او بر خلاف برادرش مهاجر بن خالد از علی (علیه السّلام) و بنی هاشم روی گردان بود و برادرش مهاجر دوستدار علی (علیه السّلام) بود و به همراه آن حضرت در جنگ جمل و صفین حاضر بود و عبدالرحمن همراه معاویه در جنگ صفین حضور داشت.
صاحب پرچم در جنگ صفین
...