ضجنان

لغت نامه دهخدا

ضجنان. [ ض َ ج َ ] ( اِخ ) کوهی است بناحیه تهامه ، و گویندکوهکی است بفاصله بَریدی از مکّه. واقدی گوید میان ضجنان و مکه بیست وپنج میل و آن ازآن ِ اسلم و هذیل وغاضرة است. «و لضجنان حدیث فی حدیث الاسراء حیث قالت له قریش ما آیة صدقک قال لما اقبلت راجعاً حتی اذا کنت بضجنان مررت بعیر فلان فوجدت القوم و لهم اناء فیه ماء فشربت ما فیه و ذکر القصة». ( معجم البلدان ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ضَجنان مکانی در راه مدینه به مکه می باشد.
ضجنان، نام کوهی در راه مکه از مدینه است که درّه متصل به آن کوه نیز به این نام نامیده می شود. برخی گفته اند: خداوند در این مکان قوم لوط را کیفر کرده است. در برخی روایات آمده است این منطقه دره ای از دره های دوزخ است و خداوند برخی منافقان را در این مکان عذاب می کند.
کاربرد فقهی
از آن به مناسبت در باب صلات نام برده اند.
بیان حکم فقهی ضجنان
از مکان هایی که نماز گزاردن در آن جا کراهت دارد، ضجنان است.

پیشنهاد کاربران

بپرس