لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
( اسم ) جسمی است که از ماده چربی ساخته می شود و آن را در شستشوی بدن و لباس به کار برند . توضیح صابونها مخلوطی از نمکهای سه اسید آلی یعنی اولئات پالمیتات و استارات سدیم هستند . برای تهیه صابون اسیدهای چربی دار را با سود سوز آور در دیگهای بزرگ - حرارت می دهند و پس از ۲۴ ساعت در قالبهای چوبی بزرگ وارد می کنند و سپس به شمشهای کوچکتر می برند و عاقبت بر اثر جریان هوای گرم خشک می کنند و به صورت قالبهای کوچک که علامت کارخانه روی آن نقش شده قالب می کنند . یا صابون سلطانی . صابونی بود از جنس پست وردی که به طرح یکسان می داده اند و به مناسبت پستی جنس کسی آن را نمی خریده .
صابی است در حالت رفع و در حالت نصبی و جری صابین خوانند
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] صابون، از مواد شوینده است.
از احکام مرتبط با آن به مناسبت در باب هایی چون طهارت و نکاح سخن گفته اند.
احکام مرتبط
موادی چون صابون که قابل فشردن نیستند، در صورت نجس شدن، چنانچه نجاست به درون آن ها نفوذ نکرده باشد، با شستن با آب کثیر همچون کر و جاری ، پاک می شوند و اگر با آب قلیل شسته شوند، در پاک شدن آن ها اختلاف است. اما اگر نجاست به درون آن ها نفوذ کرده باشد، آیا با فرو بردن آن ها در آب و نفوذ آب پاک به درون آنها، پاک می شوند یا نه؟ مسئله اختلافی است ظرفی که با ولوغ سگ نجس شده است، بنابر قول مشهور ، ابتدا باید خاک مالی و سپس دو بار با آب شسته شود. در صورت یافت نشدن خاک ، برخی شستن با صابون و مانند آن را به جای خاک کافی دانسته اند لیکن بسیاری غیر خاک را کافی ندانسته اند از نفقه واجب زن بر شوهر ، تهیه وسایل نظافت و بهداشت او همچون صابون است
از احکام مرتبط با آن به مناسبت در باب هایی چون طهارت و نکاح سخن گفته اند.
احکام مرتبط
موادی چون صابون که قابل فشردن نیستند، در صورت نجس شدن، چنانچه نجاست به درون آن ها نفوذ نکرده باشد، با شستن با آب کثیر همچون کر و جاری ، پاک می شوند و اگر با آب قلیل شسته شوند، در پاک شدن آن ها اختلاف است. اما اگر نجاست به درون آن ها نفوذ کرده باشد، آیا با فرو بردن آن ها در آب و نفوذ آب پاک به درون آنها، پاک می شوند یا نه؟ مسئله اختلافی است ظرفی که با ولوغ سگ نجس شده است، بنابر قول مشهور ، ابتدا باید خاک مالی و سپس دو بار با آب شسته شود. در صورت یافت نشدن خاک ، برخی شستن با صابون و مانند آن را به جای خاک کافی دانسته اند لیکن بسیاری غیر خاک را کافی ندانسته اند از نفقه واجب زن بر شوهر ، تهیه وسایل نظافت و بهداشت او همچون صابون است
wikifeqh: صابون
دانشنامه عمومی
صابون به تعریف علم شیمی، نمک یک اسید چرب است. صابون عمدتاً برای شست وشو، حمام کردن و پاکیزگی استفاده می شود، ولی در ریسیدن پارچه هم از صابون استفاده می گردد و جزء مهمی از روان سازها است. به ترکیب صابون با روغن به صورت جامد «گریس» گفته می شود. صابون های تمیزکاری و تطهیر عمدتاً از جمع آوری روغن ها و چربی های گیاهی و حیوانی با محلول غلیظ سود سوز آور ( sodium hydroxide ) به دست می آیند. چربی ها و روغن ها ترکیبی از تری گلیسریدها هستند: سه مولکول اسید چرب به یک مولکول گلیسرول متصل شده است. صابون ها، با ایجاد امولسیون پایدار ولی ناهمگن از چرکها که چربی اند، باعث ایجاد یک کلوئید امولسیون و در نتیجه اتصال مولکول های صابون به چربی ها از بخش آلکیل ( زنجیره بلند کربنی ) و اتصال صابون از سر قطبی خودبه مولکول های آب باعث شسته شدن چربی ها می شوند. ( قسمت باردار صابون، چربی ها را در آب پخش می کند و با آب، که «قطبی» است، جاذبه برقرار می نماید و قسمت هیدروکربنی هم با چربی ها جاذبه ایجاد می کند ) [ ۱]
در گذشتهٔ دور ایرانیان دانه های برخی بوته ها و درخت های کوچک جنگلی را می چیده اند سپس هستهٔ آن را جدا و در آفتاب می خشکاندند و آن را ساپون می نامیدند. با یورش تازی ها، اعراب این واژه را معرب و به صابون دگرگون کردند.
نخستین اشاره به ساختن یک ماده شبیه صابون مربوط به حدود ۲۸۰۰ سال پیش از میلاد در بابل باستان است. [ ۲] برخی منابع مصری مربوط به حدود ۱۵۰۰ پیش از میلاد نیز به ساختن چنین ماده ای اشاره دارند. در حدود ۶۰۰ سال پیش از میلاد، ملوانان فینیقی ها، فن صابون سازی ( یا صابون پزی ) را به سواحل مدیترانه بردند. در قرن اول میلادی، بهترین صابون از چربی بز و خاکسترهای به دست آمده از سوزاندن چوب «درخت آلش» به دست می آمد. تا پایان قرن هجدهم، صابون را از چرب انسانی ( به طور مثال در جنگ جهانی دوم در دادگاه نورنبرگ یهودیان مدعی شدند که در جریان هولوکاست ازچربی یهودیان سوخته شده در کوره آدم سوزی برای ساخت صابون استفاده می شده است ) ، چربی حیوانی و خاکستر چوب تهیه می کردند. در همان هنگام، معلوم شد که می توان به جای خاکستر چوب، از سود سوزآور، که قلیای حاصل از نمک معمولی است، استفاده کرد. در همین زمان، روغن های گیاهی نظیر روغن زیتون، روغن نخل، روغن نارگیل، روغن کنجد و روغن سویا جانشین چربی های حیوانی شدند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر گذشتهٔ دور ایرانیان دانه های برخی بوته ها و درخت های کوچک جنگلی را می چیده اند سپس هستهٔ آن را جدا و در آفتاب می خشکاندند و آن را ساپون می نامیدند. با یورش تازی ها، اعراب این واژه را معرب و به صابون دگرگون کردند.
نخستین اشاره به ساختن یک ماده شبیه صابون مربوط به حدود ۲۸۰۰ سال پیش از میلاد در بابل باستان است. [ ۲] برخی منابع مصری مربوط به حدود ۱۵۰۰ پیش از میلاد نیز به ساختن چنین ماده ای اشاره دارند. در حدود ۶۰۰ سال پیش از میلاد، ملوانان فینیقی ها، فن صابون سازی ( یا صابون پزی ) را به سواحل مدیترانه بردند. در قرن اول میلادی، بهترین صابون از چربی بز و خاکسترهای به دست آمده از سوزاندن چوب «درخت آلش» به دست می آمد. تا پایان قرن هجدهم، صابون را از چرب انسانی ( به طور مثال در جنگ جهانی دوم در دادگاه نورنبرگ یهودیان مدعی شدند که در جریان هولوکاست ازچربی یهودیان سوخته شده در کوره آدم سوزی برای ساخت صابون استفاده می شده است ) ، چربی حیوانی و خاکستر چوب تهیه می کردند. در همان هنگام، معلوم شد که می توان به جای خاکستر چوب، از سود سوزآور، که قلیای حاصل از نمک معمولی است، استفاده کرد. در همین زمان، روغن های گیاهی نظیر روغن زیتون، روغن نخل، روغن نارگیل، روغن کنجد و روغن سویا جانشین چربی های حیوانی شدند. [ ۳]
wiki: صابون
دانشنامه آزاد فارسی
صابون (soap)
مخلوطی از نمک های سدیم حاصل از انواع اسیدهای چرب، ازجمله اسید پالمیتیک، اسید استئاریک، و اسید اولئیک. صابون براثر واکنش هیدروکسید سدیم (سودسوزآور) یا هیدروکسید پتاسیم (پتاس سوزآور) با چربی حیوانات یا چربی هایی با منشأ گیاهی به دست می آید. صابون مادۀ شوینده ای است که چرک و آلودگی و چربی را با آب ازبین می برد. رومیان با مخلوطی از ماسه و روغن شست و شو می کردند، ولی جالینوس در قرن ۲م نام مواد قلیائی را که برای شست وشوی بدن از آن استفاده می شد، صابون نامید. صابون واژه ای لاتینی است که از آن زبان وارد زبان عربی و فارسی شده است. در ایران در گذشته خاکستر چوب و پیه همراه با آب برای شست و شو به کار می رفت. این خاکستر که حاوی مواد قلیایی بود از سوزاندن برخی گیاهان مانند اُشنان به دست می آمد و به آن شَخار می گفتند. از گیاه چوبک هم برای شست و شو و پاک کردن چرک و چربی استفاده می شد. نیز← چوبک
مخلوطی از نمک های سدیم حاصل از انواع اسیدهای چرب، ازجمله اسید پالمیتیک، اسید استئاریک، و اسید اولئیک. صابون براثر واکنش هیدروکسید سدیم (سودسوزآور) یا هیدروکسید پتاسیم (پتاس سوزآور) با چربی حیوانات یا چربی هایی با منشأ گیاهی به دست می آید. صابون مادۀ شوینده ای است که چرک و آلودگی و چربی را با آب ازبین می برد. رومیان با مخلوطی از ماسه و روغن شست و شو می کردند، ولی جالینوس در قرن ۲م نام مواد قلیائی را که برای شست وشوی بدن از آن استفاده می شد، صابون نامید. صابون واژه ای لاتینی است که از آن زبان وارد زبان عربی و فارسی شده است. در ایران در گذشته خاکستر چوب و پیه همراه با آب برای شست و شو به کار می رفت. این خاکستر که حاوی مواد قلیایی بود از سوزاندن برخی گیاهان مانند اُشنان به دست می آمد و به آن شَخار می گفتند. از گیاه چوبک هم برای شست و شو و پاک کردن چرک و چربی استفاده می شد. نیز← چوبک
wikijoo: صابون
مترادف ها
صابون
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
صابون:ساب وسابش وسابیدن فارسی است .
واژه صابون ، ریشه هند و اروپایی دارد و صد در صد ترکی نیست واژه گان ترکی ، برگرفته از زبان های ایرانی اند مثلن واژه های اتاق و خان و قاشق و بشقاب و . . . واژه های سغدی هستند ، بعد از سغدی ، زبان ترکی واژه
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
های خود را از دری و عربی گرفته است ، البته این زبان از چینی و مغولی هم واژه های های بسیاری گرفته است ، بهتر است پیش از هر اظهار نظری ، نوشته های کارشناسان زبانشناسی را بخوانیم
صابون ریشه هندو اروپایی دارد
صابون معرب واژه �شابون� در زبان آرامی و به معنای آبکی می باشد این واژه از واژه �ساپون� در زبان آلمانی گرفته شده است و ریشه نخست این واژه در زبان آریایی سانسکریت و واژه �سویبون� به معنای آبکی می باشد .
واژه فرانسوی savon واژه انگلیسی soap از این واژه گرفته شده اند .
واژه فرانسوی savon واژه انگلیسی soap از این واژه گرفته شده اند .
واژه صابون در لغت نامه دهخدا از ریشه ی سابیدن گفت شده است. شکل درست آن در پارسی سابون است .
صابون به قطع ریشه ترکی داره و اول وارد زبان انگلیسی سپس وارد سایر زبان ها شده . سو به معنای اب به شکل شو وارد زبان چینی شده و در انگلیسی ازش واژه soap ساخته شده و احتمال میدم ریشش سو اپاران باشه .
ریشه واژه سابون از سابیدن پارسی هست، این را به برخی پان ترکها بگویم ک بیشتر واژگان پارسی ک میگویند از ترکی هست دروغی بزرگ است میدانید چرا چون اینها از زبان پهلوی گرفته شده و در پهلوی به ریخت دیگری نوشته
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
میشده برای نمونه دم ک گفتند از دمپاق ترکی بوده در پهلوی تم بوده سپس واک ت به د بنگردانده شده ، پس دمپاق شما باید تمپاق بوده باشد خخخ بس کنید و برای زبان بی مایه و ناتوان ترکی آبروی بیهوده نسازید ، ترکی چهل درصد واژگانش از آن خودشه دیگر واژگان پارسی و تازی هستند
واژه ای پارسی از ریشه ی ساب. ساباندن：سابان مانند تاباندن و تابان. سابان کم کم سابون تلفظ شده مانند نان که نون یا خانه که خونه تلفظ می شه برای راحتی بیشتر. شوربختانه بسیاری از واژگان پارسی با حروف اربی نوشته شده اند. این اشتباه عمدی یا سهوی باعث شده انگلهای پارسی ستیز واژگان پارسی را از آن خود بنامند. برای نمونه سایه نخست با ت تانیث اربی نوشته شده سپس به سایت و کم کم به ساعت تبدیل شده ریشه ی پارسی دارد. همانگونه که می دانید نیاکانمان زمان را از روی جابجایی و بلندای سایه اندازه گیری می کرده اند. زبان پارسی دومین زبان کلاسیک دنیاست و هزاران هزار بن واژه ی زایا دارد و هیچ نیازی به وام گیری از زبانهای بی بته و بی اصالت و جعلی مانند ترکی ندارد.
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
صابون : تحریف سابان به معنای سابنده فارسی در اصطلاح چهارمحالی کیسه کشیدن به بدن و شستن آنرا سویدن یا سابیدن می گفتند که این کلمه ریشه در باستان دارد و در انگلیسی ساب تلفظ می شود که با کلمه فارسی صابون از یک ریشه است.
وسیله ای که برای شست و شو دستها یا پاکیزه و منزه کردن بدن استفاده میشود
چیزی است که برای شست و شوی لباس ها هم به کار میرود و معادل انگلیسی آن[Soap]است
چیزی است که برای شست و شوی لباس ها هم به کار میرود و معادل انگلیسی آن[Soap]است
کمی در باره فرآوردن سابون ( صابون ) :
Ludwig XIV یا لودویگ چهاردم کمک کرد تا تولید سابون به شکوفایی خود برسد. او بهترین سابون سازها را به محل زندگی خود آورد. در پایان قرن ۱۷ میلادی که مردم به پاکیزگی زیاد توجه می کردنند. یک سابون با ارزش میبایستی دستکم از ۷۲٪ روغن مرغوب درست شده باشد. شیمی دان فرانسوی به نام Nicolas Leblanc در سال ۱۷۹۲ میلادی به روش شیمیایی NAOH ( تیز آب ) بدست آورد و این باعث شد که سابون سازان بتوانند به صورت بسیار انبوه این ماده پاک کننده را تولید کنند. با آغاز قرن ۱۹ میلادی مردم خیلی زیاد به پاکیزگی توجه کردند و این باعث تولید به روش صنعتی سابون شد. در آلمان یک قالب ۱۵۰ گرمی سابون که به روش صنعتی و از چربی خوک و روغن پالم درست می کنند, در سوپرمارکتهای زنجیره ایی می شود تا ۴۰ یورو - سنت خرید. تک و توکی هم سابون سازان سنتی هستند که هر ۱۰۰ گرم آنرا ۶ یورو می فروشند. با این نوع سابون می شود موی سر را هم شست و مانند سابونهای سنتی ایران از ریزش مو جلو گیری می کند و ریشه موها را تقویت می کند. در شامپو مواد شیمیایی نفتی و از جمله سولفات هست که به موی سر آسیب می رساند. اینکه سابون چه کیفتی باید داشته باشد بسته به نوع روغنی که برای ساخت آن می شود و در سد ( در صد ) ماده کف کننده دارد. ماده کف کنند در سابون روغن نارگیل یا روغن پالم است که روغن نارگیل خیلی بهتر است. دیگر اینکه مقدارSodium hydroxide که در چربی یا روغن ریخته می شود نقش بسیار اساسی را بازی می کند. اگر زیاد ریخته شود سابون بسیار تیز می شود و پوست را می سوزاند. باید به آن اندازه ریخت که ۱۰ تا ۱۵٪ چربی به سابون تبدیل نشود در زیر یک مثال می نویسم:
... [مشاهده متن کامل]
اگر بخواهیم سابونی درست کنیم که ۳۵۰۰ گرم آن از کره کاکائو ( که گران است ) و ۱۳۲۰ گرم آن از روغن نارگیل درست شده باشد چه اندازه باید سود سوز آور یا NAOH بریزیم؟ هر روغنی یک ضریب دارد برای کره کاکائو 0, 1380 و برای روغن نارگیل 0, 1830 است.
3500g. 0, 1380=483g NAOH //برای روغن نارگیل 1320g. 0, 1830=241g NAOH //جمع آن می شود 724 گرم که رقم اعشار آنرا حساب نمی کنیم. این مقدار برای ۱۰۰٪ سابون شدن یا Saponification است ما می خواهیم ۹۰٪ سابون داشته باشیم که به پوست آسیب نرسد پس
724g NAOH. 90%=651, 6g NAOH رقم اعشار را حساب نمی کنیم. چون سود سوز آور به شکل نمک است باید آنرا با آب مخلوط کنیم *** باید توجه شود که هیچگاه آب را روی NAOH نریزیم چون انفجار رخ می دهد و روی صورت و بدن می ریزد. همیشه باید با احتیاط و زدن عینک حفاظ و پوشیدن دستکش و روپوش NAOH را به آب مقطر اضافه کرد که گرمای آن تا ۹۵ درجه سلسیوس می رسد و گاز آزاد می شود که باید ماسک هم زد.
اینکه چقدر آب باید ریخت به این روش حساب می شود: 651g NAOH تقسیم بر 0, 3 می شود 2170g آب آنگاه آنرا با چربی باید مخلوط کرد و با مخروط کن دستی به آرامی مخروط کرد تا مانند ماست سفت شود. پس از آن می شود آنرا در قالب ریخت و ۲۴ ساعت گذاشت تا سفت شود و آنرا برید. این روش درست کردن سابون سرد است که کیفیت ندارد. بهتر است آنرا با آب مقطر تا ۷۵٪ حجم آن آب ریخت و آنقدر پخت تا سفت شود و آنگاه آنرا توی قالب ریخت این سابون دارای کیفیت بسیار عالی است و مدت چندین سال می شود آنرا نگه داری کرد و هر قالب آن ۱۰ یورو ارزش دارد!
Ludwig XIV یا لودویگ چهاردم کمک کرد تا تولید سابون به شکوفایی خود برسد. او بهترین سابون سازها را به محل زندگی خود آورد. در پایان قرن ۱۷ میلادی که مردم به پاکیزگی زیاد توجه می کردنند. یک سابون با ارزش میبایستی دستکم از ۷۲٪ روغن مرغوب درست شده باشد. شیمی دان فرانسوی به نام Nicolas Leblanc در سال ۱۷۹۲ میلادی به روش شیمیایی NAOH ( تیز آب ) بدست آورد و این باعث شد که سابون سازان بتوانند به صورت بسیار انبوه این ماده پاک کننده را تولید کنند. با آغاز قرن ۱۹ میلادی مردم خیلی زیاد به پاکیزگی توجه کردند و این باعث تولید به روش صنعتی سابون شد. در آلمان یک قالب ۱۵۰ گرمی سابون که به روش صنعتی و از چربی خوک و روغن پالم درست می کنند, در سوپرمارکتهای زنجیره ایی می شود تا ۴۰ یورو - سنت خرید. تک و توکی هم سابون سازان سنتی هستند که هر ۱۰۰ گرم آنرا ۶ یورو می فروشند. با این نوع سابون می شود موی سر را هم شست و مانند سابونهای سنتی ایران از ریزش مو جلو گیری می کند و ریشه موها را تقویت می کند. در شامپو مواد شیمیایی نفتی و از جمله سولفات هست که به موی سر آسیب می رساند. اینکه سابون چه کیفتی باید داشته باشد بسته به نوع روغنی که برای ساخت آن می شود و در سد ( در صد ) ماده کف کننده دارد. ماده کف کنند در سابون روغن نارگیل یا روغن پالم است که روغن نارگیل خیلی بهتر است. دیگر اینکه مقدارSodium hydroxide که در چربی یا روغن ریخته می شود نقش بسیار اساسی را بازی می کند. اگر زیاد ریخته شود سابون بسیار تیز می شود و پوست را می سوزاند. باید به آن اندازه ریخت که ۱۰ تا ۱۵٪ چربی به سابون تبدیل نشود در زیر یک مثال می نویسم:
... [مشاهده متن کامل]
اگر بخواهیم سابونی درست کنیم که ۳۵۰۰ گرم آن از کره کاکائو ( که گران است ) و ۱۳۲۰ گرم آن از روغن نارگیل درست شده باشد چه اندازه باید سود سوز آور یا NAOH بریزیم؟ هر روغنی یک ضریب دارد برای کره کاکائو 0, 1380 و برای روغن نارگیل 0, 1830 است.
3500g. 0, 1380=483g NAOH //برای روغن نارگیل 1320g. 0, 1830=241g NAOH //جمع آن می شود 724 گرم که رقم اعشار آنرا حساب نمی کنیم. این مقدار برای ۱۰۰٪ سابون شدن یا Saponification است ما می خواهیم ۹۰٪ سابون داشته باشیم که به پوست آسیب نرسد پس
724g NAOH. 90%=651, 6g NAOH رقم اعشار را حساب نمی کنیم. چون سود سوز آور به شکل نمک است باید آنرا با آب مخلوط کنیم *** باید توجه شود که هیچگاه آب را روی NAOH نریزیم چون انفجار رخ می دهد و روی صورت و بدن می ریزد. همیشه باید با احتیاط و زدن عینک حفاظ و پوشیدن دستکش و روپوش NAOH را به آب مقطر اضافه کرد که گرمای آن تا ۹۵ درجه سلسیوس می رسد و گاز آزاد می شود که باید ماسک هم زد.
اینکه چقدر آب باید ریخت به این روش حساب می شود: 651g NAOH تقسیم بر 0, 3 می شود 2170g آب آنگاه آنرا با چربی باید مخلوط کرد و با مخروط کن دستی به آرامی مخروط کرد تا مانند ماست سفت شود. پس از آن می شود آنرا در قالب ریخت و ۲۴ ساعت گذاشت تا سفت شود و آنرا برید. این روش درست کردن سابون سرد است که کیفیت ندارد. بهتر است آنرا با آب مقطر تا ۷۵٪ حجم آن آب ریخت و آنقدر پخت تا سفت شود و آنگاه آنرا توی قالب ریخت این سابون دارای کیفیت بسیار عالی است و مدت چندین سال می شود آنرا نگه داری کرد و هر قالب آن ۱۰ یورو ارزش دارد!
در باره تاریخ سابون ( صابون ) در متن های آلمانی چیزهای گوناگونی نوشته اند. ۳۰۰۰ هزار سال پیش از میلاد سومری ها که قوم ایرانی* بودنند ( *براساس نوشته دکتر جهانشاه درخشانی از دانشگاه ایروان ارمنستان ) سابون
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
درست کردنند که از خاکستر چوب که قلیایی است و چربی تشکیل می شد. در آزمایشگاه شیمی [یکی از دانشگاههای آلمان] ما دانشجویان با این روش سابون درست کردیم. دو قرن پس از میلاد رومی ها از سابون برای شستشوی بدن خود استفاده کردنند. در قرن هفتم پس از میلاد اعراب نمک های قلیایی و چربی را با هم مخلوط می کردنند و آنقدر با آب آنرا می پختند تا سفت شود. این روش را عربهای سوریه بکار می برند و به این خاطر سابون حلب معروف است و چون برای شستن پوست بدن و موی سر خوب است آنرا گرانقیمت می فروشند. Savon de Marseille یا سابون مارسه از کارخانه Marius Farbre که در فرانسه تولید می شود و آنهم بسیار قیمتی است از سابون حلب سر چشمه می گیرد یا بهتر بگوییم از سوریه یاد گرفته اند. در سوریه از روغن زیتون و Lorbeer درست می کنند ولی این روغن در اروپا استفاده نمی شود. Plinius درکتاب خود به نامNaturalis Historia می نویسد که Gallier ترکیبی از گچ و خاکستر را استفاده می کرد تا موهای خود را به رنگ قرمز در آورد این سابون به عنوان یک ژل برای سر بکار می رفت. پس از سال ۱۳۷۱ میلادی که نمک پتاسیم از خاکستر چوب بوسیله Crescas Davin بدست آمدکه خود سابون ساز بود از این نمک به جای خاکستر استفاده شد. سابون های سنتی ایران در شهر های بروجرد رودبار, مراغه, تهران و تبریز درست می شود که چربی آن از گاو و گوسفند است آنرا با سود سوز آور ترکیب می کنند و تا ۲۴ ساعت آنرا می پزند و در قالبهای بزرگ می ریزند سپس آنرا می برند و در آفتاب خشک می کنند. این سابون ها برای سر و بدن بسیار مفید است. از شامپو نباید برای شستن موی سر استفاده کرد چون همه اش ماده شیمیایی است و به پوست سر آسیب می رساند.
در زبان کردی
صاوان می گویند
صاوان می گویند
در پارسی " برهو barho " در نسک : فرهنگ برابرهای پارسی واژگان بیگانه از ابوالقاسم پرتو .
در زبان لری بختیاری با تلفظ
صاوون. ساوین. صاوین
Savon. savin
صاوون. ساوین. صاوین
این واژه در یونانی سپون sapon در لاتین سپو sapo در فرانسه سون savon در انگلیسی سوئاپ soap بوده و نگارش آن سابون است.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٦)