شیخ اقاکریم روغنی

[ویکی فقه] شیخ آقاکریم روغنی. شیخ آقاکریم روغنی، از مجتهدان و متکلمان ایران در قرن سیزدهم هجری است.
وی فرزند ملک محمد قزوینی معروف به روغنی بود و در حدود ۱۲۰۰ ق به دنیا آمد و پس از تمکیل علوم عربی و فنون ادب نزد شیخ محمد صالح برغانی و در محضر آخوند ملا آقا حکمی قزوینی، راهی عتبات عراق شد.
فعالیت های علمی و سیاسی
در کربلا و نجف از محضر شریف العلما، سیدمحمد مجاهد، شیخ موسی کاشف الغطاء، شیخ حسن کاشف الغطاء، شیخ محمدحسن صاحب جواهر الکلام و غیره بهره مند گردید. او در ۱۲۴۲ ق با استاد خود سید محمد مجاهد عازم جبهه جنگ علیه روسیه شد. پس از مراجعت از جبهه، در مدارس صالحیه و مولی و یردیخان قزوین کرسی تدریس فقه و اصول را به دست گرفت و چنان آوازه اش بلند گشت که اعتمادالسلطنه از او به بزرگی یاد می کند.وی آثار و تألیفاتی در فقه و اصول و کلام از خود باقی گذاشته است از جمله کتاب اصول در سه جلد بزرگ؛ شرح شرایع در پنج جلد، دوره تمام فقه از طهارت تا دیات، مقتل در تاریخ واقعه کربلا، رساله مبسوط در کلام و غیره.