شکستگی

به جدا یا قطعه قطعه شدن یک جسم جامد به دو یا چند قسمت تحت تأثیر تنش های وارده، شکست ( به انگلیسی:fracture ) گفته می شود.
شکست یک ماده به واسطهٔ ایجاد ترک، ممکن است از راه های مختلفی صورت گیرد. اساسی ترین راه ها عبارتند از: 1. وارد کردن نیروهای خارجی به صورت آهسته 2. وارد کردن نیروهای خارجی به صورت سریع ( ضربه ) 3. بارگذاری پشت سرهم یا چرخه ای ( خستگی ) 4. تغییر شکل وابسته به زمان ( خزش ) 5. تنش های داخلی 6. اثرات محیطی
استحکام شکست تنشی است که وقتی به یک ماده وارد می شود، ماده دچار تخریب می شود. مطالعات بیشتر در مورد اینکه شکست چطور در مواد اتفاق می افتد در مکانیک شکست مورد بررسی قرار میگیرد.
1. تشکیل ترک 2. انتشار و پیشرفت ترک
در مواد نرم - اکثر فلزات بجز در دمای پایین - قبل از ایجاد ترک، تغییر شکل پلاستیک گسترده ای به وجود می آید. در این دسته از مواد ترک در مقابل انتشار مقاومت از خود نشان می دهد مگر اینکه تنش وارده افزایش یابد. در مواد ترد و شکننده – سرامیک ها، یخ و فلزات در دمای پایین – قبل از ایجاد ترک، تغییر شکل پلاستیک کوچکی به وجود می آید. هم چنین در این مواد ترک به سرعت منتشر می شود، بدون اینکه افزایشی در تنش وارده داشته باشیم.
مواد نرم: 1. تغییر شکل پلاستیک گسترده قبل از شکست مورد انتظار است. 2. جذب انرژی ( چقرمگی ) بالا قبل از شکست را در این مواد انتظار داریم. بدین معنی که قبل از شکست، هشداری از سوی ماده به ما داده می شود که این ویژگی باعث می شود که شکست نرم نسبت به شکست ترد برای مهندسان و طراحان مطلوب تر باشد.
مواد ترد و شکننده: 1. تغییر شکل پلاستیک کوچک قبل از شکست مورد انتظار است. 2. جذب انرژی کم قبل از شکست را در این مواد انتظار داریم. بدین معنی که قبل از شکست هشداری از سوی ماده به ما داده نمی شود و بعد از ایجاد ترک، سریعاً ترک رشد می کند و ماده دچار شکست می شود که این مطلوب مهندسان و طراحان نیست. 3. جهت انتشار ترک تقریباً عمود بر جهت اعمال تنش است. 4. اغلب، انتشار ترک با از هم گسستگی و شکستن پیوندهای اتمی در طول صفحات خاصی همراه است.
1. بین دانه ای رشد ترک از مرز دانه ها صورت میگیرد. ( مرز دانه ها ضعیف و شکننده اند )
2. دانه گذر رشد ترک از میان خود دانه ها صورت میگیرد. سطح شکست بافتی پخ دار یا تراش داری را دارد; به این دلیل که صفحات شکست در دانه ها جهت گیری متفاوتی دارند.

شکستگی (فیلم ۲۰۱۳). شکستگی ( انگلیسی: Fractured ) فیلمی آمریکایی در ژانر وحشت روان شناختی محصول سال ۲۰۱۳ به کارگردانی آدام جیراش است. [ ۱] این فیلم در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۳ در جشنواره فیلم های ترسناک اسکریمفست نمایش برتر جهان را تجربه کرد. [ ۲]
شخصی به نام دیلن وایت که در کما بوده چیزی از زندگی خودش نمی داند و سعی می کند هویت جدیدی بسازد؛ ولی کمی بعد او چیزهای بیشتری به خاطر می آورد تا جایی که می فهمد قاچاقچی انسان بوده و …[ ۳] [ ۴]

شکستگی (فیلم ۲۰۱۹). شکستگی ( انگلیسی: Fractured ) یک فیلم سینمایی آمریکایی در ژانر تریلر روان شناختی محصول سال ۲۰۱۹ به کارگردانی برد اندرسون از فیلمنامه آلن مک الروی است. بازیگران اصلی فیلم سم ورثینگتون، لی لی ریب، استیون توبولوسکی، آدوجا آندوه و لوسی کاپری هستند. [ ۲] [ ۳]
فیلمبرداری اصلی این فیلم از نوامبر سال ۲۰۱۸ تا ژانویه سال ۲۰۱۹ در وینیپگ، منیتوبا، کانادا صورت گرفت. [ ۴] [ ۵] [ ۶]

شکستگی (کانی). در مبحث کانی شناسی، منظور از شکستگی، بافت و شکلی از سطح سنگ است که در هنگام شکست کانی به خود گرفته است. هر کانی شکستگی های مشخصی دارد که نقش مهمی در شناسایی آن از دیگر انواع کانی می شود.
در کانی شناسی مفهوم شکستگی با رخ متفاوت است در رخ، جدا شدگی و پوسته پوسته شدن به طور کامل و در راستای صفحه های ساختار بلوری مد نظر است. بیشتر کانی ها نوعی از شکستگی را از خود نشان می دهند در حالی که خاصیت پوسته پوسته شدن ( رخ ) همیشه قابل مشاهده نیست.
شکستگی از نوع مخروطی به گونه ای است که گویی موج های موجود در سطح پوستهٔ صدف سیاه در یک جا متمرکز شده اند. این نوع از شکستگی بیشتر در کانی های اَریخت یا کانی های ریزدانه مانند چخماق، اوپال یا ابسیدین دیده می شود. البته گاهی در کانی های بلوری مانند کوارتز هم دیده می شود. شکستگی زیرمخروطی همانند مخروطی است اما انحناها و خم ها کمتر در آن قابل مشاهده است. ( یادآوری می شود که ابسیدین یک سنگ آذرین است و کانی نیست اما شکستگی مخروطی به خوبی در آن قابل مشاهده است )
شکستگی خاکی به گونه ای است که انگار یک خاک تازه، شکسته است. این نوع شکستگی در کانی هایی که پیوندهای نسبتاً نرم و شل دارند دیده می شود؛ مانند لیمونیت، کائولینیت و آلومینیت.
شکستگی نوک تیز، گوشه های تیز و غیریکنواخت دارد. هنگامی که فلزها پاره می شوند این نوع شکستگی پدید می آید. در فلزهای بومی مانند مس و نقره این نوع از شکستگی یافت می شود.
شکستگی سوزنی از بافت هایی دراز و باریک و نوک تیز ساخته شده است و بویژه در کانی هایی که بافت رشته ای یا ریش ریش دارند این نوع شکستگی دیده می شود مانند: کریزوتیل؛ البته در کانی های غیررشته ای هم وجود دارد مانند کیانیت.
شکستگی غیریکنواخت یک سطح زبر و نامنظم است که در آن بافت هایی به صورت تصادفی وجود دارد. بخش گسترده ای از کانی ها از این نوع شکستگی برخوردارند برای نمونه می توان به آرسنوپیریت، پیریت و مگنتیت اشاره کرد.

شکستگی (fracture)
ازبین رفتن پیوستگی استخوان، با جابه جایی قطعات استخوان یا بدون آن. شکستگی ممکن است آسیب شناختی و ناشی از آسیب نسبتاً خفیف استخوان بیمار، مثلاً در بیماری های نرمی استخوان و پاژه باشد یا براثر آسیب دیدن استخوانِ سالم ایجاد شود. نوع دوم شایع تر است.
انواع شکستگی. شکستگی تمیز، که آسیب ناچیزی به بافت های اطراف وارد می کند و پوستِ روی محل شکستگی را پاره نمی کند، شکستگی ساده نامیده می شود. در شکستگی مرکب یا باز پوست پاره می شود و محل شکستگی در معرض هوا قرار می گیرد. در خردشدگی استخوان چند تکه می شود؛ این حالت در له شدگی ها دیده می شود. شکستگی ترکه ای شکستگی ناقص استخوان دراز در کودکان است.
علایم. از کارافتادن عضو، درد شدید عضو در هنگام حرکت، و تغییر شکل واضح آن از علایمی اند که ممکن است به تشخیص شکستگی بیانجامند. در صورت وجود این علایم، بررسی های بعدی باید با حداقل حرکت عضو همراه باشد. احساس مالیده شدن قطعات استخوان شکسته به یکدیگر کرپیتوس نامیده می شود و علامت قابل اطمینانی است. این علامت را فقط باید پزشک جست وجو کند.
درمان. درمان جاانداختن شکستگی است تا انتهای شکستۀ استخوان در امتداد یکدیگر و در یک راستا قرار گیرند. برای این کار ممکن است درجاتی از کشش یا ثابت کردن لازم باشد. پس از جاانداختن شکستگی لازم است عضو آسیب دیده بی حرکت شود. این کار با یکی از انواع آتل، مثلاً گچ، صورت می گیرد. گاهی قطعات شکستۀ استخوان طی عمل جراحی و با استفاده از میخ، پیچ، و یا صفحات فلزی ثابت می شوند. ترمیم شکستگی جوش خوردن نامیده می شود و به تشکیل کال استخوانی وابسته است. کال استخوانی برای استخوان شکسته نقش سیمان طبیعی را دارد. توصیه می شود که پس از اتصال یافتن قطعات شکسته به یکدیگر، حرکت عضو به تدریج زیاد شود تا ماهیچه ها و زردپیها برای شروع مجدد وظایف خود آماده شوند. با مهندسی ژنتیک پروتئینی تهیه کرده اند که رشد مجدد استخوان را تحریک می کند. در ۱۹۹۴ آزمایش هایی برای کاربرد آن، در صورت جوش نخوردن شکستگی، صورت گرفت. هرگاه فرآیند ترمیم به درستی صورت نگیرد، جوش خوردن شکستگی واقع نمی شود.