شهرستان گناوه یکی از شهرستان های استان بوشهر است. مرکز این شهرستان بندر گناوه است.
این شهرستان دارای ۲ بخش ۲ دهستان و ۲ شهر با ۵۱ آبادی است.
• بخش مرکزی شهرستان گناوه
• دهستان حیات داوود
شهرها: بندر گناوه
• بخش ریگ
• دهستان رودحله
شهرها: بندر ریگ
شهرستان گناوه با مساحتی حدود ۱۸۳٫۷ کیلومترمربع در ساحل شمالی خلیج فارس قرار دارد. این شهرستان از شمال غربی به شهرستان دیلم، از شمال شرقی به استان فارس، از مشرق به شهرستان دشتستان، از جنوب به شهرستان بوشهر و از مغرب به خلیج فارس منتهی می شود.
جمعیت آن بر اساس سرشماری نفوس مسکن که در اوایل مهر ۱۳۹۵ انجام شد ۱۰۲ هزار و ۴۸۴ نفر اعلام شد. [ ۲]
اکثریت منابع شهر گناوه را لرنشین و آنجا را محل سکونت فعلی و مرکز مهم طوایف طایفه لر حیات داوودی دانسته، و زبان مردم گناوه را لری جنوبی ( با لهجه حیات داوودی ) می دانند. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹]
منبعی دیگر و گویش گناوه ای را فارسی محلی آمیخته به لری می دانند. از جمله؛ وبگاه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گناوه: «زبان گناوه ای فارسی با لهجه محلی ( بندری یا جنوبی ) ، آمیزه ای از گویش های لری و سیوندی به اضافه تعداد زیادی از کلمات بیگانه انگلیسی، پرتغالی و غربی است. »[ ۱۰] همین منبع در جایی دیگر گویش مردم گناوه را لری ذکر می کند. [ ۱۱]
وزارت اطلاعات گویش مردم گناوه را لری ذکر می کند. [ ۱۲] رضا دشتی: «زبان گناوه ای آمیزه ای از گویش های لری و بعضی کلمات بیگانه و غربی است. »[ ۱۳] غلامرضا_کریمی فرد: «در گویش گناوه ای بسیاری از کلمات آن براساس گویش لری عیناً یا با قدری تفاوت در ساختار یا لهجه کاربرد دارد. »[ ۱۴] حسین جلالپور: «گویش گناوه ای برگرفته از گویش لری است اما با لهجه ای کاملاً متفاوت. »[ ۱۵] غلامحسین_دریانورد: «لهجه سرخوری گناوه گونه ای از گویش گناوه ای لری و زیرمجموعهٔ زبان فارسی متمایل به لری است. »[ ۱۶] وبگاه لرنما ( ایل مئیوند ) : «مردم گناوه لری را با لهجه_گناوه ای تکلم می کنند. »[ ۱۷]
شهرستان گناوه جلگه ای خشک و بیابانی است و ارتفاعاتی در شمال و شمال غربی دارد. رودخانه حله از محل درودگاه با تلاقی دو رود دالکی و شاپور پس از عبور از جنوب شهرستان گناوه ( دهستان حله ) به خلیج فارس می ریزد. رودخانه شور از ارتفاعات گچ ترش و کلاه فرنگی سرچشمه گرفته و از حد فاصل دهستان حیات داوود و شبانکاره گذشته و در خور مزین وارد خلیج فارس می شود. هر دو رود غیرفصلی، دیمی و شور می باشند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین شهرستان دارای ۲ بخش ۲ دهستان و ۲ شهر با ۵۱ آبادی است.
• بخش مرکزی شهرستان گناوه
• دهستان حیات داوود
شهرها: بندر گناوه
• بخش ریگ
• دهستان رودحله
شهرها: بندر ریگ
شهرستان گناوه با مساحتی حدود ۱۸۳٫۷ کیلومترمربع در ساحل شمالی خلیج فارس قرار دارد. این شهرستان از شمال غربی به شهرستان دیلم، از شمال شرقی به استان فارس، از مشرق به شهرستان دشتستان، از جنوب به شهرستان بوشهر و از مغرب به خلیج فارس منتهی می شود.
جمعیت آن بر اساس سرشماری نفوس مسکن که در اوایل مهر ۱۳۹۵ انجام شد ۱۰۲ هزار و ۴۸۴ نفر اعلام شد. [ ۲]
اکثریت منابع شهر گناوه را لرنشین و آنجا را محل سکونت فعلی و مرکز مهم طوایف طایفه لر حیات داوودی دانسته، و زبان مردم گناوه را لری جنوبی ( با لهجه حیات داوودی ) می دانند. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹]
منبعی دیگر و گویش گناوه ای را فارسی محلی آمیخته به لری می دانند. از جمله؛ وبگاه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گناوه: «زبان گناوه ای فارسی با لهجه محلی ( بندری یا جنوبی ) ، آمیزه ای از گویش های لری و سیوندی به اضافه تعداد زیادی از کلمات بیگانه انگلیسی، پرتغالی و غربی است. »[ ۱۰] همین منبع در جایی دیگر گویش مردم گناوه را لری ذکر می کند. [ ۱۱]
وزارت اطلاعات گویش مردم گناوه را لری ذکر می کند. [ ۱۲] رضا دشتی: «زبان گناوه ای آمیزه ای از گویش های لری و بعضی کلمات بیگانه و غربی است. »[ ۱۳] غلامرضا_کریمی فرد: «در گویش گناوه ای بسیاری از کلمات آن براساس گویش لری عیناً یا با قدری تفاوت در ساختار یا لهجه کاربرد دارد. »[ ۱۴] حسین جلالپور: «گویش گناوه ای برگرفته از گویش لری است اما با لهجه ای کاملاً متفاوت. »[ ۱۵] غلامحسین_دریانورد: «لهجه سرخوری گناوه گونه ای از گویش گناوه ای لری و زیرمجموعهٔ زبان فارسی متمایل به لری است. »[ ۱۶] وبگاه لرنما ( ایل مئیوند ) : «مردم گناوه لری را با لهجه_گناوه ای تکلم می کنند. »[ ۱۷]
شهرستان گناوه جلگه ای خشک و بیابانی است و ارتفاعاتی در شمال و شمال غربی دارد. رودخانه حله از محل درودگاه با تلاقی دو رود دالکی و شاپور پس از عبور از جنوب شهرستان گناوه ( دهستان حله ) به خلیج فارس می ریزد. رودخانه شور از ارتفاعات گچ ترش و کلاه فرنگی سرچشمه گرفته و از حد فاصل دهستان حیات داوود و شبانکاره گذشته و در خور مزین وارد خلیج فارس می شود. هر دو رود غیرفصلی، دیمی و شور می باشند.
wiki: شهرستان گناوه