[ویکی فقه] شرایط عامه تکلیف ،امور دخیل در فعلیت هر تکلیف شرعی است.
شرایط عامه تکلیف، شرایطی است که همه تکالیف شرعی به آنها مقید می باشد، مانند: بلوغ ، عقل ، قدرت و اختیار . در مورد شرایط عامه تکلیف دو مبنا وجود دارد:۱. مشهور اعتقاد دارند این شرایط، شرایط فعلیت حکم است و بدون وجود آنها حکم بر مکلف فعلیت پیدا نمی کند؛ برای مثال، تکلیف درباره عاجز که شرط قدرت را ندارد هیچ گاه به مرحله فعلیت نمی رسد؛۲. برخی دیگر، هم چون امام خمینی رحمة الله علیه، اعتقاد دارند این شرایط نه شرایط اصل تکلیف است و نه شرایط فعلیت تکلیف، بلکه نبودن هر یک از این شرایط عذری عقلی است که از احتجاج مولا، در برابر تکلیف بر عبد مانع می شود.بنابر مبنای دوم، تکلیف درباره عاجز نیز فعلی است، ولی چون مخالفت او با تکلیف فعلی، از روی عذر عقلی است، مولا حق ندارد بر ضد او احتجاج نموده و او را عقاب کند.
نکته اول
به عقیده اهل سنت، اسلام نیز از شرایط عامه تکلیف است، ولی مشهور شیعه معتقد است اسلام شرط تکلیف نیست، بلکه تکلیف هم برای مسلمان و هم کافر ثابت است.
نکته دوم
در این که آیا علم و آگاهی نیز از شرایط عامه و اولیه تکلیف است یا نه، اختلاف وجود دارد؛به عقیده اشاعره علم از شرایط عمومی تکلیف است و کسی که عالم نباشد در واقع مکلف هم نیست و بر همین اساس آنها احکام خدا را مختص به عالمان می دانند.اما امامیه به اتفاق، علم را از شرایط اولیه و عامه ندانسته و در اصل تکلیف دخیل نمی دانند، بلکه معتقدند احکام واقعی میان عالم و جاهل مشترک است و جهل و علم تنها در مرحله تنجز تکلیف دخالت دارد؛ بنابر این، اگر کسی به تکلیف عالم بود، تکلیف بر او منجّز می شود و مخالفت با آن برای او عقاب می آورد، و اگر جاهل بود هر چند در واقع مکلف است در صورتی که مقصر باشد در حکم عالم است و اگر قاصر باشد معذور است و تکلیف در حق او منجّز نخواهد بود. دراین مورد، اصولیون امامی دو دسته شده اند: بعضی مثل مرحوم « آخوند خراسانی » علم را علت تامه تنجز تکلیف ، و برخی دیگر مانند مرحوم مظفر علم را مقتضی یا شرط تنجز دانسته اند.
شرایط عامه تکلیف، شرایطی است که همه تکالیف شرعی به آنها مقید می باشد، مانند: بلوغ ، عقل ، قدرت و اختیار . در مورد شرایط عامه تکلیف دو مبنا وجود دارد:۱. مشهور اعتقاد دارند این شرایط، شرایط فعلیت حکم است و بدون وجود آنها حکم بر مکلف فعلیت پیدا نمی کند؛ برای مثال، تکلیف درباره عاجز که شرط قدرت را ندارد هیچ گاه به مرحله فعلیت نمی رسد؛۲. برخی دیگر، هم چون امام خمینی رحمة الله علیه، اعتقاد دارند این شرایط نه شرایط اصل تکلیف است و نه شرایط فعلیت تکلیف، بلکه نبودن هر یک از این شرایط عذری عقلی است که از احتجاج مولا، در برابر تکلیف بر عبد مانع می شود.بنابر مبنای دوم، تکلیف درباره عاجز نیز فعلی است، ولی چون مخالفت او با تکلیف فعلی، از روی عذر عقلی است، مولا حق ندارد بر ضد او احتجاج نموده و او را عقاب کند.
نکته اول
به عقیده اهل سنت، اسلام نیز از شرایط عامه تکلیف است، ولی مشهور شیعه معتقد است اسلام شرط تکلیف نیست، بلکه تکلیف هم برای مسلمان و هم کافر ثابت است.
نکته دوم
در این که آیا علم و آگاهی نیز از شرایط عامه و اولیه تکلیف است یا نه، اختلاف وجود دارد؛به عقیده اشاعره علم از شرایط عمومی تکلیف است و کسی که عالم نباشد در واقع مکلف هم نیست و بر همین اساس آنها احکام خدا را مختص به عالمان می دانند.اما امامیه به اتفاق، علم را از شرایط اولیه و عامه ندانسته و در اصل تکلیف دخیل نمی دانند، بلکه معتقدند احکام واقعی میان عالم و جاهل مشترک است و جهل و علم تنها در مرحله تنجز تکلیف دخالت دارد؛ بنابر این، اگر کسی به تکلیف عالم بود، تکلیف بر او منجّز می شود و مخالفت با آن برای او عقاب می آورد، و اگر جاهل بود هر چند در واقع مکلف است در صورتی که مقصر باشد در حکم عالم است و اگر قاصر باشد معذور است و تکلیف در حق او منجّز نخواهد بود. دراین مورد، اصولیون امامی دو دسته شده اند: بعضی مثل مرحوم « آخوند خراسانی » علم را علت تامه تنجز تکلیف ، و برخی دیگر مانند مرحوم مظفر علم را مقتضی یا شرط تنجز دانسته اند.
wikifeqh: شرایط_عامه_تکلیف