شبیه سازی انسانی

[ویکی فقه] در این مقاله چهار دیدگاه شیعه در مورد شبیه سازی انسانی را بررسی می کنیم.
ییان ویلموت، جنین شناس اسکاتلندی، در سال ۱۹۹۷ اعلام کرد که بدون کمک گرفتن از سلول جنسی مذکر و از راهی غیر جنسی موفق به ایجاد گوسفندی شده است. این خبر بازتاب گسترده ای در سطح جهان داشت و غالب صاحب نظران عرصه های گوناگون، اعم از فیلسوف و فقیه و سیاستمدار و متکلم، به اظهارنظر درباره این رخداد پرداختند؛ تا آن جا که این مسئله چالش قرن نام گرفت. گوسفندی که به این طریق تولید شد و نام (دالی) بر آن نهاده شد، آغازی بود برای دورانی که برخی آن را مطرود و برخی مطلوب می دانستند.
← تلاشهای دانشمندان
ویلموت برای شبیه سازی دالی ۲۷۷ آزمایش انجام داد که از آن میان تنها یک آزمایش به فرجام مناسب رسید. بعدها این تجربه به وسیله او و دیگران تکرار و اصلاح شد، اما فرایندی را که او پیمود و به زادن دالی انجامید، از مراحل زیر می گذرد:
← مرحله اول
مسئله شبیه سازی انسانی در میان شیعه، برخلاف اهل سنت، آن پژواک گسترده را نداشته و رونق و رواج لازم را تاکنون نیافته است. در نتیجه، نه کنفرانس بزرگی با هدف تبیین این مسئله صورت گرفته و نه آثاری در حجم آثار اهل سنت نوشته شده است. در این جا این مسئله، نه چالشی برای دین قلمداد و نه از آن به عنوان ( بدعت) یا (قنبله) یا (حدث القرن) یاد شد. مجموع ادبیات شیعی در این حوزه، کم حجم، اما در نوع خود قابل توجه بوده است. این مسئله در سه حوزه مهم شیعی، یعنی قم، نجف و بیروت، مطرح شده و عالمان و صاحب نظران شیعه کوشیده اند جوانب آن را بکاوند. عمده عالمان شیعه، شبیه سازی نباتی و حیوانی را مجاز می دانند و به استناد اباحه اصلی، آن را عملی مباح می شمارند.
چهار نظریه
...