شب هول

شب هول یک رمان فارسی از هرمز شهدادی است. [ ۱]
این اثر برای نخستین و آخرین بار در بهار ۱۳۵۷ توسط نشر کتاب زمان چاپ شد و یادآور وقایع تاریخی و اجتماعی ایران است که راوی در فاصله یک شب تا صبح آن را بازگو می کند. [ ۲]
هرمز شهدادی در این کتاب با قراردادن بخشی از تاریخ روشن فکری ایران بر زمینه ای داستانی، به ارزیابی نقش روشنفکران در دوره های مختلف تاریخ معاصر ایران پرداخته است.
در داستان شب هول، دو شخصیت وجود دارد: یکی از آنها فرهیخته، روشنفکر و استاد دانشگاه و دیگری لمپن به تمام معنا یا نمک به حرام است. پیشینه این دو در رمان به یک جا ختم می شود. خاستگاه و ریشه های آنها یکی است. در این مفهوم به گمان نویسنده، روشنفکری ایران در گنداب ( در همان لمپنیسم، اما در پشت نقاب فرهیختگی ) ریشه دارد. استاد دانشگاه، فردی ترسو، محتاط و محافظه کار است. خشم او متوجه درون است. یعنی افسرده و خودآزار ( مازوخیست ) است. [ ۳]
برخلاف او، خشم فرد دیگری که مأمور ساواک است، متوجه بیرون است. یعنی برون گرا و آزار کام ( سادیست ) است. [ ۳]
به نظر نویسنده، انقلاب مسیر خشم را از درون به بیرون تغییر می دهد و آدم های توسری خورده، مغبون و محروم ناگهان بر ترس خود چیره می شوند و به آتش خشم خود، تَر و خشک را می سوزاندند. [ ۳]
این رمان به خاطر شرایط اولیه انقلاب ۱۳۵۷ ایران نتوانست خوب نقد و شناخته شود. [ ۴]
بنا به برخی منابع، ابوالحسن نجفی، یکی از قهرمان های داستان شب هول است. [ ۵] [ ۶]