سادیسم

سادیسم (sadism)
(یا: آزارگری) اصطلاحی در روان شناسی، مبنی بر میل به کسب لذت (معمولاً جنسی) با ایجاد درد جسمی و روحی در دیگران، برگرفته از نام مارکی دو ساد، داستان نویس فرانسوی. او در داستان هایش اشخاصی را توصیف می کند که برای کسب لذت جنسی به خشونت های بی رحمانه ای دست می زدند. کرافت ابینگ معتقد است که سادیسم، هیجانات جنسی مربوط به میل به ایجاد درد و اعمال خشونت است. مولآن را حالتی توصیف کرده است که در آن تکانۀ جنسی به صورت میل به زدن، بدرفتاری، یا تحقیر شیء محبوب تظاهر می کند. کتک زدن، بستن دست و پا و شلاق زدن انواع شایع رفتارهای سادیستی است. تکرار رفتار معمولاً با یک شریک جنسی مازوخیست صورت می گیرد. سادیسم ممکن است جزئی از رفتارهای هم جنس گرایی یا غیرهم جنس گرایی باشد. موارد نادری از رفتارهای سادیستی با حیوانات نیز گزارش شده است. عمل ممکن است سمبولیک باشد و آسیب جدی نرساند. این رفتارها در بعضی نمونه ها بیشتر به قصد تحقیر است نه مجروح کردن. برعکس، گاهی نیز جراحات جدی و دائمی به وجود می آید. شدیدترین فرم سادیسم قتل شهوانیاست که در آن قاتل زخم های عمیق، مانند ضربات چاقو، روی عضو تناسلی قربانی خود ایجاد و یا به قطع عضو اقدام می کند. در این موارد نادر، ممکن است در جریان عمل سادیستی انزال روی دهد یا شخص پس از قتل با جسد نزدیکی کند. علت سادیسم معلوم نیست. توضیحات روان کاوی به رابطۀ عشق و احساسات پرخاشگرانه اشاره می کند که فرض می شود کودک خردسال در روابط اولیۀ خود با والدینش دارد. نظریه های رفتاری بر یادگیری از طریق تداعی تکیه می کنند، اما هیچ یک از این نظریه ها کامل نیستند.