سیدعلی مجتهد نجف ابادی

[ویکی فقه] سیدعلی مجتهد نجف آبادی. واعظ وارسته محمد نیکان در سال ۱۲۸۷ش. برابر با ۱۳۲۶ ق. در نجف آباد اصفهان ، در خانواده ای روحانی کودکی چشم به جهان گشود. (در برخی از منابع، القاب دیگری از قبیل مجتهد ، مدرس، آیت و حسینی برای وی ذکر کرده اند.) که پدرش برای او نام علی را انتخاب کرد و این نام، برای کودکی که سال های بعد مردی بلند همت، پرآوازه، وارسته، مردم دار و در یک کلام مرد علم و عمل شد، نامی زیبا و انتخابی درست و دقیق بود.
پدرش سید حسن، فرزند سید محمود بود و نسب او به حکیم میرزا محمد مؤمن (میرزا محمد مؤمن، فرزند سلیمان بن محمد رفیع بن عبدالمطلب، فقیه، رجال شناس، ادیب و پژوهشگر شیعی ایرانی، سیدی پرهیزگار و از نظر علمی پرکار و آگاه به حدیث و تفسیر و شعر نیز نیکو میسرود. وی پس از فراغت از تحصیل به پژوهش و نویسندگی پرداخت و آثار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشت. استادان او از میان دانشمندان بلندآوازه ایران بودند و از بسیاری از آنان اجازه روایت حدیث داشت. آثار تنکابنی فراوان است. او ـ به گفته خودش ـ ۱۶۶ اثر در رشته های گوناگون علم و فرهنگ داشته است.)
دائرةالمعارف تشیع، ج۴، ص۵۵۹.
از دوران کودکی میرسیدعلی، اطلاع چندانی در دست نیست اما آن چه مشخص است، این است که وی پس از پشت سر گذاشتن دوران کودکی و خواندن مقدمات، از حدود بیست سالگی به تحصیل علم علاقه مند شد و مقدمات علوم را نزد پدر خود آموخته، سپس جهت ادامه تحصیل، رهسپار اصفهان شده است.
هجرت به نجف
سیدعلی پس از طی مراحل مقدماتی تحصیل در اصفهان به نجف اشرف مهاجرت کرد و از عالمان آن سامان، مانند میرزا محمدتقی شیرازی و دیگر بزرگان آن جا، بهره های فراوان برد.او در سال ۱۳۲۹ ق. در جریان حوادث مشروطیت و پس از فوت استاد خود، آیت الله محمد کاظم خراسانی ، به اصفهان بازگشت.
تذکرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان، سید مصلح الدین مهدوی، ص۴۳۳.
...