سیدحسن بن محمد سلطان الواعظین کاشانی اصفهانی

[ویکی فقه] سیدحسن بن محمد سلطان الواعظین کاشانی اصفهانی، از علماء و خطبای معروف اصفهان در اواخر دوره قاجاریه می باشد.
حاج سیّدحسن واعظ کاشانی بن سیّدمحمّد موسوی از علماء و خطبای معروف اصفهان در اواخر دوره قاجاریه، معروف به «سیّدحسن کاشی» و ملقب به «سیّد حسن کاشی» در کاشان متولّد شده و در آنجا و اصفهان نزد اساتید تلمّذ نموده و در اغلب علوم از جمله فقه، حدیث، تاریخ و کلام صاحب نظر گردید و سپس سال ها مردم را به مواعظ شافیه ارشاد و هدایت نمود. او در سال ۱۲۹۵ق به دستور ظلّ السّلطان حاکم جابر اصفهان کتابی در تفسیر آیه «اولی الامر» موسوم به کتاب «مواعظ حسنه» را نوشته و به سرمایه ظلّ السّلطان به چاپ رسانید و در آن کتاب شاه و حاکم را «اولی الامر» و «واجب الاطاعه» دانست. انتشار کتاب در بین علماء و مجتهدین سر و صدایی راه انداخته و موجب شد که چند نفر از مجتهدین بزرگ مانند میرزا محمّدحسن نجفی، حاج سیّدعلی اکبر فال اسیری شیرازی و آقا میرزا محمّدباقر چهارسوقی (صاحب روضات) حکم کفر او را صادر کردند و او از ترس عواقب آن در سال ۱۳۰۵ق به عتبات مهاجرت کرده و آنجا و طهران از جمعی از علماء نامه ای در برائت خود گرفته و پس از دو سال به اصفهان برگشته لکن دیگر آن عنوان و شخصیّت اولیّه را نداشت.
وفات
سرانجام در غرهّ ربیع الثّانی سال ۱۳۲۰ق در اصفهان وفات یافته و در تکیه میرزا ابوالمعالی (یکی از اساتید خود) در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. سپس فرزندان او نیز در همان اطاق به خاک رفتند رحمةاللَّه علیهم.
تألیفات
کتب زیر از مؤلفات اوست: ۱. «رساله در امر به معروف و نهی از منکر» ۲. «منهج الواعظین و مسلک الرّاشدین» ۳. «مواعظ حسنه» ۴. «ینابیع الحیاة فی موارد الآیات» کتاب را در ۵۵ سالگی و بعد از «منهج الواعظین» تالیف نموده است.
جناب، میرسیدعلی، الاصفهان: رجال و مشاهیر، ص۵۹۶-۵۹۴.
...