[ویکی فقه] سیدحسن بن سیداسماعیل موسوی سدهی اصفهانی، عالم فاضل جلیل، از علمای معاصر در اصفهان می باشد.
حاج سیّدحسن بن سیّداسماعیل موسوی سِدِهی اصفهانی، عالم فاضل جلیل، از علمای معاصر. در سال ۱۳۵۲ق در قریه «آدریان» از توابع سِدِه (خمینی شهر کنونی) متولّد شد. مقدمات را نزد پدر آموخت و سطح را نزد سیّدمصطفی مهدوی و جمال الدین خوانساری فرا گرفت. سپس به قم رفته پس از مدتی به کربلا رفت و نزد حضرات آیات سیّدمحمّد شیرازی، شیخ محمّدحسین مازندرانی، شیخ محمّد شاهرودی و سیّداسداللّه صدر هاشمی سطوح عالیه را خواند. سپس در درس حضرات آیات شیخ کاظم تبریزی، سیّدمرتضی خلخالی، سیّدعلی اشکوری، میرزا علی فلسفی، شیخ صدرا بادکوبه، سیّدعلی سیستانی، مسلم ملکوتی و سیّد هاشم حسنی طهرانی شرکت کرد. آنگاه از در درس آیات عظام حاضر در نجف امام خمینی و سیّدابوالقاسم خوئی بهره برد. در سال ۱۳۹۱ق به دستور رژیم بعثی حاکم بر عراق، از عراق اخراج شده و به ایران بازگشت و در زادگاه خود به تدریس مشغول شد و مدرسه باقرالعلوم را تاسیس کرد. وی سرانجام در ۷ محرم ۱۴۲۸ق مصادف با ۷ بهمن ۱۳۸۵ش وفات یافته و در مدرسه باقرالعلوم مدفون شد.
تألیفات
کتاب های زیر از اوست: ۱. «ثقات الرّواه» در سه جلد به چاپ رسیده است. ۲. «الامامه و الرّوایه» ۳. «تقریرات فقهی و اصولی در آیت اللَّه خوئی»
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۹، ص۲۵۵-۲۵۶.
۱. ↑ شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۹، ص۲۵۵-۲۵۶.۲. ↑ مجلّه آیینه پژوهش، سال هیجدهم، شماره ۱۰۳، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۶.
منبع
...
حاج سیّدحسن بن سیّداسماعیل موسوی سِدِهی اصفهانی، عالم فاضل جلیل، از علمای معاصر. در سال ۱۳۵۲ق در قریه «آدریان» از توابع سِدِه (خمینی شهر کنونی) متولّد شد. مقدمات را نزد پدر آموخت و سطح را نزد سیّدمصطفی مهدوی و جمال الدین خوانساری فرا گرفت. سپس به قم رفته پس از مدتی به کربلا رفت و نزد حضرات آیات سیّدمحمّد شیرازی، شیخ محمّدحسین مازندرانی، شیخ محمّد شاهرودی و سیّداسداللّه صدر هاشمی سطوح عالیه را خواند. سپس در درس حضرات آیات شیخ کاظم تبریزی، سیّدمرتضی خلخالی، سیّدعلی اشکوری، میرزا علی فلسفی، شیخ صدرا بادکوبه، سیّدعلی سیستانی، مسلم ملکوتی و سیّد هاشم حسنی طهرانی شرکت کرد. آنگاه از در درس آیات عظام حاضر در نجف امام خمینی و سیّدابوالقاسم خوئی بهره برد. در سال ۱۳۹۱ق به دستور رژیم بعثی حاکم بر عراق، از عراق اخراج شده و به ایران بازگشت و در زادگاه خود به تدریس مشغول شد و مدرسه باقرالعلوم را تاسیس کرد. وی سرانجام در ۷ محرم ۱۴۲۸ق مصادف با ۷ بهمن ۱۳۸۵ش وفات یافته و در مدرسه باقرالعلوم مدفون شد.
تألیفات
کتاب های زیر از اوست: ۱. «ثقات الرّواه» در سه جلد به چاپ رسیده است. ۲. «الامامه و الرّوایه» ۳. «تقریرات فقهی و اصولی در آیت اللَّه خوئی»
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۹، ص۲۵۵-۲۵۶.
۱. ↑ شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۹، ص۲۵۵-۲۵۶.۲. ↑ مجلّه آیینه پژوهش، سال هیجدهم، شماره ۱۰۳، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۶.
منبع
...
wikifeqh: سید_حسن_موسوی_سدهی