سیدجلال الدین بن مسیح چهارسوقی روضاتی اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جلال الدین بن مسیح چهارسوقی روضاتی، عالم فاضل و نوه صاحب روضات می باشد.
آقامیرزا جلال الدّین روضاتی ابن آقامیرزا مسیح بن میرزا محمّد باقر موسوی چهارسوقی (صاحب روضات الجنات)، عالم فاضل. در سال ۱۲۸۳ق در اصفهان متولّد شد و در خدمت پدر و عمّ بزگوارش به تحصیل پرداخته و به مراتب عالی علم و فضیلت نائل شد و [از جدّ عالی مقام خود صاحب روضات و برادر ایشان میرزا هاشم چهارسوقی اجازه روایت و از سیّدابوالحسن مدیسه ای اصفهانی مرجع عالی قدر تقلید اجازه در امور حسبیه دریافت نمود.
وفات
او عالمی وارسته و بی ریا و زاهد و تارک دنیا بود. در سال ۱۳۵۶ق فرزند برومندش آقامیرزا محمّد هاشم در شط کوفه غرق شد و پدر را غریق محنت و درد جانکاه فراق نمود و در ضمن آن به امراض گوناگون مبتلا شده و عاقبت در بیمارستان بستری شده و تن به عمل جرّاحی داده و دو روز بعد از عمل] در ۱۶ رمضان ۱۳۶۰ق وفات یافته و پیکرش به تخت فولاد حمل و در بقعه نیای بزرگوارش صاحب روضات در تخت فولاد مدفون گردید. مرحوم میرزا حسن چهارسوقی مادّه تاریخ وفات او را چنین سروده است: یکی آمد برون و گفت چنین ••••• «شد بخلد برین جلال الدّین» ۱۳۶۱-۱=۱۳۶۰
تالیفات
صاحب عنوان انواع خطوط خصوصاً نسخ را خوش می نوشته و برخی از کتاب ها را کتابت نموده است. وی یک سلسله مطالب منبری هم در سه چهار جلد و مجموعه بزرگ و کوچک به رشته تحریر کشیده و کتابی در «شرح حال شیطان» در ۴ ذیحجه ۱۳۰۶ق استنساخ نموده که ظاهراً از تالیفات اوست.
روضاتی، سیدمحمدعلی، زندگانی آیت اللَّه چهارسوقی، ص۱۶-۱۷.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس