[ویکی فقه] سیدابوتراب عبدالعلی موسوی خوانساری، مشهور به ابوتراب خوانساری (۱۲۷۱-۱۳۴۶ق) متوفای ۱۳۴۶ هـ. ق، مشهور به ستاره خوانسار، فقیه و رجالی شیعی قرن سیزدهم و چهاردهم قمری می باشد.
فقیه و مدرس بزرگ حوزه ها، سید ابوتراب عبدالعلی موسوی خوانساری، ۱۷ رجب (۱۲۷۱ هـ. ق.) در شهر خوانسار دیده به جهان گشود.
اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۲، ص۳۰۹.
پدرش آیة الله سید ابوالقاسم جعفر خوانساری، از عالمان و فقیهان معروف نجف اشرف و خوانسار بود. وی تحصیلات علوم مقدماتی حوزه را در زادگاهش به پایان رساند و سپس به نجف اشرف مهاجرت کرد و در درس خارج فقه و اصول شیخ محمدحسن (صاحب جواهر)، شیخ مرتضی انصاری، شیخ محسن خنفر، شیخ نوح نجفی و شیخ قاسم محیی الدین نجفی، حاضر شد و بعد از سال ها تحصیل و پژوهش در علوم اسلامی، به درجه بلند اجتهاد نایل آمد.کتاب های «المکاسب»، «البیع» و «اعمال ماه رمضان» به دو زبان فارسی و عربی از آثار ارزشمند اوست، که نشان مهارت و احاطه او بر مبانی، ادله، نظرات، تراجم و رجال است.سید ابوالقاسم، شعبان (۱۲۸۰هـ. ق.) در حالی که فرزندش سید ابوتراب، ۹ سال بیش نداشت، در خوانسار دار فانی را وداع گفت.
مصفی المقال، آقا بزرگ تهرانی، ص۲۴.
کودکی سید ابوتراب در خوانسار، در پناه پدری پیر و مهربان سپری شد. استعداد ذاتی، هوش سرشار و علاقه فراوان به دانش طلبی، به خوبی در او نمایان بود. این ویژگی، پدر را بر آن داشت تا تربیت علمی و اخلاقی او را، خود به عهده گیرد بنابراین خواندن، نوشتن و قرائت قرآن کریم را به او یاد داد، به طوری که هنوز ۹ سال او تمام نشده بود که به دو زبان فارسی و عربی به خوبی تکلم می کرد.با وفات پدر، جناب سید محمدعلی ـ فرزند محمدصادق موسوی خوانساری، ـ (پسرعمه سید ابوتراب خوانساری) ادامه تعلیم و تربیت سید ابوتراب را به عهده گرفت. او با کمک دیگر استادان خوانسار، تا سال (۱۲۸۶هـ. ق.) (سال وفات سید محمدعلی فرزند محمدصادق خوانساری)، ادبیات فارسی، عربی و دیگر دانش های مقدماتی حوزه را به وی آموخت. سید ابوتراب از اخلاق، رفتار و انوار علوم او، تاثیر فراوان پذیرفت. وی بهره مندی خود از دانش هایی چون اصول، فقه و حدیث را مرهون وی می دانست و بارها از او به بزرگی یاد می کرد.سید ابوتراب تا سال (۱۲۹۰ هـ. ق.) در شهر خوانسار ماندگار شد و سپس در سال ۱۲۹۱هـ. ق. برای تکمیل یافته های خود وارد اصفهان شد. وی نزد استادان آن شهر به مدت ۴ سال، به یادگیری فقه، اصول، تفسیر، رجال، ریاضیات و دیگر علوم پرداخت. او در سال ۱۲۹۵ هـ. ق.
نقباءالبشر، آقا بزرگ تهرانی، ج۱، ص۲۷.
...
فقیه و مدرس بزرگ حوزه ها، سید ابوتراب عبدالعلی موسوی خوانساری، ۱۷ رجب (۱۲۷۱ هـ. ق.) در شهر خوانسار دیده به جهان گشود.
اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۲، ص۳۰۹.
پدرش آیة الله سید ابوالقاسم جعفر خوانساری، از عالمان و فقیهان معروف نجف اشرف و خوانسار بود. وی تحصیلات علوم مقدماتی حوزه را در زادگاهش به پایان رساند و سپس به نجف اشرف مهاجرت کرد و در درس خارج فقه و اصول شیخ محمدحسن (صاحب جواهر)، شیخ مرتضی انصاری، شیخ محسن خنفر، شیخ نوح نجفی و شیخ قاسم محیی الدین نجفی، حاضر شد و بعد از سال ها تحصیل و پژوهش در علوم اسلامی، به درجه بلند اجتهاد نایل آمد.کتاب های «المکاسب»، «البیع» و «اعمال ماه رمضان» به دو زبان فارسی و عربی از آثار ارزشمند اوست، که نشان مهارت و احاطه او بر مبانی، ادله، نظرات، تراجم و رجال است.سید ابوالقاسم، شعبان (۱۲۸۰هـ. ق.) در حالی که فرزندش سید ابوتراب، ۹ سال بیش نداشت، در خوانسار دار فانی را وداع گفت.
مصفی المقال، آقا بزرگ تهرانی، ص۲۴.
کودکی سید ابوتراب در خوانسار، در پناه پدری پیر و مهربان سپری شد. استعداد ذاتی، هوش سرشار و علاقه فراوان به دانش طلبی، به خوبی در او نمایان بود. این ویژگی، پدر را بر آن داشت تا تربیت علمی و اخلاقی او را، خود به عهده گیرد بنابراین خواندن، نوشتن و قرائت قرآن کریم را به او یاد داد، به طوری که هنوز ۹ سال او تمام نشده بود که به دو زبان فارسی و عربی به خوبی تکلم می کرد.با وفات پدر، جناب سید محمدعلی ـ فرزند محمدصادق موسوی خوانساری، ـ (پسرعمه سید ابوتراب خوانساری) ادامه تعلیم و تربیت سید ابوتراب را به عهده گرفت. او با کمک دیگر استادان خوانسار، تا سال (۱۲۸۶هـ. ق.) (سال وفات سید محمدعلی فرزند محمدصادق خوانساری)، ادبیات فارسی، عربی و دیگر دانش های مقدماتی حوزه را به وی آموخت. سید ابوتراب از اخلاق، رفتار و انوار علوم او، تاثیر فراوان پذیرفت. وی بهره مندی خود از دانش هایی چون اصول، فقه و حدیث را مرهون وی می دانست و بارها از او به بزرگی یاد می کرد.سید ابوتراب تا سال (۱۲۹۰ هـ. ق.) در شهر خوانسار ماندگار شد و سپس در سال ۱۲۹۱هـ. ق. برای تکمیل یافته های خود وارد اصفهان شد. وی نزد استادان آن شهر به مدت ۴ سال، به یادگیری فقه، اصول، تفسیر، رجال، ریاضیات و دیگر علوم پرداخت. او در سال ۱۲۹۵ هـ. ق.
نقباءالبشر، آقا بزرگ تهرانی، ج۱، ص۲۷.
...
wikifeqh: آیت الله_آقا_سید_ابوتراب_خونساری