سید میرمحمدباقر رفیعی

[ویکی فقه] سیدمیرمحمدباقر رفیعی، از بزرگان و علمای ایران در قرن سیزدهم هجری است.
وی در ۱۲۰۵ ق به دنیا آمد. در کودکی پدر خود را از دست داد و جدش سیدمیرعبدالباقی به تربیت او پرداخت. پس از اخذ علوم اسلامی و فنون ادب به مراتب عالی علمی نائل گردید.
فعالیت های علمی و سیاسی
وی در قزوین صاحب اقتدار و نفوذ کلام فراوان بود. به دستور او، مردم شهر حاکم شهر (دایی ناصرالدین شاه) را که به مردم ستم روا می کرد، با خواری و رسوایی از شهر بیرون کردند.در ۱۲۴۲ ق با جمعی از علمای قزوین راهی جهاد گردید و در جنگ ایران علیه روسیه شرکت جست و بعد راهی عتبات عالیات شد و در کربلا به حوزه درس سید ابراهیم قزوینی (صاحب ضوابط) حاضر شد و در نجف اشرف از حوزه درس شیخ محمدحسن نجفی صاحب جواهر الکلام کسب فیض نمود.
آثار علمی
وی در ۱۲۸۶ ق درگذشت و تألیفاتی از خود باقی گذاشته است. از جمله: شرحی بر شرایع در دو جلد؛ کتاب الاصول، رساله در کلام، مناسک حج؛ رساله ای در امامت و ارث و غیره.

[ویکی فقه] سیدمیرمحمدباقر رفیعی، از بزرگان و علمای ایران در قرن سیزدهم هجری است.
وی در ۱۲۰۵ ق به دنیا آمد. در کودکی پدر خود را از دست داد و جدش سیدمیرعبدالباقی به تربیت او پرداخت. پس از اخذ علوم اسلامی و فنون ادب به مراتب عالی علمی نائل گردید.