سُووَر؛ سوبر یا سوگر؛ نام چشمه یا دریاچه ای که در نسک های مَزدَیَسنایی، از آن به نیکی و با صفاتی همچون «سودبهر و نیک چشمی و نیکی و افزایش و رادی» یاد شده[ ۱] ؛ نام این دریاچه که آذر برزین مهر در نزدیکی آن قرار داشته، همراه با دریاچه «چیچست» ( در نزدیکی آذرگشنسب ) آمده است[ ۲] ؛ دریاچه سوور را در جغرافیای امروز، بر برکه های «سی سر» بر فراز کوهستان بینالود مطابقت داده اند. برکه های سی سر در نزدیکی روستای زرنده از توابع نیشابور مروزی قرار گرفته است. [ ۳]
سووَر؛ suwar در پارسی میانه[ ۴] ؛ نام دریاچه ای در حدود نیشابور خراسان[ ۵] نام این دریاچه در «اوستا» نیامده. متون پهلَوی «بندهش» و «گزیده های زادسپرم» آگاهی ها و گفتارهایی در پیرامون آن روایت شده است. [ ۴] ؛ نام این دریاچه در دو نسک پهلوی یاد شده، به صورت سوبر sūbar و سوگر sūgar نیز آمده. این واژه دربرگیرنده دو بخش «سو + ور»، «سو + بر» و «سو + گر» است؛ بخش اول در همه موارد مشترک است شاید همان سَوَ sava اوستایی باشد که از ریشه سَو sav به معنی مفید بودن، فایده داشتن، پربار بودن، سود داشتن و سودمند بودن آمده است و در حالت اسمی واژه _sava به معنی سود و بهره، همچنین _savah به معنی سود و بهره و منفعت از این ریشه ساخته شده و همچنین در ساخت واژه هایی همچون afzūdan و abzūdan ( =افزودن ) ، afzōnīgīhā ( =سودبخشی و تقدس ) ، sutā. āpakā یا sūdābag ( =سودابه، دارنده آب های سودبخش ) ، saošyant ( =سوشیانت، آخرین موعود مزدیسنایی که همه هستی مادی را سود خواهد داد ) ، vouru. savah ( فراخ سود، نام یکی از یاران سوشیانت ) به کار رفته است. [ ۶] همچنین نام این دریاچه در متون مختلف به صورت «چشمه سو»، «چشمه سوز» و «سبزرود» نیز آمده و به طور خاص در شاهنامه فردوسی، از آن با عنوان «چشمه سو» یاد شده و رویداد حضور و جان سپردن یزدگرد اول در کنار آن، به رشته نظم درآمده است. [ ۷]
چنان که در متون پهلوی کیش مزدیسنا آمده؛ در پی حمله اهریمن به آب و دفاع آب، چندین دریاچه پدید آمد که یکی از آنها سووَر بود. [ ۴] «بندهش» از سوور، در کنار دریاچه های دیگر همچون چیچست، خوارزم، فرزدان، زراومند، اسواست، خسرو، سدویس، اورویش و … نام برده و آنها را چنین توصیف نموده که «همانند چشم مردمان، اینها چشمه آبهایند. » پس از آن به توصیف دریاچه چیچست پرداخته، سپس دربارهٔ سوور ( سوبر ) می گوید: «سود بهر . نیکخواهی و بهی، برکت و رادی از او بیافریده شده است. »[ ۸] و دربارهٔ این دو دریاچه چنین می گوید که «سرچشمه ایشان به چشمه دریا پیوسته است. »[ ۹] در گزیده های زادسپرم، پس از روایت رویداد حمله اهریمن به آفریدگان و دفاع آنان در برابر اهریمن؛ داستان پدید آمدن دو دریاچه چیچست و سوور را در فرجام دومین نبرد آب با اهریمن چنین می گوید که در آن هنگام، دو چشمه - دریا بر زمین گشوده و پدیدار شدند؛ یکی چیچَست است «دریاچه ژرفِ نمکین آبِ بی تازش و بی زندگی که بر ساحلش، آذرگشنسب پیروزگر نشیند» و دیگری «سووَر» است که «هر ستبری ( کثیفی ) را به کرانه ها ( اطراف ) افکند و خویشتن را روشن و پاک دارد؛ زیرا به مانند چشمی است که هر گردی و هر ریمنی ( چرک ) را به کنار افکند. به سبب ژرفایش، آنچه اندر دریا شود به بُن ( تَه ) نرسد. به نزدیکی آن، آذرمهرِ سودبخش، بُرزین مهر، نشیند. »[ ۲] [ ۸] [ ۱۰]
سووَر؛ suwar در پارسی میانه[ ۴] ؛ نام دریاچه ای در حدود نیشابور خراسان[ ۵] نام این دریاچه در «اوستا» نیامده. متون پهلَوی «بندهش» و «گزیده های زادسپرم» آگاهی ها و گفتارهایی در پیرامون آن روایت شده است. [ ۴] ؛ نام این دریاچه در دو نسک پهلوی یاد شده، به صورت سوبر sūbar و سوگر sūgar نیز آمده. این واژه دربرگیرنده دو بخش «سو + ور»، «سو + بر» و «سو + گر» است؛ بخش اول در همه موارد مشترک است شاید همان سَوَ sava اوستایی باشد که از ریشه سَو sav به معنی مفید بودن، فایده داشتن، پربار بودن، سود داشتن و سودمند بودن آمده است و در حالت اسمی واژه _sava به معنی سود و بهره، همچنین _savah به معنی سود و بهره و منفعت از این ریشه ساخته شده و همچنین در ساخت واژه هایی همچون afzūdan و abzūdan ( =افزودن ) ، afzōnīgīhā ( =سودبخشی و تقدس ) ، sutā. āpakā یا sūdābag ( =سودابه، دارنده آب های سودبخش ) ، saošyant ( =سوشیانت، آخرین موعود مزدیسنایی که همه هستی مادی را سود خواهد داد ) ، vouru. savah ( فراخ سود، نام یکی از یاران سوشیانت ) به کار رفته است. [ ۶] همچنین نام این دریاچه در متون مختلف به صورت «چشمه سو»، «چشمه سوز» و «سبزرود» نیز آمده و به طور خاص در شاهنامه فردوسی، از آن با عنوان «چشمه سو» یاد شده و رویداد حضور و جان سپردن یزدگرد اول در کنار آن، به رشته نظم درآمده است. [ ۷]
چنان که در متون پهلوی کیش مزدیسنا آمده؛ در پی حمله اهریمن به آب و دفاع آب، چندین دریاچه پدید آمد که یکی از آنها سووَر بود. [ ۴] «بندهش» از سوور، در کنار دریاچه های دیگر همچون چیچست، خوارزم، فرزدان، زراومند، اسواست، خسرو، سدویس، اورویش و … نام برده و آنها را چنین توصیف نموده که «همانند چشم مردمان، اینها چشمه آبهایند. » پس از آن به توصیف دریاچه چیچست پرداخته، سپس دربارهٔ سوور ( سوبر ) می گوید: «سود بهر . نیکخواهی و بهی، برکت و رادی از او بیافریده شده است. »[ ۸] و دربارهٔ این دو دریاچه چنین می گوید که «سرچشمه ایشان به چشمه دریا پیوسته است. »[ ۹] در گزیده های زادسپرم، پس از روایت رویداد حمله اهریمن به آفریدگان و دفاع آنان در برابر اهریمن؛ داستان پدید آمدن دو دریاچه چیچست و سوور را در فرجام دومین نبرد آب با اهریمن چنین می گوید که در آن هنگام، دو چشمه - دریا بر زمین گشوده و پدیدار شدند؛ یکی چیچَست است «دریاچه ژرفِ نمکین آبِ بی تازش و بی زندگی که بر ساحلش، آذرگشنسب پیروزگر نشیند» و دیگری «سووَر» است که «هر ستبری ( کثیفی ) را به کرانه ها ( اطراف ) افکند و خویشتن را روشن و پاک دارد؛ زیرا به مانند چشمی است که هر گردی و هر ریمنی ( چرک ) را به کنار افکند. به سبب ژرفایش، آنچه اندر دریا شود به بُن ( تَه ) نرسد. به نزدیکی آن، آذرمهرِ سودبخش، بُرزین مهر، نشیند. »[ ۲] [ ۸] [ ۱۰]
wiki: سوور
سوور (ناحیه تشسکا لیپا). سوور ( به چکی: Svor ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری چک است که در ناحیه تشسکا لیپا واقع شده است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: سوور (ناحیه تشسکا لیپا)