سوده بنت ذمعه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سوده بنت ذمعه، زنی بیوه که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) یک سال بعد از رحلت خدیجه (سلام الله علیها) در سال یازدهم بعثت، با وی ازدواج کرد،
سوده، دختر زمعة که نیای او لوی بن غالب قرشی عامری بود مادرش شموس دختر قیس نام داشت. در دوره جاهلی به ازدواج سکران بن عمرو بن عبد شمس درآمد. با ظهور اسلام به دین اسلام می گراید و بعد از او همسرش مسلمان می شود. در جریان هجرت دوم مسلمین به حبشه، با همسرش هجرت می کند چون به مکه باز می گردد همسرش در مکه می میرد و رسول خدا (صلی الله علیه وآله) او را دفن می کند.
ازدواج سوده با پیامبر
ازدواج پیامبر (صلی الله علیه وآله) با سوده چند ماه قبل از هجرت و پس از وفات خدیجه صورت گرفت او نخستین زن پیامبر پس از خدیجه (سلام الله علیها) بود. نقل است که خوله دختر حکیم پس از وفات خدیجه نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) آمد و نظر ایشان را دربارۀ ازدواج جویا شد. حضرت (صلی الله علیه وآله) پاسخ مثبت دادند وی سوده را معرفی کرد و از طرف پیامبر از او خواستگاری نمود. او به ازدواج پیامبر درآمد. وی در جریان هجرت به مدینه همراه فاطمه (سلام الله علیها) و ام کلثوم بود. از او به عنوان زنی روزه دار و شب زنده دار و عابد و با تقوا و زاهد یاد کرده اند.
قول عایشه درباره سوده
عایشه دربارۀ او گفته است: «در روش و منش زنی را به اندازۀ سوده دوست نداشتم که مثلش باشم، جز این که در اخلاقش تندی بود که زود برطرف می شد». آورده اند که سوده گوید: پیش ال عفراء بودم که اسیران جنگ بدر را آوردند. و من به خانۀ خویش رفتم و پیغمبر خدا آن جا بود. و «ابو یزید سهیل بن عمر» در گوشۀ اتاق و دستانش به گردن بسته بود. چون او را بدین حال دیدم خودداری نتوانستم و گفتم: «ای ابویزید تسلیم شدید؟! چرا دلیرانه نمردید؟! » و گفتار پیغمبر مرا به خود آورد که می گفت: «ای سوده! بر ضد خدا و پیغمبر او سخن می کنی؟! » گفتم: «ای پیغمبر! قسم به خدایی که تو را به حق برانگیخت که وقتی دستان ابویزید را بر گردن بسته دیدم خودداری نتوانستم و این سخن بگفتم»
اختلاف درباره طلاق سوده
...

پیشنهاد کاربران

بپرس