سنجش انزیمی

سنجش آنزیمی. سنجش های آنزیمی روش های آزمایشگاهی برای اندازه گیری فعالیت آنزیمی است که برای مطالعه سینتیک آنزیم و مهار آنزیم حیاتی هستند.
کمیت یا غلظت آنزیم را می توان مانند سایر مواد شیمیایی یا از نظر فعالیت در واحد آنزیمی، به مقدار مولار بیان کرد.
تمام سنجش های آنزیمی یا میزان مصرف بستر یا تولید محصول را در طول زمان اندازه گیری می کنند. [ ۱] تعداد زیادی از روش های مختلف اندازه گیری غلظت بسترها و محصولات وجود دارد و بسیاری از آنزیم ها را می توان از طریق چندین روش مختلف سنجش کرد. بیوشیمیست ها معمولاً با استفاده از چهار نوع آزمایش واکنش های کاتالیزوری آنزیمی را مطالعه می کنند:[ ۲]
سنجش های مداوم راحت ترین نوع سنجش هستند، با یک روش سرعت واکنش را بدون هیچ کار دیگری لازم ارائه می دهند. انواع مختلفی از سنجش های پیوسته وجود دارد.
در روش های اسپکتروفتومتری، با اندازه گیری تغییر در مقدار نوری که محلول جذب می کند، روند واکنش دنبال می شود. اگر این نور در ناحیه مرئی باشد، در واقع می توان تغییر رنگ سنجش را مشاهده کرد و به آنها سنجش رنگ سنجی می گویند. روش MTT، روش ردوکس با استفاده از رنگ تترازولیوم به عنوان بستر، نمونه ای از روش رنگ سنجی است.
از نور ماورا UV بنفش اغلب استفاده می شود، زیرا کوآنزیم های رایج NADH و NADPH نور ماورا بنفش را در اشکال کاهش یافته خود جذب می کنند، اما در فرم های اکسید شده آن وجود ندارد. اکسیدوروکتاز با استفاده از NADH به عنوان یک بستر می تواند با دنبال کردن کاهش جذب UV در طول موج ۳۴۰ نانومتر مورد سنجش قرار گیرد. همان طور که کوآنزیم را مصرف می کند.
کالریمتری اندازه گیری گرمای آزاد شده یا جذب شده توسط واکنش های شیمیایی است. این سنجش ها بسیار کلی هستند، از آنجا که بسیاری از واکنش ها شامل تغییر در گرما و با استفاده از میکرو کالری متر سنجش می شود، آنزیم یا بستر زیادی لازم نیست. از این روش ها می توان برای اندازه گیری واکنش هایی استفاده کرد که سنجش آنها با روش های دیگر ممکن نیست. [ ۳]
سنجش های ناپیوسته زمانی است که نمونه ها از فواصل زمانی از واکنش آنزیمی گرفته می شوند و میزان تولید محصول یا مصرف بستر در این نمونه ها اندازه گیری می شود.
• آنزیم محدود کننده
• سنجش ردپای DNase
• سینتیک آنزیم