سلول سندان الماس ( DAC ) وسیله ای با فشار بالا است که در آزمایش های علمی مورد استفاده قرار می گیرد. این وسیله فشرده سازی یک قطعه کوچک ( ابعاد کوچکتر از میلی متر ) را در فشارهای شدید، معمولاً تا حدود ۱۰۰–۲۰۰ گیگاپاسکال امکان پذیر می کند، اگرچه دستیابی به فشارهای تا ۷۷۰ گیگاپاسکال ( ۷٬۷۰۰٬۰۰۰ بار / ۷٫۷ میلیون اتمسفر ) امکان پذیر است. [ ۱] [ ۲]
از این وسیله برای بازسازی فشار موجود در سیارات استفاده شده است تا مواد و فازهایی که در شرایط عادی محیط مشاهده نشده اند، بررسی شوند. نمونه های قابل توجه شامل یخ غیر مولکولی X , [ ۳] نیتروژن پلیمری[ ۴] و مراحل فلزی زنون[ ۵] و هیدروژن است. [ ۶]
سلول سندان الماس از دو الماس در جهات مخالف همراه با نمونه فشرده شده بین سطوح زیرین صیقلی ( نوک ها ) تشکیل شده است. فشار ممکن است با استفاده از ماده ای مرجع کنترل شود که رفتار آن تحت فشار شناخته شده است. استانداردهای متداول فشار شامل یاقوت فلورسانس، [ ۷] و فلزات مختلفی با ساختار ساده مانند مس یا پلاتین است. [ ۸] فشار تک محوره اعمال شده توسط سلول سندان الماس می تواند توسط یک ماده انتقال دهنده فشار مانند آرگون، زنون، هیدروژن، هلیوم، روغن پارافین یا مخلوطی از متانول و اتانول به فشار هیدرواستاتیک یکنواخت تبدیل شود. [ ۹] این ماده انتقال دهنده فشار توسط یک واشر و دو سندان الماس محصور شده است. نمونه را می توان از درون الماس ها مشاهده کرد و توسط پرتوهای ایکس و نور مرئی روشن می شود. در این روش، پراش پرتو X و فلورسانس؛ جذب نوری و نورتابناکی؛ طیف بینی موسباور، پراکندگی رامان و پراکندگی بریلوئن؛ نابودی پوزیترون و سایر سیگنال ها را می توان از مواد تحت فشار بالا اندازه گیری کرد. میدان های مغناطیسی و مایکروویو را می توان از خارج به سلول اعمال کرد که اندازه گیری رزونانس مغناطیسی هسته ای، رزونانس مغناطیسی الکترونی و سایر اندازه گیری های مغناطیسی را ممکن می سازند. [ ۱۰] اتصال الکترود به نمونه اجازه می دهد تا اندازه گیری های الکتریکی و مغناطیسی و همچنین گرم کردن نمونه تا چند هزار درجه انجام شود. دماهای بسیار بالا را ( تا 7000 K ) [ ۱۱] می توان با گرمایش ناشی از لیزر به دست آورد، [ ۱۲] و خنک کردن تا میلیکلوین ها نشان داده شده است.
عملکرد سلول سندان الماس به یک اصل ساده متکی است:


این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز این وسیله برای بازسازی فشار موجود در سیارات استفاده شده است تا مواد و فازهایی که در شرایط عادی محیط مشاهده نشده اند، بررسی شوند. نمونه های قابل توجه شامل یخ غیر مولکولی X , [ ۳] نیتروژن پلیمری[ ۴] و مراحل فلزی زنون[ ۵] و هیدروژن است. [ ۶]
سلول سندان الماس از دو الماس در جهات مخالف همراه با نمونه فشرده شده بین سطوح زیرین صیقلی ( نوک ها ) تشکیل شده است. فشار ممکن است با استفاده از ماده ای مرجع کنترل شود که رفتار آن تحت فشار شناخته شده است. استانداردهای متداول فشار شامل یاقوت فلورسانس، [ ۷] و فلزات مختلفی با ساختار ساده مانند مس یا پلاتین است. [ ۸] فشار تک محوره اعمال شده توسط سلول سندان الماس می تواند توسط یک ماده انتقال دهنده فشار مانند آرگون، زنون، هیدروژن، هلیوم، روغن پارافین یا مخلوطی از متانول و اتانول به فشار هیدرواستاتیک یکنواخت تبدیل شود. [ ۹] این ماده انتقال دهنده فشار توسط یک واشر و دو سندان الماس محصور شده است. نمونه را می توان از درون الماس ها مشاهده کرد و توسط پرتوهای ایکس و نور مرئی روشن می شود. در این روش، پراش پرتو X و فلورسانس؛ جذب نوری و نورتابناکی؛ طیف بینی موسباور، پراکندگی رامان و پراکندگی بریلوئن؛ نابودی پوزیترون و سایر سیگنال ها را می توان از مواد تحت فشار بالا اندازه گیری کرد. میدان های مغناطیسی و مایکروویو را می توان از خارج به سلول اعمال کرد که اندازه گیری رزونانس مغناطیسی هسته ای، رزونانس مغناطیسی الکترونی و سایر اندازه گیری های مغناطیسی را ممکن می سازند. [ ۱۰] اتصال الکترود به نمونه اجازه می دهد تا اندازه گیری های الکتریکی و مغناطیسی و همچنین گرم کردن نمونه تا چند هزار درجه انجام شود. دماهای بسیار بالا را ( تا 7000 K ) [ ۱۱] می توان با گرمایش ناشی از لیزر به دست آورد، [ ۱۲] و خنک کردن تا میلیکلوین ها نشان داده شده است.
عملکرد سلول سندان الماس به یک اصل ساده متکی است:



wiki: سلول سندان الماس