سعد بن عباده

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوثابت، یا ابوقیس، سعد بن عباده، صحابه مهم رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) و از بزرگان انصار بود.
او در خانواده شریف و بزرگوار پرورش یافت. مادرش عمره، دختر مسعود بن قیس از زن هایی بود که با رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بیعت کرد و در سال ۵ هجری وفات یافت و پیغمبر بنا به درخواست سعد، بر او نماز خواند. پدرش عباده، جدش دلیم (دلهم) و پسرش قیس، همگی کریم و میهمان نواز بودند، همه روزه اطراف مکان آنها دعوت عمومی برای صرف غذا از مردم می شد. گفته اند که در هیچ یک از خاندان عرب، سابقه نداشته که میهمان داری عمومی در چهار نسل به این صورت ادامه داشته باشد.
سَعد بن عبادة در زمان پیامبر
سَعد بن عبادة بن دلیم انصاری خزرجی مدنی از اصحاب پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) که در بیعت عقبه دوم شرکت داشت و پیغمبر او را به ریاست بنی ساعده از قبیله خزرج برگزید. وی مردی سخاوتمند و سفره دار و غیرتمند بود و در آغاز هجرت کمک های مالی فراوانی به مهاجران نمود و در دوران زندگی پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) در مدینه گام های ارزنده ای در راه اسلام برداشت از معدود صحابه پیغمبر بود که از آن حضرت، اجازه کتابت حدیث گرفت و از نقبای ۱۲ گانه انصار سعد، رئیس قبیله خزرج و از بزرگان عرب در مدینه در زمان جاهلیت و اسلام بود. سعد برای پیغمبر همه روزه ظرفی از غذا می فرستاد و گاهی هم حضرت امیرالمومنین علی (علیه السلام) را به خانه اش دعوت می کند. نیز هر شب حدود ۸۰ نفر از اصحاب صفه را به خانه می برد و پذیرایی می کرد. در حالی که بقیه انصار، یکی دو نفر را همراه می بردند. پیامبر بارها برای او و خانواده اش دعا کردند. روزی بعد از افطار در منزل او، این گونه دعا کردند که غذایتان را همواره نیکان خورند و فرشتگان بر شما درود فرستند و روزه داران نزد شما افطار کنند.
سعد بعد از وفات پیامبر
در روز وفات پیغمبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) حب ریاست وی را بر این داشت که بزرگ ترین جنایت تاریخ اسلام را او بنیان نهد چه واقعه سقیفه بنی ساعده که حق را از مسیر اصلی خود منحرف ساخت از او آغاز گردید. گرچه وی خود از این کار طرفی نبست و دیگران بر سر کار آمدند. وی با ابوبکر بیعت ننمود و آن ها هم از بیم شورش قبیله خزرج بر او سخت نگرفتند و در زمان عمر به شام هجرت کرد و در حوران شام به سال ۱۴ یا ۱۵ شب هنگام به تیر مغیرة بن شعبه فرستاده عمر، ترور شد و بعداً شیوع یافت که جنیان او را کشته اند. روزی ابوحنیفه به مؤمن طاق گفت: اگر علی حقی داشت چرا پس از رحلت رسول حق خویش را مطالبه ننمود؟ مؤمن طاق گفت: ترسید که جنیان او را بکشند، چنان که آن ها سعد بن عباده را به تیر مغیره کشتند. پسر سعد بن عباده، قیس بن سعد از یاوران مخلص حضرت امام علی و امام حسن مجتبی (صلوات الله علیهما) بود.

[ویکی شیعه] سَعد بن عُبادة خَزرَجی(درگذشته ۱۵ق) پرچمدار انصار، مشاور پیامبر(ص) در جنگ احزاب که در غزوه های متعددی در کنار پیامبر حضور داشت. سعد از اشراف و بزرگان مدینه و رئیس قبیلهٔ خزرج بود و پیش از اسلام، به سعد کامل معروف بود. سعد در پیمان عَقَبه با پیامبر(ص)، از نُقَبای دوازده گانه شد.
پس از درگذشت پیامبر(ص)، برخی از بزرگان انصار در سقیفه جمع شدند و سعد بن عباده گزینه خلافت ایشان بود. اما با ورود ابوبکر و عمر و ابوعبیده جراح، اجتماع سقیفه به خلافت ابوبکر متمایل شد و با وی بیعت کردند. سعد هیچگاه با خلیفه اول و دوم بیعت نکرد. وی در عصر خلافت عمر بن خطاب به قتل رسید که برخی آن را منتسب به جنیان کردند.
نام کامل او، سَعد بن عُبادة بن دُلَیم بن حارثه خَزرَجی است که با کنیه ابوثابت یا ابوقیس شناخته می شده است. خاندان سعد از اشراف قبیله خزرج بودند و پدرش عباده از بزرگان قبیله خزرج در یثرب بود و مادرش عمره بنت مسعود بن قیس از بانوانی بود که با پیامبر اسلام(ص) بیعت کرد و در سال پنجم هجرت وفات نمود.

[ویکی اهل البیت] ابوثابت، یا ابوقیس، سعد بن عباده، صحابه مهم رسول خدا صلی الله علیه و آله و از بزرگان انصار بود.
او در خانواده شریف و بزرگوار پرورش یافت. مادرش عمره، دختر مسعود بن قیس از زنهایی بود که با رسول خدا صلی الله علیه و آله بیعت کرد و در سال 5 هجری وفات یافت و پیغمبر بنا به درخواست سعد، بر او نماز خواند. پدرش عباده، جدش دلیم (دلهم) و پسرش قیس، همگی کریم و میهمان نواز بودند، همه روزه اطراف مکان آنها دعوت عمومی برای صرف غذا از مردم می شد. گفته اند که در هیچیک از خاندان عرب، سابقه نداشته که میهمانداری عمومی در چهار نسل به این صورت ادامه داشته باشد.
سَعد بن عبادة بن دلیم انصاری خزرجی مدنی از اصحاب پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله که در بیعت عقبه دوم شرکت داشت و پیغمبر او را به ریاست بنی ساعده از قبیله خزرج برگزید. وی مردی سخاوتمند و سفره دار و غیرتمند بود و در آغاز هجرت کمک های مالی فراوانی به مهاجران نمود و در دوران زندگی پیغمبر صلی الله علیه و آله در مدینه گام های ارزنده ای در راه اسلام برداشت از معدود صحابه پیغمبر بود که از آن حضرت، اجازه کتابت حدیث گرفت و از نقبای 12 گانه انصار سعد، رئیس قبیله خزرج و از بزرگان عرب در مدینه در زمان جاهلیت و اسلام بود.
سعد برای پیغمبر همه روزه ظرفی از غذا می فرستاد و گاهی هم حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام را به خانه اش دعوت می کند. نیز هر شب حدود 80 نفر از اصحاب صفه را به خانه می برد و پذیرایی می کرد. در حالی که بقیه انصار، یکی دو نفر را همراه می بردند. پیامبر بارها برای او و خانواده اش دعا کردند. روزی بعد از افطار در منزل او، اینگونه دعا کردند که غذایتان را همواره نیکان خورند و فرشتگان بر شما درود فرستند و روزه داران نزد شما افطار کنند.
در روز وفات پیغمبر صلی الله علیه و آله حب ریاست وی را بر این داشت که بزرگترین جنایت تاریخ اسلام را او بنیان نهد چه واقعه سقیفه بنی ساعده که حق را از مسیر اصلی خود منحرف ساخت از او آغاز گردید.
گرچه وی خود از این کار طرفی نبست و دیگران بر سر کار آمدند. وی با ابوبکر بیعت ننمود و آن ها هم از بیم شورش قبیله خزرج بر او سخت نگرفتند و در زمان عمر به شام هجرت کرد و در حوران شام به سال 14 یا 15 شب هنگام به تیر مغیرة بن شعبه فرستاده، عمر ترور شد و بعداً شیوع یافت که جنیان او را کشته اند.
روزی ابوحنیفه به مؤمن طاق گفت: اگر علی حقی داشت چرا پس از رحلت رسول حق خویش را مطالبه ننمود؟ مؤمن طاق گفت: ترسید که جنیان او را بکشند، چنان که آن ها سعد بن عباده را به تیر مغیره کشتند. پسر سعد بن عباده، قیس بن سعد از یاوران مخلص حضرت امام علی و امام حسن مجتبی صلوات الله علیهما بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس