چو آمد بنزدش زمین بوسه داد
ستایشگری را زبان برگشاد.
فردوسی.
ای آنکه در ایام ستایشگری توصوفی شمرَد عیب نگهبانی دم را.
عرفی ( از آنندراج ).
رجوع به ستایشگر شود.ستایشگری
لغت نامه دهخدا
چو آمد بنزدش زمین بوسه داد
ستایشگری را زبان برگشاد.
صوفی شمرَد عیب نگهبانی دم را.
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
ستایشگری یا هوگویی[ نیازمند منبع] ( Eulogy ) ( از εὐλογία، eulogia، یونانی کلاسیک، پیشوند eu برای "خوش"، "خوب" یا "راستین" در اوستایی "هو"، و پسوند logia برای "گفتن"، "واژه ها" یا "بافه"، باهم دیگر برای "ستایش" ) سخنرانی یا نوشتاری در ستایش کسی یا کسانی یا چیزهایی است، به ویژه یکی که به تازگی مرده یا بازنشسته شده یا به عنوان یک اصطلاح ابراز علاقه. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
ستایشگری معمولاً توسط یک هموند خانواده یا یک دوست خانوادگی نزدیک در مورد کسی که مرده ادا می شود. [ ۴] برای ستایش از یک فرد زنده که در مواردی مانند بازنشستگی داده می شود، یک همکار ارشد شاید بتواند آن را ادا کند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفستایشگری معمولاً توسط یک هموند خانواده یا یک دوست خانوادگی نزدیک در مورد کسی که مرده ادا می شود. [ ۴] برای ستایش از یک فرد زنده که در مواردی مانند بازنشستگی داده می شود، یک همکار ارشد شاید بتواند آن را ادا کند. [ ۵]
wiki: ستایشگری
مترادف ها
تشویق، ستایش، ستایشگری، مدح، مداحی، مدیحه سرایی
ستایش، عشق ورزی، پرستش، نیایش، ستایشگری، سجود
ستایش، پرستش، ستایشگری، سجود، عبادت
پیشنهاد کاربران
ثناگویی