سامی

سامی (اسکاندیناوی). مردم سامی ( به انگلیسی: Sami یا Saami ) از مردمان بومی ساکن منطقه قطبی موسوم به ساپمی ( Sápmi ) هستند، که امروزه شامل بخش هایی از دوردست های شمالی سوئد، نروژ، فنلاند، شبه جزیره کولا روسیه، و منطقه مرزی بین جنوب و میانه سوئد و نروژ می شود.
سامیان تنها مردم بومی اسکاندیناوی هستند که تحت کنوانسیون های بین المللی به رسمیت شناخته شده اند، و از این رو شمالی ترین مردم بومی اروپا به شمار می آیند. [ ۷] زبان های این مردم یعنی زبان های سامی از شاخه اورالی است.
به طور سنتی، سامی ها انواع معیشت را دنبال می کنند، از جمله ماهیگیری ساحلی، شکار حیوانات خزدار و گله داری. بیشترین چیزی که به آن شناخته شده اند, گله داری و پرورش گوزن شمالی است. به دلایل سنتی، زیست محیطی، فرهنگی و سیاسی، نگه داری گله های گوزن شمالی به طور قانونی فقط برای افراد سامی در بعضی مناطق کشورهای شمال اروپا محفوظ است.

سامی (Semite)
اقوام خاورمیانه. در آغاز به زبان سامی سخن می گفتند و نقل است که از نوادگان سام اند که بنابر کتاب مقدساز پسران حضرت نوح(ع) بوده است. اقوام باستانی سامی مشتمل اند بر عبرانی ها، عَمّونیان، موآبیان، اَدومیان، بابِلی ها، آشوری ها، کلدانیان، فنیقی ها، و کنعانیان. ادیان یکتاپرست ابراهیمی را نیز همین مردمان بنیاد نهادند. سامی ها، صحراگرد و چوپان بودند. این اقوام، که گه گاه شهرهایی نیز برمی آوردند، از حدود ۲۵۰۰ سال پیش از شبه جزیرۀ عربستان به نقاط دیگر کوچیدند و در سواحل مدیترانه، بین النهرین و دلتای نیل سکنی گزیدند. اقوام سامی به قبایلی تقسیم می شدند که ریاست آ ن ها را شیوخی برعهده داشتند که منصبشان موروثی بود. سامی های بین النهرین با سومری ها و اکدی ها درآمیختند. فنیقی ها به دریانوردی روی آوردند و عبرانیان کوچیده به شبه جزیرۀ سینا در فلسطین سکنی گزیدند.