رفتار پیامبر با فرزندان

[ویکی فقه] همان گونه که کودک به غذاهای جسمی نیاز دارد، به غذاهای روحی نیز نیازمند است و مهربانی با وی، بهترین غذای روحی برای کودک است؛ زیرا کودک از بوسیدن، بوییدن و در آغوش گرفتن خشنود می شود و لذت می برد. پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) افزون بر دستورهایی که در این باره به پیروان خود می داد، در عمل به آنها نیز پیشگام بود.
یکی از بهترین روش های پرورش درست عواطف کودک، نوازش و ابراز محبت به آنان است؛ زیرا همان گونه که کودک به غذاهای جسمی نیاز دارد، به غذاهای روحی نیز نیازمند است و مهربانی با وی، بهترین غذای روحی برای کودک است؛ زیرا کودک از بوسیدن، بوییدن و در آغوش گرفتن خشنود می شود و لذت می برد. پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) افزون بر دستورهایی که در این باره به پیروان خود می داد، در عمل به آنها نیز پیشگام بود.انس بن مالک می گوید: «من هیچ کس را ندیدم که با خانواده خود از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) مهربان تر باشد.» رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) هر روز صبح بر سر فرزندان و نوادگان خود دست نوازش می کشید. عایشه می گوید: «هنگامی که «ابراهیم پسر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) از دنیا رفت، آن حضرت گریست؛ به گونه ای که قطرات اشک بر گونه های آن حضرت سرازیر شد. گفتند: «ای رسول خدا! شما دیگران را از گریستن منع می کنید، در حالی که خود گریه می کنید؟ «فرمود: این گریه ای نیست که از روی خشم باشد؛ بلکه از روی رحمت و مهربانی است.» انس بن مالک می گوید: «از رسول خدا پرسیدند: کدام یک از خانواده ات را بیشتر دوست داری؟ فرمود: حسن و حسین را بیشتر از دیگران دوست دارم.» سعید بن راشد می گوید: «امام حسن و امام حسین (علیه السّلام) به سوی رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) دویدند. آن حضرت آنان را در آغوش گرفت و فرمود: «این دو، گل های خوشبوی من از دنیایند.»
هدیه دادن
یکی از شیوه های رفتاری رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) با کودکان این بود که به آنان هدایایی می داد. در برخی از روایات نقل شده است که مردی نزد پیامبر آمد و گفت: «ای رسول خدا! بچه آهویی را شکار کرده ام. آن را به شما هدیه می دهم تا به فرزندانت حسن و حسین (علیه السّلام) بدهید.» آن حضرت، هدیه را پذیرفت و برای صیاد دعا کرد. سپس امام حسن (علیه السّلام) نزد پیامبر آمد و دوست داشت آن بچه آهو را بگیرد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) آن را به امام حسن (علیه السّلام) داد. او آن را گرفت و نزد مادرش رفت و بسیار خوشحال بود و با آن بازی می کرد. عایشه می گوید: «نجاشی، پادشاه حبشه برای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) یک انگشتر طلا فرستاد که در حبشه ساخته شده بود. رسول خدا، «امامه دختر ابی العاص» که دختر خوانده پیامبر بود را فرا خواند و گفت: «ای دختر کوچک، خود را با این هدیه زینت بخش.» پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) در حدیثی فرمود: «هر کس تحفه ای از بازار بخرد و برای خانواده خود بیاورد، پاداش او نزد خدا مانند کسی است که به مستمندان کمک کرده باشد.»آن حضرت درباره تقسیم هدایا فرمود: «هدیه را اول به دختران و سپس به پسران بدهید. هر کس، دختر بچه خود را خوشحال کند، پاداش آزاد کردن بنده ای از فرزندان اسماعیل را دارد و آنکه پسر بچه اش را خوشحال کند، مانند کسی است که از خوف خدا گریسته باشد و پاداش چنین فردی، بهشت برین است.»
بوسیدن
رفتار پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) با کودکان در هر زمینه، قابل دقت است؛ از جمله درباره بوسیدن کودکان که نمونه های فراوانی در مدارک نقل شده است. در روایتی آمده است که آن حضرت، امام حسن و حسین (علیه السّلام) را می بوسید. اقرع بن حابس این را دید و گفت: «من، ده فرزند دارم که هرگز یکی از آنان را نبوسیده ام.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرمود: «من چه کنم که خداوند، رحمت خویش را از تو گرفته است؟» ابن عباس می گوید: «نزد پیامبر بودم. فرزندش ابراهیم بر زانوی چپش و امام حسین (علیه السّلام) بر زانوی راستش قرار داشت. آن حضرت گاهی ابراهیم بوسید و گاهی حسین (علیه السّلام) را می بوسید.» پیامبر فرمود: «کسی که فرزند خود را ببوسد، خداوند برای او یک حسنه می نویسد و کسی که فرزند خود را خوشحال سازد، خداوند هم روز قیامت او را خوشحال می کند.»
دوست داشتن حضرت فاطمه
...