رؤیای ادم مضحک

رؤیای آدم مضحک. رؤیای آدم مضحک، ( به روسی: Сон смешного человека, Son smeshnovo cheloveka ) ، یک داستان کوتاه از فیودور داستایفسکی است که در سال ۱۸۷۷ نوشته شده است. داستان، افکار و تجربیات مردی را روایت می کند که در نظرش، هیچ چیز در دنیا ارزشی برایش ندارد. این داستان کوتاه، هنگام پرسه زدن راوی و شخصیت اصلی داستان، در خیابان های سن پترزبورگ شروع می شود و زاویه دید داستان از آغاز تا پایان آن، اول شخص مفرد ( من ) است. راوی داستان که تصمیم به خودکشی گرفته؛ به طور تصادفی با دخترک فقیری روبه رو می شود که از او برای کمک به مادر در حال مرگ خود درخواست یاری می کند. در جریان داستان، او به جای خودکشی می خوابد و به رؤیایی فرومی رود که با سفری به سیارهٔ دیگر و به فساد کشاندن آن جا در جریان رؤیا، در نهایت دیدگاه او نسبت به زندگی و جهان تغییر می کند و عشق به خود و دیگر انسان ها در وجود او زنده می شود. رؤیای آدم مضحک را می توان داوری و برداشت نهایی نویسنده دربارهٔ انسان دانست. نام این داستان، نام یک مجموعه داستان کوتاه از فیودور داستایفسکی نیز هست. در ایران، ترجمه این داستان کوتاه، در یک مجموعه داستان کوتاه از داستایفسکی به همراه ترجمه شش داستان کوتاه دیگر از این نویسنده روس، به چاپ رسیده و با نام رؤیای آدم مضحک منتشر شده است.