دیرکرد

[ویکی فقه] دیرکرد:به معنای تأخیر باز پرداخت بدهی از موعد آن می باشد.
دیرکرد به معنای مطلق تأخیر یا تعویق در انجام دادن کاری است؛ لیکن مراد ازآن در فقه، همان است که در شناسه آمده است.
کاربرد فقهی
از عنوان دیر کرد، در مسائل مستحدثه، سخن رفته است.
احکام دیر کرد
۱)مبلغی را که بانک ها، مؤسّسات و یا اشخاص قرض دهنده بابت دیرکردِ وام گیرنده در بازپرداخت بدهی یا اقساط وام خود می گیرند، ربا به شمار می رود و حرام است؛ هرچند بدهکار به آن راضی باشد؛ مگر آنکه بدهکار در عقد لازم دیگری- جز عقد قرض- به طور مجانی، ملتزم به پرداخت مبلغی معیّن بابت دیرکرد شده باشد که در این صورت دریافت آن بدون اشکال است.
۲)به تصریح برخی فقها اگر فروشنده در معامله ی اقساطی، شرط کند که درصورت عدم پرداخت به موقع اقساط از سوی خریدار مبلغی به عنوان دیرکرد دریافت نماید، شرط ،باطل، لیکن اصل معامله، صحیح است.