[ویکی فقه] دعای روز چهاردهم ماه رمضان، متضمن معارفی همچون درخواست بخشش از گناهان و لغزش ها و ایمنی از قرار گرفتن در معرض بلاها و آفات می باشد.
اللهمّ لا تؤاخِذْنی فیهِ بالعَثراتِ واقِلْنی فیهِ من الخَطایا والهَفَواتِ ولا تَجْعَلْنی فیه غَرَضاً للبلایا والآفاتِ بِعِزّتِکَ یا عزّ المسْلمین. خدایا مؤاخذه نکن مرا در ایـن روز به لغزش ها و درگذر از من در آن از خطاها و بیهودگی ها و قرار مده مرا در آن نشانه تیر بلاها و آفات ، ای عزت دهنده مسلمانان.
رضایت یار
اللهم لاتواخذنی فیه بالعثراتکسی که نماز اول وقت نمی خواند و به کارهای دنیوی خود ادامه می دهد، نماز اول وقت انسان را نفرین می کند و می گوید: «خدا ضایع کند تو را که من را ضایع کردی!» این در حالی است که اگر مسلمانی اول وقت نماز بخواند، نماز او را دعا می کند و می گوید: «خدا حفظ کند تو را که من را حفظ کردی» و زندگی رو به روال می افتد.گاهی آدم می لغزد و ایمانش ضعیف می شود و تقوایش از بین می رود. گناهان آدمی همان لغزش است و باید از خدا بخواهد که مؤاخذه نشود. خدا در اثر گناه به غضب می آید و سیل و زلزله و بلایای طبیعی همه آثار گناه است. گاه مردم توجه نمی کنند که غالب این اتفاقات و تصادفات به علت انجام گناه است.اگر کسی با خدا باشد، هیچ کس نمی تواند علیه او توطئه کند، چون او خدا را دارد.هر کس در حد توانایی که دارد مسئول اعمال خویش می باشد و بیش از آن بر او تکلیفی نخواهد بود؛ «لا یکلف الله نفسا الا وسعها؛ یعنی خداوند هیچ کس را تکلیف نکند مگر به قدر توانایی او» چرا که «یرید الله ان یخفف عنکم و خلق الانسان ضعیفا؛ یعنی خداوند می خواهد کار را بر شما آسان کند که انسان ضعیف خلق شده است.»
مؤاخذه انسان بر اساس توانایی
هر انسانی که پا به عرصه دنیا می گذارد و در مدت عمر معینی در آن زندگی می کند باید در تمام مراحل آن از قوانین و دستورات الهی پیروی نماید چرا که در غیر این صورت مورد مواخذه و محاسبه الهی قرار می گیرد؛ «وان تبدوا ما فی انفسکم او تغفوه یحاسبکم به الله؛ یعنی و اگر شما (از غرض های خیر و شر) در دل دارید (به طوری که) آشکار و یا مخفی کنید همه را خداوند در محاسبه شما خواهد آورد.» و آن به گونه ای است که هر کس در حد توانایی که دارد مسئول اعمال خویش می باشد و بیش از آن بر او تکلیفی نخواهد بود؛ «لا یکلف الله نفسا الا وسعها؛ یعنی خداوند هیچ کس را تکلیف نکند مگر به قدر توانایی او» چرا که «یرید الله ان یخفف عنکم و خلق الانسان ضعیفا؛ یعنی خداوند می خواهد کار را بر شما آسان کند که انسان ضعیف خلق شده است.» ما نیز در این روز از خداوند می خواهیم به خاطر لغزش هایی که در طول عمر خویش داریم ما را مواخذه ننماید؛ «ربنا لا تواخذنا نسینا او اخطانا؛ یعنی خدایا ما را بر آنچه که به فراموشی یا به خطا (انجام داده ایم) مواخذه مکن» خدایا لغزش های ما را اقاله کن؛ یعنی ما را بدون هزینه ببخش.
معنای اقاله و بخشش گناهان
...
اللهمّ لا تؤاخِذْنی فیهِ بالعَثراتِ واقِلْنی فیهِ من الخَطایا والهَفَواتِ ولا تَجْعَلْنی فیه غَرَضاً للبلایا والآفاتِ بِعِزّتِکَ یا عزّ المسْلمین. خدایا مؤاخذه نکن مرا در ایـن روز به لغزش ها و درگذر از من در آن از خطاها و بیهودگی ها و قرار مده مرا در آن نشانه تیر بلاها و آفات ، ای عزت دهنده مسلمانان.
رضایت یار
اللهم لاتواخذنی فیه بالعثراتکسی که نماز اول وقت نمی خواند و به کارهای دنیوی خود ادامه می دهد، نماز اول وقت انسان را نفرین می کند و می گوید: «خدا ضایع کند تو را که من را ضایع کردی!» این در حالی است که اگر مسلمانی اول وقت نماز بخواند، نماز او را دعا می کند و می گوید: «خدا حفظ کند تو را که من را حفظ کردی» و زندگی رو به روال می افتد.گاهی آدم می لغزد و ایمانش ضعیف می شود و تقوایش از بین می رود. گناهان آدمی همان لغزش است و باید از خدا بخواهد که مؤاخذه نشود. خدا در اثر گناه به غضب می آید و سیل و زلزله و بلایای طبیعی همه آثار گناه است. گاه مردم توجه نمی کنند که غالب این اتفاقات و تصادفات به علت انجام گناه است.اگر کسی با خدا باشد، هیچ کس نمی تواند علیه او توطئه کند، چون او خدا را دارد.هر کس در حد توانایی که دارد مسئول اعمال خویش می باشد و بیش از آن بر او تکلیفی نخواهد بود؛ «لا یکلف الله نفسا الا وسعها؛ یعنی خداوند هیچ کس را تکلیف نکند مگر به قدر توانایی او» چرا که «یرید الله ان یخفف عنکم و خلق الانسان ضعیفا؛ یعنی خداوند می خواهد کار را بر شما آسان کند که انسان ضعیف خلق شده است.»
مؤاخذه انسان بر اساس توانایی
هر انسانی که پا به عرصه دنیا می گذارد و در مدت عمر معینی در آن زندگی می کند باید در تمام مراحل آن از قوانین و دستورات الهی پیروی نماید چرا که در غیر این صورت مورد مواخذه و محاسبه الهی قرار می گیرد؛ «وان تبدوا ما فی انفسکم او تغفوه یحاسبکم به الله؛ یعنی و اگر شما (از غرض های خیر و شر) در دل دارید (به طوری که) آشکار و یا مخفی کنید همه را خداوند در محاسبه شما خواهد آورد.» و آن به گونه ای است که هر کس در حد توانایی که دارد مسئول اعمال خویش می باشد و بیش از آن بر او تکلیفی نخواهد بود؛ «لا یکلف الله نفسا الا وسعها؛ یعنی خداوند هیچ کس را تکلیف نکند مگر به قدر توانایی او» چرا که «یرید الله ان یخفف عنکم و خلق الانسان ضعیفا؛ یعنی خداوند می خواهد کار را بر شما آسان کند که انسان ضعیف خلق شده است.» ما نیز در این روز از خداوند می خواهیم به خاطر لغزش هایی که در طول عمر خویش داریم ما را مواخذه ننماید؛ «ربنا لا تواخذنا نسینا او اخطانا؛ یعنی خدایا ما را بر آنچه که به فراموشی یا به خطا (انجام داده ایم) مواخذه مکن» خدایا لغزش های ما را اقاله کن؛ یعنی ما را بدون هزینه ببخش.
معنای اقاله و بخشش گناهان
...
wikifeqh: شرح_دعای_روز_چهاردهم_ماه_رمضان